Ταξίδι στη Νέα Υόρκη

 

Το να ταξιδέψω στη Νέα Υόρκη ήταν ανέκαθεν ένα από τα όνειρα της ζωής μου και είχα την τύχη να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα -αυτό μαζί και όλα τα υπόλοιπα!

Έχω ταξιδέψει αρκετές φορές στο Μανχάταν και η αλήθεια είναι ότι τις πρώτες δύο δε μου «έμειναν» και πολλά πράγματα, γιατί δεν είχα κάποιον να με συμβουλέψει για το πώς να προετοιμαστώ και πώς να διαχειριστώ το χρόνο της παραμονής μου εκεί. Και επειδή ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη δεν είναι μια απλή υπόθεση αλλά είναι μακρινό, πολυέξοδο (αν δεν το σχεδιάσεις σωστά) και απαιτεί καλή προετοιμασία και οργάνωση, αποφάσισα να καταγράψω τις εμπειρίες μου, ώστε να σου δώσω τις απαραίτητες οδηγίες για το τι πρέπει να κάνεις, με σκοπό να εκμεταλλευτείς στο έπακρον τις ημέρες του ταξιδιού σου, κι έτσι, όταν επιστρέψεις, να έχεις μια όσο γίνεται πιο συγκροτημένη εικόνα για την πόλη που δικαίως χαρακτηρίζεται ως το κέντρο του κόσμου!

Η λογική αυτού του ταξιδιωτικού προγράμματος είναι το να δεις όσο γίνεται περισσότερο Μανχάταν! Επειδή αυτό το κείμενο είναι το τρίτο που αναρτώ, σε διαβεβαιώνω ότι πολλοί το έχουν διαβάσει, κάποιοι το έχουν τυπώσει (!!!) και κάποιους από αυτούς που το έχουν τυπώσει τους γνώρισα συμπτωματικά στο Μανχάταν (ναι, ο κόσμος είναι πολύ μικρός τελικά). Δυστυχώς οι περισσότεροι το διαβάζουν κατά τη διάρκεια της πτήσης, οπότε είναι πάρα πολύ αργά για να κάνουν αυτά που πρέπει, και το κυριότερο που πρέπει να κάνεις είναι να προετοιμάσεις τον χάρτη που θα έχεις μαζί σου, με γνώμονα τα όσα σου πω αλλά και τα όσα θα βρεις στο διαδίκτυο -σύντομα θα καταλάβεις τι εννοώ.

Ηudson river! Το Financial Center

Όλες τις διαδρομές που θα σου πω, εγώ τις έχω κάνει και απαιτούν συνεχές περπάτημα, και αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι που έχουν δοκιμάσει να με ακολουθήσουν δεν άντεξαν μετά την τρίτη –τέταρτη μέρα. Αυτό εξαρτάται από τη φιλοσοφία και τις αντοχές του κάθε ταξιδιώτη, και αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να ψάξεις εσύ για να βρεις τι σε ενδιαφέρει, ώστε με τη βοήθεια τη δική μου να φτιάξεις ένα προσχέδιο στο μυαλό σου, για να μην χάσεις το χρόνο σου άσκοπα, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες μέχρι να προσαρμοστείς. Άλλωστε, όταν θα πας εκεί, θα κάνεις αυτό που τελικά θα σου βγει!  (Το 5ο μου ταξίδι ήταν το καλύτερο, γιατί πλέον έκανα τα πάντα χωρίς το άγχος του να προλάβω και αισιοδοξώ το 6ο μου ταξίδι να είναι το τέλειο!!!) Άσχετο: Γνώρισα άνθρωπο που έχει ταξιδέψει 11 (ΕΝΤΕΚΑ) φορές στο Μανχάταν και δεν είχε να μου πει τίποτε απολύτως!!!

Από το  Marriot Marquis της Times Square.

Αφού λοιπόν τελειώσεις το διάβασμα, να μπεις στο ίντερνετ, στις σελίδες που θα σου προτείνω, ώστε να ψάξεις για πράγματα που θέλεις εσύ να κάνεις και να δεις. Είναι απαραίτητο να ψάξεις μόνος σου για να βρεις αυτά που θα σε ενδιέφεραν να κάνεις όπως π.χ. μια θεατρική παράσταση, έναν αγώνα μπάσκετ ή για δρώμενα που θα λάβουν χώρα τις ημέρες που θα βρίσκεσαι εκεί. Πληκτρολόγησε στο Google “New York events” και θα οδηγηθείς σε ιστοσελίδες όπου ημερολογιακά θα μπορέσεις να βρεις τι θα συμβαίνει όταν θα είσαι εκεί. Να σου πω μόνο ότι κάθε Σαββατοκύριακο οι δρόμοι και τα πάρκα είναι γεμάτοι με παζάρια (π.χ. το παζάρι της Orchard street), υπαίθριες αγορές (π.χ. Fulton street), παρελάσεις (π.χ. η ετήσια Dance Parade στο Tompkins Park), street food market (π.χ. στο Madison park), ετήσιο food festival (συνήθως στην 9^th avenue) και πολλά ακόμη (!!!)

Γεωγραφικές πληροφορίες για να τις δεις στο χάρτη και tips για να μη χάνεσαι

Η Νέα Υόρκη είναι μια μεγάλη σε έκταση πολιτεία, και στην πραγματικότητα αυτό που επισκεπτόμαστε όλοι μας είναι μόνο το ένα από τα πέντε τμήματα της πολιτείας, το νησί Manhattan, το οποίο είναι το μικρότερο σε έκταση. Τα άλλα τέσσερα τμήματα είναι κατά σειρά μεγέθους το Queens, το Brooklyn (και τα δύο αποτελούν τμήμα του μακρόστενου νησιού Long Island), το νησί Staten Island και το Bronx (η μοναδική συνοικία που βρίσκεται στην ηπειρωτική χώρα). Απ' ότι κατάλαβες πρόκειται για μια... νησιωτική πολιτεία!!!

Για να μπεις στο κλίμα, καλά θα είναι να ρίξεις μια ματιά σε ένα χάρτη των ΗΠΑ για να εντοπίσεις τη θέση της Νέας Υόρκης αλλά και για να δεις το συσχετισμό και τη γειτνίαση των πέντε συνοικιών της πόλης.

Το Μανχάταν είναι ένα μακρόστενο νησί (21,57 χιλιόμετρα μήκος και 5,15 χιλιόμετρα πλάτος) που ξαπλώνει σχεδόν κάθετα (έχει μικρή απόκλιση από τον μεσημβρινό). Δυτικά βρέχεται από τον Hudson river (η απέναντι όχθη είναι το New Jersey) και ανατολικά από τον East river [στην απέναντι όχθη είναι από κάτω προς τα πάνω το Brooklyn (νοτιοανατολικά), το Queens (ανατολικά) και το Bronx (βορειοανατολικά)]. Εναέριες γέφυρες και υποθαλάσσια τούνελ συνδέουν το νησί με τις γύρω περιοχές. Ανατολικά (από το ύψος των 125 δρόμων) και βορειότερα βρέχεται από τον στενό ποταμό Harlem. Μέσα στον East river υπάρχουν μικρά νησάκια τα οποία είναι αξιοποιημένα και μπορείς να τα επισκεφτείς αν σου περισσεύει ο χρόνος, όπως είναι το Roosevelt island και το Wards island.

Στο νότιο μέρος του νησιού και σε μικρή απόσταση από αυτό υπάρχουν επίσης τρία μικρά νησιά:

Το Ellis island το οποίο ήταν από το 1892 ο τόπος υποδοχής και διαλογής των μεταναστών που θα περνούσαν στο Μανχάταν. Εκεί θα δεις το συγκλονιστικό και συγκινητικό μουσείο των μεταναστών για να καταλάβεις τι σημαίνει να είσαι μετανάστης και να σε "ξεδιαλέγουν". Εκτός αυτού το Ellis island αποτελεί υπέροχη θέση για να φωτογραφήσεις το Μανχάταν.

Το Liberty island είναι το δεύτερο νησάκι και έχει το άγαλμα της Ελευθερίας -μην αποβιβαστείς, μόνο χρόνο θα χάσεις.  

Το τρίτο νησάκι, το πιο κοντινό στο Μανχάταν είναι το Governors island, τα 2/3 του οποίου είναι κλειστά για το κοινό (!!!) και επειδή είναι το κοντινότερο στο Μανχάταν αποτελεί εξαιρετική θέση για να φωτογραφήσεις τη φάτσα σου με φόντο το Μανχάταν.

Τίποτε απ' ότι θα δεις δεν είναι στην φυσική του κατάσταση καθώς η ανθρώπινη παρέμβαση έχει αλλάξει τα πάντα. Να σκεφτείς ότι το χώμα που έβγαζαν οι εργάτες κατά την εκσκαφή και διαμόρφωση της Lexington avenue, το χρησιμοποίησαν για να τριπλασιάσουν το μέγεθος του Governors island, οι επιχωματώσεις ήταν αυτές που συμπεριέλαβαν το κάστρο Clinton στην εδαφική οντότητα του Μανχάταν, και οι επιχωματώσεις ήταν αυτές που διαμόρφωσαν τα μεγάλα σε μήκος πάρκα στις όχθες του Hudson river.

   

Οι μεγάλοι δρόμοι, που διασχίζουν κατά μήκος το Μανχάταν, ονομάζονται λεωφόροι, Avenues ή συντομογραφικά Av. και η αρίθμησή τους αρχίζει από ανατολικά (δεξιά στο χάρτη) προς τα δυτικά. Kατά σειρά αναφέρονται ως εξής:

1st av, 2nd av, 3rd av, Lexington av, Park av, Madison av, 5th av, 6th av ή av. of the americans, 7th av, 8th av, 9th av ή Columbus av, 10th av ή Amsterdam av, 11th av, 12av.

Πρόσεξε ότι 4^η λεωφόρος δεν αναφέρεται, γιατί η 4^th av είναι ένας μικρού μήκους δρόμος στο νότιο Μανχάταν.

Η 5η λεωφόρος χωρίζει το Μανχάταν σε δυτικό και ανατολικό.

ΤΙΡ προσανατολισμού: Βαδίζοντας προς τον βορρά αυξάνεται ο αριθμός του δρόμου. Επιπρόσθετα, το γράμμα Ε ή W, που το διαβάζεις στις πινακίδες των δρόμων, σου δείχνει αν είσαι ανατολικά (Ε) ή δυτικά (W) της 5ης λεωφόρου. Π.χ. Αν είσαι στους 42 δρόμους ανατολικά – E42^nd ή Εast 42^nd θα γράφει η πινακίδα- και βαδίζεις προς τους 43 δρόμους, τότε θα ξέρεις πως είσαι ανατολικά της 5ης λεωφόρου (δηλαδή η 5^η λεωφόρος βρίσκεται αριστερά σου) και ότι βαδίζεις προς τον βορρά.

Times Square από Broadway av.

Η λεωφόρος  Βroadway ήταν ένας από τους δρόμους που χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι και παρέμεινε αμετάβλητη η αρχική του χάραξη. Διασχίζει το Μανχάταν διαγώνια και σε κάθε σημείο που διασταυρώνεται με μία λεωφόρο σχηματίζεται μια πλατεία-πάρκο (Square ή Park), όπως για παράδειγμα, η Times Square σχηματίζεται στη διασταύρωση της Broadway με την 7^th av, η Madison square park που σχηματίζεται στη διασταύρωση της Broadway με την 5^η λεωφόρο, κ.λ.π. (Δες μόνος σου και τις υπόλοιπες διασταυρώσεις).

Έχοντας υπόψη σου αυτά τα στοιχεία δεν χάνεσαι ποτέ, γιατί αν σταθείς σε μία γωνία και δεις σε ποια λεωφόρο είσαι και σε ποιο δρόμο, κοιτάς και το ποιος δρόμος είναι ο επόμενος (τα τετράγωνα είναι μικρά κατά μήκος των λεωφόρων και μπορείς να διακρίνεις ποιος είναι ο επόμενος δρόμος) και ξέρεις που είναι τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Κλείσε τα μάτια σου και δούλεψέ το λίγο αυτό που σου είπα μόλις τώρα και θα καταλάβεις τι εννοώ!

Οι μικρότεροι δρόμοι, που διασχίζουν το νησί κατά πλάτος και τέμνουν κάθετα τις λεωφόρους, λέγονται δρόμοι, streets και η αρίθμησή τους (1st, 2st, κ.τ.λ.) αρχίζει από την Houston street (προφέρεται Χάουστον στριτ και όχι Χιούστον στριτ) που βρίσκεται κάπου μεταξύ του Lower Manhattan και του Midtown Manhattan –(εννοείται ότι τώρα που διαβάζεις αυτές τις παραγράφους έχεις ανοιχτό το χάρτη του Μανχάταν και κοιτάζεις αυτά που σου λέω). Οι αριθμοί των δρόμων ανεβαίνουν καθώς κατευθύνεσαι από το νότο προς το βορρά, ενώ η κυκλοφορία είναι έτσι ρυθμισμένη ώστε οι μονοί δρόμοι (1,3,5,7,...) να έχουν ροή από τα ανατολικά προς τα δυτικά και οι ζυγοί από τα δυτικά προς τα ανατολικά... μμμμ, δεν είμαι σίγουρος αν στα είπα σωστά αλλά η κυκλοφοριακή αυτή ρύθμιση ισχύει γιατί οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά! (Εξαίρεση αποτελούν μόνο δύο δρόμοι, όπως έχω παρατηρήσει, αλλά δεν θυμάμαι να σου πω ποιοι είναι).

Από τους 14 δρόμους και βορειότερα όλα είναι τετραγωνισμένα, κάπως «χαλάει» το πράγμα μεταξύ 14st και Houston st, ενώ, νοτιότερα από αυτήν, η χάραξη των δρόμων δεν έχει καμιά λογική, γιατί εδώ η πόλη ήταν ήδη χτισμένη όταν αποφασίστηκε το 1811 να δοθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός του νησιού σε αρχιτεκτονική ομάδα.

Να ξέρεις πως η απόσταση μεταξύ δύο λεωφόρων είναι 480 μέτρα και η απόσταση μεταξύ δύο δρόμων είναι μόλις γύρω τα 80 μέτρα. Καταλαβαίνεις λοιπόν πως, αν δεν σε ενοχλούν τα αρθριτικά σου, το να κατέβεις 10 δρόμους με τα πόδια είναι μια υπόθεση δέκα λεπτών οπότε ...βουρ... περπάτημα.

ΤΙΡ για να κερδίσεις χρόνο στο περπάτημα: Αν βαδίζεις σε μια λεωφόρο και έχεις σχετικά αργό και σταθερό βηματισμό τότε θα περνάς όλα τα φανάρια με πράσινο (αν δεν κολλήσεις στην κυκλοφοριακή συμφόρηση του πεζοδρομίου) !!! Αυτό, περιέργως, δεν ισχύει όταν βαδίζεις βόρεια την 5η λεωφόρο από την αρχή του Central park, γιατί εκεί οι ρυθμοί νομίζω ότι ταυτίζονται με τους αλλοπρόσαλλα αποχαυνωτικούς ρυθμούς με τους οποίους διάφορες πλούσιες κυρίες βγάζουν βόλτα τα σκυλάκια τους.

Η πρώτη ονομασία που δόθηκε στο Μανχάταν ήταν Kanoono (δεξαμενή φρέσκου νερού) αλλά η ονομασία που του είχαν δώσει οι ντόπιοι Ινδιάνοι (οι Lenape ή αλλιώς οι Delaware) ήταν Manna-hata που σημαίνει νησί (mannah) των λόφων (hatin). Από αυτό το όνομα οι Ολλανδοί μετονόμασαν το νησί σε Manatus, όπως φαίνεται στον πρώτο χάρτη της περιοχής που σχεδιάστηκε από αυτούς το 1639. Το Manhattan ήρθε ως εξέλιξη των προαναφερομένων. Σήμερα οι λόφοι είναι ελάχιστοι καθώς το νησί ισοπεδώθηκε κυριολεκτικά κατά τον επανασχεδιασμό της πόλης το 1811 και την χάραξη των λεωφόρων και των δρόμων του.

Αφήνοντας πίσω την Brooklyn bridge!

Ανηφορίζοντας την Lexington avenue βορειότερα του Central Park θα δεις ότι αρχίζουν οι ανηφοριές, ενώ αν επισκεφτείς το βόρειο τμήμα, πάνω από το Harlem, πιο πάνω ακόμη και από το Washington Heights, στο Inwood, θα έχεις μια καλή εικόνα του πώς ήταν παλιά το νησί, γιατί ο σχεδιασμός της πόλης δεν συμπεριέλαβε την περιοχή βορειότερα των 155 δρόμων. Και αν πας εκεί, να επισκεφτείς το μουσείο The Cloister, το οποίο είναι παράρτημα του Μητροπολιτικού μουσείου και στεγάζεται σε μία παλιά αρχοντική κατοικία!!!

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ (για να ξέρεις τι βλέπεις)

Το ενδιαφέρον με τις ΗΠΑ είναι ότι η ιστορία τους είναι μόλις λίγων εκατοντάδων χρόνων και μπορείς εύκολα να την μάθεις, τουλάχιστον όσο αφορά στη Νέα Υόρκη, ώστε να ξέρεις πού πηγαίνεις, να μπορείς να κοιτάξεις πέρα και πίσω από τους ουρανοξύστες, που θα στέκουν επιβλητικά από πάνω σου και θα σου επισκιάζουν τον ήλιο, αλλά και για να καταφέρεις να αντιληφθείς την ταχύτητα της εξέλιξης μιας περιοχής μέσα σε ένα τόσο μικρό, ιστορικά, χρονικό διάστημα!

South East Seaport! Αποβάθρα 17.

Οι πρώτες εξερευνητικές αποστολές στην περιοχή της Νέας Υόρκης έγιναν στις αρχές του 17^ου αιώνα από τους Ολλανδούς! Οι Ολλανδοί δεν ήταν σαν τους Πορτογάλους και Ισπανούς εξερευνητές που κατάσφαζαν τους ιθαγενείς όπου πατούσαν το πόδι τους, αλλά ενδιαφέρονταν για την ανάπτυξη του εμπορίου τους και για το σκοπό αυτό συνεργάστηκαν με τους ινδιάνους ιθαγενείς στο γουνεμπόριο.

Ο Άγγλος ναυτικός Hudson εργαζόταν για τους Ολλανδούς και  ήταν ο πρώτος που ανέβηκε τον ποταμό που καταβρέχει την δυτική πλευρά του Μανχάταν (1609) –και που φέρει σήμερα το όνομά του- προκειμένου να ανακαλύψει (με επιτυχία) τους υδάτινους δρόμους επικοινωνίας της πόλης με την ενδοχώρα ώστε να επεκταθούν περαιτέρω οι εμπορικοί οδοί.

Από το Rockefeller!

Το 1624 οι Ολλανδοί αγόρασαν το νησί Μανχάταν από τους Ινδιάνους για 24 δολάρια και κάποια λίγα μπιχλιμπίδια και το 1625 ιδρύθηκε από την Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών η εμπορική αποικία Νέο Άμστερνταμ στο νότιο άκρο του νησιού.

Το 1652 χτίστηκε κατά μήκος της σημερινής Wall street ένα τοίχος για να προστατεύσει την αποικία από ενδεχόμενη επίθεση.

Η φιλειρηνική διάθεση των Ολλανδών φάνηκε και αργότερα, όταν το 1664 παρέδωσαν αναίμακτα την περιοχή τους στους αιμοδιψείς Άγγλους, οι οποίοι την μετονόμασαν σε Νέα Υόρκη προς τιμήν του δούκα της Υόρκης, ο οποίος ήταν αδελφός του τότε βασιλιά της Αγγλίας Καρόλου ΙΙ.

Στη διάρκεια του 17^ου και 18^ου αιώνα, η ανάπτυξη της πόλης της Νέας Υόρκης ήταν ραγδαία καθώς αποτελούσε το κύριο λιμάνι επικοινωνίας μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής –το κέντρο του ναυτιλιακού εμπορίου βρισκόταν στο σημερινό South East Seaport (στο οποίο έχω σκοπό να σε πάω!)

Το Μανχάταν από το Ellis island!

Οι κάτοικοι ήταν εύποροι έμποροι, και αυτός ήταν ο λόγος που η συμμετοχή των νεοϋορκέζων στον αγώνα για την απελευθέρωση των ΗΠΑ από την Αγγλία δεν ήταν και τόσο θερμή! Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον Howard Zinn στο βιβλίο του «Η ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών», οι πολίτες της Νέας Υόρκης είτε δεν συμφωνούσαν με τον αγώνα εναντίον των Άγγλων, τον αγώνα της Ανεξαρτησίας, είτε απλώς αδιαφορούσαν, και έτσι η Νέα Υόρκη ήταν η τελευταία πολιτεία που μπήκε στον πόλεμο!

 Μετά την αποχώρηση των Άγγλων, η Νέα Υόρκη έγινε για λίγα χρόνια η πρωτεύουσα των ανεξάρτητων πλέον ΗΠΑ (1788-1790) και η ανάπτυξή της συνεχίστηκε με τους ίδιους εντατικούς ρυθμούς.

Ισοπέδωση και... κομμάτια να γίνουν τα εμπόδια...

Το 1811 το Μανχάταν διαιρέθηκε από πολεοδόμους σε οικοδομικά τετράγωνα και ισοπεδώθηκε. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους άρχισε η επέκταση της πόλης προς τα βόρεια ενώ μέχρι τότε περιοριζόταν στο αποκαλούμενο σήμερα Lower Manhattan την ώρα που οι εκτάσεις του μέσου και βόρειου Μανχάταν ήταν στα χέρια αστικών οικογενειών και επιπρόσθετα σε παλιούς χάρτες βλέπει κανείς λιγοστά σκόρπια μικρά αγροκτήματα. Η ανάπτυξη της οδοποιίας και κυρίως η ανάπτυξη του σιδηρόδρομου διευκόλυναν την επέκταση της οικιστικής ανάπτυξης.

Η αναδιαμόρφωση του νησιού ταλαιπώρησε ιδιαίτερα τους κατοίκους, γιατί οι μηχανικοί δεν έδιναν καμία σημασία στο αν υπήρχαν σπίτια στο διάβα τους -τα γκρέμιζαν- ενώ η νομοθεσία της εποχής υποχρέωνε τους κατοίκους να αναλάβουν μόνοι τους τα έξοδα επιδιόρθωσης του σπιτιού τους στην περίπτωση που τα έργα προκαλούσαν ζημιές σε αυτά!!!

Τον ίδιο χρόνο (1811) ολοκληρώθηκε το κάστρο Κλίντον (το οποίο θα δεις στο Battery Park). Το όνομά του το πήρε από κάποιον δήμαρχο Clinton που ουδεμία σχέση έχει με τον κατοπινό πλανητάρχη. Στο κάστρο αυτό έχουν σήμερα μεταφερθεί τα κανόνια, που εκείνες τις εποχές ήταν τοποθετημένα κατά μήκος του νότιου άκρου του νησιού για να προστατεύσουν τους κατοίκους από ενδεχόμενη θαλάσσια επιδρομή των Εγγλέζων -(Battery park από το artillery batteries που σημαίνει πυροβολαρχίες). Το νότιο άκρο του νησιού είχε διαφορετική μορφολογία καθώς αποτελούνταν από νησίδες και βράχια, τα οποία, μέσω επιχωματώσεων, ενώθηκαν στο σημερινό Battery park. Το κάστρο Clinton αποτέλεσε το πρώτο σημείο υποδοχής των μεταναστών μέχρι το 1892 που η "υποδοχή" μεταφέρθηκε στο  Ellis island. Για να κατανοήσεις το μέγεθος του μεταναστευτικού ρεύματος, αρκεί να σου πω ότι από το 1811 έως το 1892 υπολογίζεται ότι το κάστρο Clinton υποδέχτηκε περισσότερους από 8.000.000 μετανάστες, με πιθανότερο νούμερο το 12.000.000!!!

Συγκλονιστικό! Στο Battery park!

Το 1848 λιμοί στην Ιρλανδία και στη Γερμανία ανάγκασαν πολλούς ευρωπαίους να εγκαταλείψουν τις χώρες αυτές για τη Νέα Υόρκη φέρνοντας μαζί τους και ασθένειες. Λίγα χρόνια αργότερα, οι βασιλιάδες των Εγγλέζων αποφάσισαν πως όφειλαν να δεσμεύσουν τις περιουσίες των μικροϊδιοκτητών για να φτιάξουν μεγάλα αγροκτήματα-φέουδα τα οποία βεβαίως-βεβαίως δόθηκαν στους πλούσιους. Έτσι, πολλές χιλιάδες Εγγλέζων έμειναν άστεγοι και μη έχοντας πλέον εργασία τριγύριζαν στους δρόμους και οι άρχοντές τους θεώρησαν σκόπιμο να τους τσουβαλιάσουν σε καράβια και βουρ για τη Νέα Υόρκη!

Οι ντόπιοι νεοϋορκέζοι, προκειμένου να προστατευτούν από το συγχρωτισμό και τις αρρώστιες, άρχισαν να μετακινούνται βορειότερα από το σημερινό Greenwich Village, που μέχρι τότε αποτελούσε το καταφύγιο των πλουσίων που ήθελαν να παραμείνουν μακριά από τους μετανάστες, και αργότερα, στο μέσο του αιώνα, προς το σημερινό Central Park, που μέχρι το τέλος του 19^ου αιώνα δεν ήταν τίποτε άλλο από μία περιοχή με φάρμες και χοιροστάσια.

Εκτός των άλλων, η Νέα Υόρκη αποτελούσε ανέκαθεν την πύλη εισόδου για τους χιλιάδες μετανάστες που έφταναν καθημερινά από την Ευρώπη και όχι μόνο. Ιρλανδοί και Γερμανοί ήταν από τους πρώτους που έφτασαν εδώ για να τους ακολουθήσουν, Εγγλέζοι, Εβραίοι, Κινέζοι, Ουκρανοί, Ιταλοί, Έλληνες και άλλοι. Κατά την παραμονή σου στη Νέα Υόρκη θα περάσεις από τους δρόμους της Chinatown (η μόνη που διατηρεί το ιδιαίτερο χρώμα των κατοίκων της), της Little Italy και της μικρής Ουκρανίας.

Το 1861 ιδρύθηκε το μουσείο φυσικής ιστορίας από δωρεές των πλούσιων κατοίκων της πόλης (θα το επισκεφτείς).

Το 1883 ολοκληρώθηκε η γέφυρα του Brooklyn (θα την περάσεις περπατώντας) κι έτσι ενώθηκε η μεγάλη και αναπτυγμένη τότε περιοχή του Brooklyn με το Manhattan, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην ανάπτυξη της περιοχής.

Το 1898 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος της Ελευθερίας.

North cove! Just great!

Η ζήτηση για κατοικίες ήταν τεράστια και η τεχνολογική εξέλιξη του ανελκυστήρα (ασανσέρ) βοήθησε στην ανάπτυξη της κάθετης δόμησης (ουρανοξύστες). Σε αυτό βοήθησε και το υπέδαφος του Μανχάταν, το οποίο το αποτελεί ένας σκληρός συμπαγής γρανίτης, ανθεκτικός στο βάρος των τεράστιων κτιρίων, τον οποίον θα τον δεις και θα τον αγγίξεις στο Central Park και θα καθίσεις επάνω του ωσάν άλλος ένας…. ονειροξύστης! Εξαίρεση αποτελεί το υπέδαφος του Central Park, το οποίο αποτελείται από μαλακό ασβεστόλιθο που δεν αντέχει μεγάλα κτίρια κι έτσι η περιοχή αυτή παρέμεινε ελεύθερη οικοδομικής δραστηριότητας και διαμορφώθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα αστικά πάρκα του κόσμου.

Το 1902 ολοκληρώθηκε το πιο ψηλό κτίριο της εποχής του, το Flat Iron Building (θα το δεις και αυτό).

Το 1904 (!!!) ξεκίνησε η λειτουργία του μετρό της πόλης.

Το 1930 ολοκληρώθηκε το Rockefeller center (ένα συγκρότημα ουρανοξυστών που θα το επισκεφτείς και αυτό –εδώ, κάθε Χριστούγεννα στήνεται το δέντρο της πόλης).

Το 1931 ολοκληρώθηκε το υψηλότερο για την εποχή κτίριο στον κόσμο, το Empire State Building το οποίο, λόγω του οικονομικού κραχ του 28, παρέμεινε άδειο για κάποια χρόνια και οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης το ονόμαζαν  κοροϊδευτικά Empty State Building! (Θα ανέβεις στην κορυφή του για να χαζέψεις τη θέα). Αν προσέξεις τον ουρανοξύστη από μακριά, θα δεις ότι ο φωτισμός της κορυφής του μεταβάλλεται ανάλογα με την περίσταση –κάθε χρώμα συμβολίζει και κάποιο άλλο γεγονός που θέλουν να θυμούνται οι νεοϋορκέζοι). Στην ιστοσελίδα που σου προτείνω μπορείς να δεις όλους τους προγραμματισμένους χρωματικούς συνδυασμούς του ουρανοξύστη και τι ακριβώς σημαίνουν:  http://www.esbnyc.com/current_events_tower_lights.asp

Η θέα από το Top of the Rocks!

Τη δεκαετία του '90 η εγκληματικότητα βρισκόταν στα ύψη. Η Times Square ήταν μια περιοχή γεμάτη από εμπόρους ναρκωτικών, πόρνες, ναρκομανείς, σεξομάγαζα και κλεφτρόνια ενώ η σημερινή περιοχή των θεάτρων ήταν γεμάτη με κινηματογράφους πορνό. (Για να πάρεις μια καλή εικόνα της τότε Times Square και των γύρω δρόμων, δες την ταινία «Ταξιτζής» με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, και να ξέρεις πως οι εικόνες που έχουν τραβηχτεί μέσα από κινούμενα οχήματα είναι αληθινές και όχι στημένες με κομπάρσους και άλλα τέτοια χολυγουντιάνα κόλπα). Στο Χάρλεμ δεν περπατούσες αν ήσουν λευκός, στο Hell's Kitchen δρούσαν συμμορίες, το Meatpacking district νέκρωνε το βράδυ καθώς εκεί ήταν κάτι σαν τη σημερινή λαχαναγορά, ιχθυόσκαλα, κρεαταγορά, κ.λ.π., η Chinatown ήταν μόνο για τους Κινέζους και συχνά γίνονταν αιματηρές συγκρούσεις με συμμορίες Ιταλών και Ιρλανδών και να μη σου πω άλλα κακά κι ανάποδα.

 Σήμερα το Μανχάταν είναι η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στις ΗΠΑ και από τις πιο πυκνοκατοικημένες στον κόσμο, αν σκεφτεί κανείς ότι σε 59 τετραγωνικά χιλιόμετρα ζουν 1.600.000 μόνιμοι κάτοικοι (ή 27.118 άνθρωποι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο). Αν προσθέσεις και αυτούς που κατοικούν έξω από το Μανχάταν αλλά εργάζονται σε αυτό και βάλεις και τους τουρίστες (40.000.000 ετησίως ή 109.589 ημερησίως κατά μέσο όρο)... μπορείς να καταλάβεις τι γίνεται στους δρόμους στις ώρες αιχμής!  

                  ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ (Κι όμως! Είναι το πιο βασικό τμήμα του ταξιδιού σου)

Από το Ellis island museum!

Το λοιπόν... "προετοιμασία":

Αγόρασε έναν χάρτη του Μανχάταν (σε μεγάλα βιβλιοχαρτοπωλεία του κέντρου) –να φροντίσεις να είναι ένας λεπτομερής χάρτης, στον οποίον να αναφέρονται όλοι οι δρόμοι και όχι μόνο οι περιοχές του νησιού.

Λεπτομέρεια από τον δικό μου χάρτη!

Είναι χρήσιμο, απαραίτητο θα σου έλεγα, να σημειώσεις πάνω στο χάρτη σου ΟΛΑ όσα θα πούμε, κι αν δεν χωράει πάνω στον χάρτη κράτα υποσημειώσεις στο πλάι -δες τη φώτο του δικού μου χάρτη (αλλοιωμένος βέβαια μετά από τόσα ταξίδια, ψιλόβροχα και καταιγίδες, και ατυχήματα -λεκέδες από cheesecake, στίγματα καπουτσίνο, μουντζούρες λόγω ερασιτεχνισμού). Δώσε έμφαση στα αξιοθέατα που θα προγραμματίσουμε να δεις, στα πάρκα όπου θα ξαποστάσεις για να σβήσεις τη φωτιά των ποδιών σου από το πολύωρο περπάτημα, στα καφέ και στα εστιατόρια που θα σου προτείνω, στα καταστήματα που πρέπει να επισκεφτείς. Με τον τρόπο αυτό θα μπορείς να ξέρεις τι να δεις και πού να πας όταν σε τριγυρίζω στις διάφορες γειτονιές αλλά και θα έχεις πάντα διαθέσιμα τα καφέ και τα εστιατόρια της κάθε περιοχής.

Τον χάρτη είναι απαραίτητο να τον έχεις πάντα μαζί σου, σε κάθε σου βήμα, για να μπορείς να προσανατολίζεσαι κι έτσι να έχεις μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της περιοχής στην οποία θα βρίσκεσαι. Το να κοιτάς τον χάρτη είναι ο πιο απλός τρόπος για να μάθεις το Μανχάταν απ' έξω κι ανακατωτά.

Το πρόγραμμα της κάθε μέρας, (στρίβω εδώ, στρίβω εκεί), να το σημειώσεις σε ξεχωριστό χαρτάκι για να το έχεις μαζί σου, μαζί με τον χάρτη, στις καθημερινές, πολύωρες εξόδους σου από το ξενοδοχείο, και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όσο αφορά στην προετοιμασία του ταξιδιού σου για να μην ξεχάσεις κάτι που έχεις αποφασίσει να δεις, καθώς δεν θα υπάρχει πολύς χρόνος για να επιστρέφεις ξανά και ξανά στην ίδια περιοχή ώστε να δεις αυτά που ξέχασες, και γιατί σε περιοχές όπως το Lower Manhattan, η ρυμοτομία είναι αλλοπρόσαλλη και ενδέχεται να χάσεις τον μπούσουλα και μαζί και μερικά αξιοθέατα!

Εκτός του χάρτη του Μανχάταν, θα πρέπει, προτού φύγεις, να προμηθευτείς και μερικούς χάρτες ακόμη, τη χρηστική σημασία των οποίων θα σου την πω στη συνέχεια. Το λοιπόν: να τυπώσεις ένα χάρτη του μετρό (subway) από την επίσημη ιστοσελίδα του μετρό http://www.mta.info/nyct/maps/submap.htm  ένα χάρτη του Central park από την επίσημη ιστοσελίδα του πάρκου (http://www.centralpark.com/), ένα χάρτη της διαδρομής High line (http://www.thehighline.org/) και έναν του Woodbury common (http://www.premiumoutlets.com/outlets/outlet.asp?id=7 ).

Από το Hell's Kitchen προς τον νότο!

Εκτός αυτών που θα σου πω εγώ, καλά θα είναι να μελετήσεις τα σάιτ http://www.nymag.com http://www.nycgo.com/  http://www.nyc.com και http://www.nytimes.com όπου θα βρεις πολλά και διάφορα, τόσο όσο αφορά σε ταξιδιωτικές πληροφορίες όσο και σε διάφορες προσφορές, εκπτωτικά πακέτα, αλλά και σε πληροφορίες που αφορούν στην καθημερινή ζωή της πόλης -είναι κάτι σαν το ελληνικό "Αθηνόραμα" αλλά περισσότερο χρηστικά και λεπτομερή.

Επειδή ένα από τα μαστ του ταξιδιού σου είναι το να πας στο θέατρο, καλά θα είναι να ψάξεις στο ίντερνετ τα έργα που παίζονται στο Broadway -ίσως βρεις κάποιον ή κάποια από τους/τις αγαπημένους/ες σου ηθοποιούς, ώστε να κλείσεις εισιτήριο για να τον/την δεις από κοντά. Αγώνες μπάσκετ, συναυλίες, ορχήστρες… ό,τι γουστάρεις θα το βρεις, γι’ αυτό ψάξ’ το προτού φύγεις, ώστε να είσαι έτοιμος όταν φτάσεις.

Αφού βρεις τι σε ενδιαφέρει -μιλάω για σινεμά, για θέατρο, για μπάσκετ και για συναυλίες- βγάλε εισιτήρια από την Ελλάδα -πλήρωσέ τα με την πιστωτική σου και μισή ωρίτσα πριν αρχίσει η παράσταση να είσαι στο ταμείο του θεάτρου για να τα παραλάβεις.

Τα θέατρα έχουν και μεσημεριανές παραστάσεις 2 με 3 φορές την εβδομάδα και είναι καλή ιδέα οι μεσημεριανές παραστάσεις, γιατί το μεσημέρι είναι μια ουσιαστικά νεκρή περίοδος, ενώ και τα εισιτήρια είναι φτηνότερα. Για εισιτήρια της τελευταίας στιγμής, και μάλιστα με πολύ μεγάλη έκπτωση, μπορείς να στηθείς στην ουρά που σχηματίζεται από τις τέσσερις το απόγευμα στο κιόσκι εισιτηρίων κάτω από τις κερκίδες στην Times Square, αν και εδώ συνήθως δεν θα βρεις εισιτήριο για νέες παραστάσεις ή για θέατρα όπου πρωταγωνιστούν μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου αλλά μονάχα για τις πιο παλιές παραστάσεις και τις τουριστοπαραστάσεις Phantom of the opera (εξαιρετικό), Mama mia (διασκεδαστικότατο), Lion's King (μια χαρά), κου του λου που.

Στο Harlem!

Η ιστοσελίδα του περιοδικού Time Out New York http://newyork.timeout.com/  είναι μία από τις πλέον ενημερωμένες για τέτοια δρώμενα και όχι μόνο. Εγώ όταν φτάνω στο νησί αγοράζω πάντα το τελευταίο τεύχος του περιοδικού αυτού και το μελετάω για να ξετρυπώσω εκδηλώσεις της τελευταίας στιγμής (συναυλίες στο Central Park, happenings σε μπαρ ή εστιατόρια, εγκαίνια κάποιου καταστήματος, πρεμιέρα κάποιου θεατρικού ή κινηματογραφικού έργου, κ.λ.π.)

Λοιπόν:

1. Προγραμμάτισε το ΠΟΤΕ θα πας. Επειδή καταργήθηκε η βίζα θα χρειαστεί να βγάλεις το ESTA από την ιστοσελίδα της αμερικάνικης πρεσβείας. (Υπάρχουν ακόμα κάποιες περιπτώσεις στις οποίες θα πρέπει να βγάλεις βίζα, γι' αυτό διάβασε τη σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της αμερικάνικης πρεσβείας). Το ESTA εκδίδεται αφού συμπληρώσεις μια φόρμα στην ιστοσελίδα της πρεσβείας, και σου αποστέλλεται ως mail, το οποίο τυπώνεις και το κρατάς μαζί με το διαβατήριό σου.

Οι καλύτερες περίοδοι για ταξίδι είναι... όλο το χρόνο!!! Εγώ έχω πάει αρχές του Δεκέμβρη (πετυχαίνεις το χριστουγεννιάτικο στόλισμα της πόλης, προλαβαίνεις τις εξωφρενικές χριστουγεννιάτικες εκπτώσεις και γλιτώνεις τις απίστευτες αυξήσεις που γίνονται μετά τις 7 Δεκεμβρίου αλλά και το κυκλοφοριακό χάος που συμβαίνει στους δρόμους αλλά και στα πεζοδρόμια), μήνα Μάρτιο (το κρύο είναι "γλυκύτερο" (Χα!), η πιθανότητα βροχής μικρότερη και η κίνηση απολύτως ανεκτή), αρχές Ιουνίου έως αρχές Ιουλίου θα δεις πολλά χάπενιγκ στους δρόμους και στο Central Park και θα γλιτώσεις την αφόρητη ζέστη/υγρασία του καλοκαιριού. Και η άνοιξη είναι καλή περίοδος αν και το πιο πιθανό είναι να βρέχει (και δεν υπάρχουν μπαλκόνια για να σταθείς από κάτω!!!).

Μμμμμ... μετά από δεύτερη σκέψη πρέπει να σου πω πως η καλύτερη περίοδος για να πας είναι ο χειμώνας. Όταν αρχίζουν οι ζέστες, τα air-condition είναι στο φουλ... βγαίνεις έξω και ιδρώνεις, μπαίνεις μέσα και κρυώνεις, και στο φινάλε αρρωσταίνεις... πώς να το αποφύγεις αυτό; Δυστυχώς οι νεοϋορκέζοι έχουν μια περίεργη αίσθηση του κρύου και του ζεστού... όταν μπεις σε εστιατόριο να φας, θα ξεπαγιάσεις και τότε θα με θυμηθείς -πάντα με μπουφάν στα εστιατόρια! Πάντα σου λέω, ακόμη και το καλοκαίρι!

Brooklyn bridge!

Αααα! Να αποφεύγεις τα πολύ πρόχειρα ρούχα αν πρόκειται να φας σε καλό εστιατόριο. Αν αποφασίσεις να κάνεις τη μίνι κρουαζιέρα με το φαγητό να ξέρεις πως απαγορεύονται τα τζιν και τα αθλητικά παπούτσια και αυτό ισχύει για όλα τα καλά κλαμπ, μπαρ, εστιατόρια …εννοείται πως στο θέατρο θα πας καλοντυμένος!

2. Αεροπορικά εισιτήρια.

Η τιμή των εισιτηρίων ποικίλει πολύ-όσο νωρίτερα τα αγοράσεις τόσο λιγότερα θα πληρώσεις. Υπάρχουν απευθείας πτήσεις αλλά και με ενδιάμεση στάση.

 Ενδέχεται βέβαια να είσαι ένας πλούσιος άεργος και να θέλεις να ζήσεις την εμπειρία του να ταξιδέψεις στη Νέα Υόρκη με πλοίο. Χμ... πολύς χρόνος και πολλά έξοδα. Πρέπει να ταξιδέψεις μέχρι το Σαουθάμπτον της Αγγλίας και από κει να πάρεις κρουαζιερόπλοιο για τη Νέα Υόρκη (το υπεραντλαντικό ταξίδι διαρκεί έξι νύχτες).

Για λεπτομέρειες δες εδώ http://www.iglucruise.com/promotion_id29

Όπως και να 'χει να ξέρεις πως το ταξίδι του πηγαιμού είναι ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ!

Όσο αφορά στην επιστροφή... η καθυστέρηση είναι δεδομένη γιατί στο JFK τα αεροπλάνα σχηματίζουν ατελείωτες ουρές μέσα στο αεροδρόμιο περιμένοντας τη σειρά τους για την απογείωση, και αν κοιτάξεις έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου θα νομίσεις πως είσαι στην Ομόνοια σε ώρα αιχμής!!! Είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό θέαμα που αξίζει και να το δεις και να το φωτογραφίσεις.

Inside Marriot Marquis hotel

3. Ξενοδοχείο

Διάλεξε κάποιο που να βρίσκεται στο κέντρο του Μανχάταν -η Times Square είναι το ιδανικό μέρος γιατί εκεί θα βρίσκεσαι μέσα στην καρδιά της πόλης αλλά, (το σημαντικότερο), θα έχεις δίπλα σου έναν κεντρικό σταθμό του Μετρό από όπου μπορείς να πας στα περισσότερα μέρη. Άσε δε που ο μεγαλύτερος σταθμός των τραίνων, το Grand Central Terminal, από όπου μπορείς να πας ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ, θα βρίσκεται σε σχετικά κοντινή απόσταση από εσένα. Βέβαια τα περισσότερα ξενοδοχεία στο κέντρο είναι ακριβά αλλά υπάρχουν πολλές επιλογές και σε άλλες περιοχές -όρεξη να 'χεις να ψάχνεις στο ίντερνετ. Δεν χρειάζεται βέβαια να κολλήσεις με την Times Square! Αρκεί να βρεις ένα σχετικά φτηνό κατάλυμα και όλα τα υπόλοιπα θα τα βρεις στην πορεία. Η ζήτηση είναι πάρα πολύ μεγάλη, οπότε το θέμα "διαμονή" είναι το πιο κοστοβόρο.

Διάλεξε ξενοδοχείο εξετάζοντας προσεκτικά τις προσφορές -υπάρχουν μεγάλα ξενοδοχεία που στο πακέτο σου δίνουν και το πρωινό -αυτό είναι ένα από τα πλέον σημαντικά κριτήρια επιλογής ξενοδοχείου προκειμένου να εξοικονομήσεις χρήματα. Σκέψου πως το πρωινό στη ΝΥ είναι ένα κύριο γεύμα -φρόντισε να φας το καταπέτασμα- αλλά κοστίζει ακριβά (είναι το μοναδικό πράγμα στη ΝΥ που κοστίζει τόσο ακριβά χωρίς να ανταποκρίνεται πάντα το κόστος στην ποιότητα). 

Αν βέβαια δεν βρεις ξενοδοχείο με πρωινό τότε ή θα επισκέπτεσαι τα Starbucks -υπάρχουν παντού, ακόμη και μέσα στα μεγάλα ξενοδοχεία ή θα τρως σε κάνα Deli –θα σου πω γι’ αυτά όταν θα ΄ρθει η ώρα.
Άλλη επιλογή για τη διαμονή σου είναι το να ενοικιάσεις χώρο διαμονής μέσω του Airbnb. Σε αυτήν την περίπτωση μπορείς να νοικιάσεις ολόκληρο διαμέρισμα, ή ένα μόνο δωμάτιο από ένα διαμέρισμα, οπότε θα μοιράζεσαι την κουζίνα και την τουαλέτα με άλλους -καθόλου καλή ιδέα δεν είναι αυτή!

Κλείσε λοιπόν τα εισιτήρια και ένα ξενοδοχείο με πρωινό και προχώρα στην έκδοση του ESTA.

Στα ξενοδοχεία της Νέας Υόρκης υπάρχει τα τελευταία χρόνια ένα πρόβλημα... τα bugs!!! Υπάρχουν ζουζούνια (κοριοί) που τσιμπάνε και προκαλούν αλλεργίες. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα της πόλης που δεν το κρατάνε κρυφό αλλά δεν έχουν βρει τρόπο να το αντιμετωπίσουν. Ως επί το πλείστον αυτό αφορά στα μικρά ξενοδοχεία και πρέπει να προσέχεις όταν πας -είναι αναπόφευκτο να σε τσιμπήσουν οι κοριοί αν έχουν κρυφτεί στα σεντόνια σου αλλά επειδή θα υπάρχουν και στην ντουλάπα σου, καλό θα είναι να αφήσεις τα ρούχα σου στη βαλίτσα και να μην τα τακτοποιήσεις στην ντουλάπα, ιδιαίτερα αν μείνεις σε μικρό και φτηνό ξενοδοχείο.

Προσοχή στα μεμονωμένα ταξίδια μέσω ταξιδιωτικού πρακτορείου. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα ταξιδιωτικά πρακτορεία «ξεχνούν» να πληρώσουν το ξενοδοχείο και τότε ο ξενοδόχος -που ούτως ή άλλως θα σου κρατήσει την πιστωτική κάρτα ως εγγύηση πληρωμής- θα σου φορτώσει την κάρτα με το συνολικό ποσό κι εσύ δεν θα ξέρεις τι να κάνεις. Ένας φίλος μου έκλεισε μέσω ταξιδιωτικού πρακτορείου, πλήρωσε και όταν έφτασε στο ξενοδοχείο τον ενημέρωσαν ότι δεν υπήρχε κράτηση στο όνομά του! Το ίδιο μου ανέφερε σε mail ένας αναγνώστης του blog μου!

4. Επικοινωνία

Πάρε την τηλεφωνική σου εταιρεία για να ενεργοποιήσεις το Roaming ώστε να μπορείς να δώσεις σημεία ζωής στους δικούς σου, αν και όταν φτάσεις εκεί υπάρχει το ενδεχόμενο να τους ξεχάσεις όλους!!! Οι κλήσεις προς Ελλάδα θα σου κοστίσουν ο κούκος αηδόνι γι' αυτό να είσαι φειδωλός.

Θεωρώ ότι έιναι λάθος να επιδιώκεις τηλεφωνικές συνομιλίες από τη στιγμή που μπορείς να τις κάνεις αυτές διαδικτυακά δωρεάν. Μια φίλη που ταξίδεψε πρόσφατα στο νησί, είχε την καλοσύνη να με ενημερώσει ότι αγόρασε μέσα στο Μανχάταν κάρτα sim για free ίντερνετ με 30 δολλάρια (στο αεροδρόμιο, η ίδια κάρτα, κόστιζε 100 δολλάρια)!

5. Ψώνια με μετρητά ή με κάρτα;

Μετρητά: Αγόρασε δολάρια. Όχι από την τράπεζα -έχουν ψηλό rating. Το καλύτερο είναι να τα πάρεις από κάποιο "ανταλλακτήριο συναλλάγματος" -τα πιο καλά είναι τα Eurochange γιατί κρατούν τη λιγότερη προμήθεια από τα άλλα -μην περιμένεις να φτάσεις στο αεροδρόμιο γιατί εκεί το rating είναι ψηλότερο. Ζήτησέ τους να σου δώσουν ψιλά -δολάρια, πεντοδόλαρα, δεκαδόλαρα και εικοσαδόλαρα. Για τα ψώνια σου πάρε 50δόλαρα αλλά ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ μεγαλύτερο χαρτονόμισμα –σε αρκετά καταστήματα υπάρχει πινακίδα που διευκρινίζει ότι τα 100δόλαρα δεν είναι αποδεκτά!

Κάρτα: Εννοείται ότι μπορείς να ψωνίσεις με πιστωτική κάρτα ακόμη κι αν θέλεις να αγοράσεις ένα εισιτήριο για τα τουριστικά λεωφορεία από το δρόμο -έχουν φορητές συσκευές για να πληρώσεις με την πιστωτική σου ή τη χρεωστική σου κάρτα!!! Προσοχή βέβαια στην προμήθεια! Με ενημέρωσαν ότι η American express είναι αυτή με την ελάχιστη προμήθεια!
Το αν τελικά συμφέρει να ψωνίσεις με μετρητά ή με κάρτα θέλει ψάξιμο. Πρέπει να συγκρίνεις την προμήθεια της τράπεζάς σου όταν πας να αγοράσεις συνάλλαγμα με την προμήθεια της τράπεζας (ή του ανταλλακτηρίου συναλλαγματος) όταν ψωνίζεις με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα. (Ρώτησε την τράπεζά σου και κάποιο ανταλλακτήριο συναλλάγματος).

Να ελέγχεις το λογαριασμό και την απόδειξη γιατί στα μεγάλα καταστήματα ενδέχεται να μη σου "χτυπήσουν" μια προσφορά ή μια έκπτωση, ιδιαίτερα αν ψωνίσεις πολλά πράγματα -όταν η υπάλληλος "χτυπά" τα ψώνια το ποσό αναγράφεται στο καντράν του μηχανήματος για τις πιστωτικές που βρίσκεται πάντα μπροστά σου -να ξέρεις περίπου τι θα πληρώσεις για να μη βρεθείς προ εκπλήξεως και να έχεις κατά νου πως οι τιμές στα καταστήματα δεν συμπεριλαμβάνουν φόρο.

(Μην ξεχνάς να κάνεις παζάρια!!! Σε όλα τα μικρά καταστήματα τα παζάρια είναι μέσα στο παιχνίδι και θα γλιτώσεις πολλά χρήματα αν δηλώσεις δυσφορία για την τιμή- εγώ αγόρασα ένα τεράστιο δερμάτινο σακ βουαγιάζ των 180 δολαρίων (αρχική τιμή) μόλις 90 δολάρια, μόνο και μόνο γιατί είπα πως δεν είμαι διατεθειμένος να ξοδέψω περισσότερα από 90 δολάρια για τσάντα). Επίσης να προσέχεις όταν ψωνίσεις από τα υπαίθρια γκισέ (κάτι σαν περίπτερα) όπου ο υπάλληλος μπορεί να σου ζητήσει τα μαλλιοκέφαλά του για τα πλέον απλά πράγματα –εμένα, ένας τέτοιος υπάλληλος, μου είχε ζητήσει τρία δολάρια για ένα πακετάκι Halls και όταν έκανα μεταβολή και έφυγα με φώναζε για να ρίξει την τιμή –συνήθως είδη ψιλικατζίδικου αγοράζω είτε από τα Drug store είτε από τα στεγασμένα ψιλικατζίδικα, τα οποία δεν είναι πολλά αλλά με λίγη τύχη θα τα ανακαλύψεις. 

6. Ρεύμα

Τρέχα να βρεις έναν Convertor, (μετασχηματιστή στα ελληνικά), γιατί εκεί όλα δουλεύουν στα 110 Volt (ενώ εδώ όλα στα 220) και γιατί οι αμερικάνικες πρίζες έχουν μια στρογγυλή υποδοχή και δύο παράξενες τριγωνικές. Στην Ελλάδα θα τα βρεις σε καταστήματα ηλεκτρολογικών υλικών ή στα καταστήματα του Ελ.Βενιζέλος.

7. Είσαι έτοιμος να φτιάξεις τις βαλίτσες σου...

Για όνομα του θεού ΜΗΝ πάρεις δύο βαλίτσες. Μόνο μία πάρε, μεγάλη, και για όνομα του θεού (ξανά) μην τη γεμίσεις -θα την γεμίσεις εκεί. Το καλύτερο είναι να πάρεις μια φθαρμένη, μικρή βαλίτσα ώστε όταν θα φτάσεις εκεί να την πετάξεις για να αγοράσεις μία μεγάααλη Samsonite με μόλις 150-200 δολάρια τη μία!!! (Εγώ αγόρασα δύο Samsonite με 160 δολάρια και τις δύο –τις είχαν προσφορά, μια προσφορά κρυμμένη σε μία γωνιά του μαγαζιού που όμως το ψαχουλετήρι μάτι μου την εντόπισε!!!).

Αν αποφασίσεις να φορτωθείς βαλίτσες, να ξέρεις πως ο κάθε ταξιδιώτης δικαιούται μόνο μία βαλίτσα και μία χειραποσκευή -κάθε έξτρα βαλίτσα σημαίνει και 55 ευρουδάκια πρόστιμο (τιμή 2010) -το αντίστοιχο ισχύει και για την επιστροφή σου. Η βαλίτσα σου δεν πρέπει να ζυγίζει περισσότερο από 23 κιλά και η χειραποσκευή σου να είναι ελαφρύτερη από 8 κιλά γιατί κάθε έξτρα κιλό κάνει απαγορευτική την φόρτωση της βαλίτσας και θα σε υποχρεώσουν να αγοράσεις άλλη για να μοιράσεις το βάρος! Να ξέρεις πως τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για την επιστροφή σου, τότε που οι βαλίτσες σου  θα είναι ξέχειλες και θα αναρωτιέσαι πόσο ζυγίζουν και πόσα θα πληρώσεις -μπορείς να ζυγίσεις τις βαλίτσες σου στο ξενοδοχείο προτού φύγεις -τα μεγάλα ξενοδοχεία έχουν ζυγαριές στη ρεσεψιόν-, ή να αγοράσεις μια μικρή φορητή ζυγαριά για βαλίτσες, ώστε να μην βρεθείς προ εκπλήξεως όταν φτάσεις στο αεροδρόμιο... αυτά θα σου τα ξαναπώ στο τέλος, αν τα θυμηθώ! Μία «έξυπνη» κίνηση είναι το να πάρεις μαζί σου ό,τι φθαρμένο ρούχο έχεις, ώστε να το αφήσεις εκεί για να μη σου στερεί το χώρο από πράγματα που θα αγοράσεις, και, το κυριότερο, να μην αυξάνει το βάρος της βαλίτσας (να ένα μειονέκτημα του να ταξιδέψεις χειμώνα –τα χειμωνιάτικα είναι βαρύτερα).

Α, μην το ξεχάσω... μην κλειδώνεις τις βαλίτσες σου γιατί αν θέλουν να την ψάξουν θα σου σπάσουν την κλειδαριά... απλά τα πράγματα.

Έλεγξε τον καιρό της ΝΥ από κάποιο μετεωρολογικό σάιτ και πάρε τα ανάλογα ρούχα αν και ο καιρός είναι απρόβλεπτος -να έχεις μαζί σου ομπρέλα αλλά και αν την ξεχάσεις δεν τρέχει κάστανο -με την πρώτη ψιχάλα γεμίζουν οι δρόμοι με τύπους που πουλάνε ομπρέλες (μιας χρήσης, το εννοώ!!!), γιατί αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό προνόμιο.

Κάποια ξενοδοχεία της ΝΥ δεν διαθέτουν αφρόλουτρο γιατί οι αμερικάνοι πλένονται με πλάκες σαπούνι!!! (Για καλό και για κακό πάρε μαζί σου ένα μικρό αφρόλουτρο. Το άλλο κακό με τα ντους στις ΗΠΑ είναι πως το "τηλέφωνο" είναι κάποιες φορές κολλημένο ψηλά στον τοίχο και δεν αφαιρείται, οπότε, αν θέλεις να πλυθείς καλά και παντού, πρέπει να μάθεις διάφορα ακροβατικά κόλπα για να φέρεις τον ποπό σου και τα υπόλοιπα καλούδια σου στη θέση του κεφαλιού σου).

Όλα τα υγρά να τα βάλεις μέσα στην βαλίτσα που θα παραδώσεις στο αεροδρόμιο, γιατί υγρά μεγαλύτερα από 100ml θα στα κρατήσουν. Πάρε και κάνα παυσίπονο, ένα αντιαλλεργικό και κάτι για το στομάχι σου (εκεί θα ξεκοιλιαστείς από το φαγητό) γιατί στη ΝΥ δεν αγοράζεις τίποτα χωρίς ιατρική συνταγή (εκεί οι νόμοι τηρούνται αυστηρά).

7th avenue

Στην τσάντα που θα πάρεις στο αεροπλάνο να έχεις ένα πουλόβερ (αν σε πάρει ο ύπνος θα ξεπαγιάσεις), βιβλίο, Sudoku, στυλό και σνακ (όπως σου προείπα).

Κατά τη διάρκεια της πτήσης μπορείς να ενεργοποιήσεις και το laptop σου αρκεί να έχεις απενεργοποιημένη την ασύρματη σύνδεση.

Οι αεροσυνοδοί θα περάσουν κάποια στιγμή με ένα καροτσάκι εμπορεύματα σε τιμές duty free. Μη βιαστείς να χαλάσεις λεφτά γιατί ό,τι θες θα το βρεις στα duty free του JFK κατά την επιστροφή σου. Το μόνο που αξίζει να αγοράσεις είναι τσιγάρα (αν καπνίζεις) γιατί στα duty free θα αγοράσεις το ένα πακέτο με 3,5 δολάρια (τιμή 2011) ενώ μέσα στη Νέα Υόρκη θα αγοράσεις το ένα πακέτο με 11,5 δολάρια (τιμές 2011)!!!

Να ξέρεις ότι στη ΝΥ απαγορεύεται το κάπνισμα ΠΑΝΤΟΥ και μάλιστα το έχουν απαγορεύσει ακόμη και μέσα στα πάρκα.

Να είσαι δύο ώρες νωρίτερα στο Ελ. Βενιζέλος, και τρεις μπορώ να σου πω! Φάε το καταπέτασμα προτού απογειωθείς αλλά μην πλακωθείς στους καφέδες και στα αναψυκτικά γιατί δεν είναι καλή ιδέα να σε πιάσει συχνουρία στην πτήση (αν και η ουρά στις τουαλέτες συνήθως ξεκινά 6-7 ώρες μετά την απογείωση).

ΤΙΡ: Ο νες καφέ και το τσάι προκαλούν άφθονη διούρηση όχι όμως ο γαλλικός, ο εσπρέσο και ο καπουτσίνο.

Washington square park

Κατά τη διάρκεια της πτήσης οι αεροσυνοδοί θα σου δώσουν κάποια έντυπα που πρέπει να τα συμπληρώσεις -να είσαι προσεχτικός, να γράφεις με κεφαλαία, και να έχεις διαθέσιμο το διαβατήριό σου αλλά και τη διεύθυνση του ξενοδοχείου σου γιατί θα σου ζητηθούν να τα γράψεις και αυτά! Δύο έντυπα συμπληρώνεις αν έχεις βίζα και ένα έντυπο αν έχεις ESTA.

Στο έντυπο θα κληθείς να απαντήσεις, εκτός των άλλων, και ένα κάρο ερωτήσεις του στυλ «κουβαλάς όπλα μαζί σου;»! Μπορεί εσένα να σου φαίνεται ανόητο αλλά δεν το κάνουν χωρίς λόγο. Αν για παράδειγμα εσύ κουβαλάς όντως όπλο και σε πιάσουν γιατί σκότωσες κάποιον, τότε θα σου φορτώσουν τις δέουσες κατηγορίες για φόνο και μαζί θα σου φορτώσουν και αυτήν της ψευδούς δήλωσης κ.λ.π. και θα γεμίσεις ένα κάρο κατηγορίες και θα βγεις από τη φυλάκα μετά την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας (δηλαδή ισόβια και λίγα σου λέω).

                                                                                                           Συμπεράσματα

Κατάστημα στο χωριό Woodbury Common. (Τρελλά ψώνια!)

Το Μανχάταν δεν είναι η Νέα Υόρκη. Το Μανχάταν δεν αντιπροσωπεύει ούτε τη Νέα Υόρκη ούτε τις ΗΠΑ. Αν έχεις πάει στο Μανχάταν να ξέρεις πως δεν έχεις δει τίποτα από την Αμερική γιατί το Μανχάταν είναι κάτι ιδιαίτερο... σαν το κέντρο του κόσμου ένα πράγμα!!!

 Να είσαι βέβαιος πως όταν θα βρεθείς εκεί, ιδιαίτερα στην Times Square, θα νομίζεις πως έχεις ξαναπάει (εκτός κι αν δεν έχεις δει ποτέ σου αμερικάνικη ταινία ή σήριαλ).

Δεν νιώθεις ποτέ ξένος με τόσους ξένους που υπάρχουν τριγύρω σου, αν και η αλήθεια είναι πως νιώθεις σαν να είσαι μόνος σου έστω κι αν βαδίζεις ανάμεσα σε μερικές χιλιάδες ανθρώπων (αυτά δεν μπορώ να σου τα εξηγήσω... θα τα νιώσεις και θα με καταλάβεις)!

Δεν νιώθεις ποτέ ανασφαλής με τόσους αστυνομικούς που υπάρχουν τριγύρω σου!

Δεν νιώθεις ποτέ ότι δεν ξέρεις καλά αγγλικά γιατί θα βρεις πολλούς εργαζόμενους στο Μανχάταν που θα ξέρουν λιγότερα αγγλικά από εσένα!

Δεν θα χαθείς ΠΟΤΕ μέσα στο Μανχάταν γιατί οι δρόμοι είναι αριθμημένοι και ανά πάσα στιγμή ξέρεις πού είσαι!

Δεν θα χρειαστείς ποτέ αυτοκίνητο για να μετακινηθείς γιατί το μετρό και τα ποδαράκια σου σε πάνε παντού!

Δεν θα νιώσεις ποτέ παρείσακτος γιατί όλοι είναι πολλοί φιλικοί και θα εξυπηρετήσουν με ευγένεια και χαμόγελο αν τους ζητήσεις κάτι ευγενικά -οι αστυνομικοί δε... δεν παίζονται με τίποτα!

Μουρτζούφλη άνθρωπο δεν θα δεις στο Μανχάταν.

Δεν υπάρχει περίπτωση ένας Μανχαττανιανός να μπει στο ασανσέρ μαζί σου και να μη σε καλημερίσει και αν βγει πρώτος να μη σου ευχηθεί "να έχεις μια καλή μέρα". Το χιούμορ δε είναι παντού, ανεξάντλητο, και χαρίζεται με κάθε ευκαιρία με επιτυχία -τα κρύα αστεία των εδώ συγχωριανών μας να τα ξεχάσεις!

Το Μανχάταν είναι το Μανχάταν!!!

Subway και συγκοινωνίες  http://www.mta.info/ 

Tο μετρό σε πάει ΠΑΝΤΟΥ! Πρόσεξε όμως τα εξής:

Άλλες γραμμές ανεβοκατεβαίνουν την ανατολική πλευρά και άλλες τη δυτική. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να έχεις ένα χάρτη του μετρό, (οι ταξιδιωτικοί οδηγοί έχουν), και να κοιτάξεις πού θέλεις να πας. Τα δρομολόγια συμβολίζονται με γράμματα ή αριθμούς. Εσύ πρέπει να βρεις τον αριθμό ή το γράμμα που αντιστοιχεί στο σταθμό που θέλεις να πας. Για παράδειγμα: Στο South Ferry πηγαίνει μόνο ο αριθμός 1. Κοιτάς το χάρτη και βρίσκεις από πού περνά το τραίνο 1 και όλα καλά.

Να προσέξεις γιατί σε κάποιους σταθμούς σταματούν τα τρένα εξπρές. Αυτά είναι τρένα που δεν σταματούν σε όλους τους σταθμούς που αναφέρονται στο χάρτη παρά μόνο σε τρεις ή τέσσερις. Τα εξπρές είναι τα πιο γρήγορα αλλά να τα αποφεύγεις για να μην βρεθείς στην άλλη άκρη του Μανχάταν αφού είναι δύσκολο να ξέρεις που σταματά η κάθε εξπρές γραμμή. Επίσης, κάποια βράδια, ή τα σαββατοκύριακα, ενδέχεται το τρένο να μην σταματήσει σε όλους τους σταθμούς. Να μην ανησυχείς όμως γιατί αφενός δεν μπορείς να χαθείς, όπως σου προείπα, αφετέρου τα πάντα είναι γραμμένα σε μεγάλες ταμπέλες που τις βλέπεις θέλεις δε θέλεις. Εξάλλου μέσα στα βαγόνια έχει χάρτες με τη γραμμή και τις στάσεις και θα βοηθηθείς.

ΠΡΟΣΕΞΕ: συνήθως οι είσοδοι για τους σταθμούς του μετρό είναι μικροσκοπικοί. Μπορεί να είναι μια σκάλα, μία πόρτα στο πουθενά... όπως και να 'χει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά γιατί ενδέχεται να είσαι μπροστά στην είσοδο του μετρό και να μην το έχεις πάρει χαμπάρι!

ΤΙΡ: όταν είσαι σε μία γωνιά του δρόμου που έχει στάση του μετρό, να ξέρεις πως συχνά άλλη θα είναι η είσοδος για το τρένο που πάει βόρεια και άλλη η είσοδος για το τρένο που πάει νότια. Αρκεί να ξέρεις που θέλεις να πας. Αν για παράδειγμα είσαι σε γωνία όπου στην είσοδο του σταθμού αναγράφεται 1-2-3 uptown αλλά εσύ θέλεις να πας νότια (downtown), τότε πήγαινε στην απέναντι μεριά του δρόμου και θα βρεις την είσοδο για το 1-2-3 downtown.

Περπάτημα

Δεν περπατάμε πάνω στους ποδηλατοδρόμους (θα μας κράξουν, τουλάχιστον).

Δεν περνάμε με κόκκινο (θα μας ισοπεδώσουν χωρίς δεύτερη κουβέντα και ενδέχεται να μας μαζέψει ο αστυφύλακας της γωνίας και να μας πάει σούμπιτο μέσα). Περνάτε μόνο με πράσινο και μη δίνετε σημασία στα γκρουπ των Ελλήνων και των Ιταλών που θα περνάνε ανάμεσα από τα αυτοκίνητα και θα προκαλούν την απελπισία των τροχονόμων αλλά και του ειδικού προσωπικού που είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια των πεζών (!!!) – ω ναι, έχει κι απ’ αυτό!

Δεν πετάμε τίποτα στο δρόμο (αν μας δουν θα μας κατακεραυνώσουν με ένα παχουλό πρόστιμο –εκτός και αν είσαι από αυτούς που βρίσκουν τρόπους για να πετάνε τα σκουπίδια τους στο δρόμο και να περνούν απαρατήρητοι!).

Δεν καπνίζουμε περπατώντας- απαγορεύεται, είναι αγενές και κινδυνεύουμε να κάψουμε τον μπροστινό μας και να ντουμανιάσουμε τον πισινό μας!!!

Όπου έχει ουρά... περιμένουμε υπομονετικά τη σειρά μας, όπως κάνουν όλοι εκεί!!!

Μόνο για άντρες

Central Park

Δεν πειράζουμε τις κοπέλες στο δρόμο, εκτός κι αν είναι νύχτα και βρισκόμαστε έξω από τα μπαρ και μας την πέσουν τουρίστριες –μακριά από τις ντόπιες… τζιζ!!! Αν θέλεις σώνει και καλά να μπλέξεις, τράβα στα νυχτερινά πριβέ κλαμπ-μόνο για άντρες (έχει και για γυναίκες)- τα οποία δεν χρειάζεται να ψάξεις να τα βρεις, γιατί είναι βέβαιο ότι θα σε φορτώσουν με διαφημιστικά διάφοροι τύποι που κυκλοφορούν στην Times Square. Άμα θέλεις να μπλεχτείς ακόμη πιο χοντρά, κάτσε έξω από ένα κυριλέ ξενοδοχείο το βράδυ και θα δεις διάφορες κοπέλες βγαλμένες από περιοδικά ανώτερα και πιο κυριλέ από το Playboy (!!!) να σε πλησιάζουν για... τα γνωστά!!! Μην ρωτήσεις "πόσο;" γιατί ενδέχεται να πέσεις σε μπατσίνα και να σε πάνε μέσα για μέσα. Επίσης, μην ρωτήσεις "πόσο;" γιατί θα σε περάσουν για άπορο και θα σου γυρίσουν την πλάτη!

Άσχετο…

Είναι βέβαιο ότι καθώς θα περπατάς στους δρόμους του Μανχάταν θα παρατηρήσεις κάποιες τρύπες στο δρόμο από τις οποίες θα εξέρχεται ατμός!  

Το σύστημα θέρμανσης και ψύξης του νησιού στηρίζεται στην κυκλοφορία ατμού μέσω από ένα δίκτυο πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων υπόγειων αγωγών –ατμός που παράγεται από ένα εργοστάσιο που βρίσκεται έξω από το Μανχάταν -νομίζω στο Queens. Οι τρύπες στο έδαφος εξυπηρετούν την εκτόνωση της πίεσης που ενδέχεται να συσσωρευτεί στους αγωγούς. Επειδή οι αγωγοί αυτοί είναι ηλικίας άνω των εκατό ετών και συχνά υπερθερμαίνονται υπάρχει κίνδυνος να εκραγούν –σε αυτήν την περίπτωση –της υπερθέρμανσης και της αύξησης της πίεσης- καλούνται συνεργία τα οποία απασφαλίζουν κάποια προϋπάρχοντα ανοίγματα στα οποία τοποθετούν μεγάλους πορτοκαλί σωλήνες, που ξεχωρίζουν αφού μοιάζουν με φουγάρα καταμεσής του δρόμου, και οι οποίοι σωλήνες εκτονώνουν το πρόβλημα μέχρι αυτό να εμφανιστεί κάπου αλλού. Μολονότι τα ατυχήματα είναι σπάνια καλό θα είναι να αποφεύγεις αυτά τα μεγάλα φουγάρα γιατί όσοι ντόπιοι έτυχε να ζήσουν τέτοια έκρηξη… δεν έχουν να πουν τα καλύτερα!!! 

Φαγητό:

Φάε όπου θέλεις. Τα μεσημέρια φάε στα διάφορα Deli που θα συναντήσεις (θα σου πω ορισμένα) ή τσίμπησε κάτι από το δρόμο (θα σου πω αναλυτικά) χωρίς να φοβάσαι μη σε πιάσει κόψιμο. Δοκίμασε τοπικές γεύσεις ή ό,τι άλλο χωράει το στομάχι σου. Το φαγητό είναι γενικά μια ακριβή υπόθεση αν θέλεις να φας καλά -με 60-70 δολάρια τρως σε καλό εστιατόριο δύο πιάτα ενώ για πλήρες γεύμα (σαλάτα, ορεκτικό, κυρίως, επιδόρπιο) θέλεις γύρω στα 80-100 δολάρια). Πιο φτηνό φαγητό μπορείς να βρεις στα διάφορα Deli με είκοσι και τριάντα δολάρια, και ακόμη πιο φτηνό, αλλά επουδενή κακό, μπορείς να δοκιμάσεις στις υπαίθριες καντίνες, κάποιες από τις οποίες έχουν παραδοσιακά φαγητά από διάφορες χώρες.

Mπριζολάρες, φιλέτα, burgers... αυτά τα ψήνουν ανάλογα με το πώς θέλεις εσύ. Να ξέρεις πως το "καλοψημένο" (well done) στην πραγματικότητα σημαίνει "λίγο πριν καεί" -το κρέας στεγνώνει εντελώς και χάνει τη γεύση του. Το medium σημαίνει πως η μπριζόλα σου θα είναι αρκετά ροζ στο εσωτερικό της αλλά αίμα δεν θα βλέπεις παρά μόνο αν πιέσεις το κρέας -μην το πιέζεις! Όλοι οι αμερικάνοι τρώνε το κρέας τους είτε σχεδόν ωμό (medium rare) είτε medium. Το medium rare είναι ωμό... κολυμπάει μέσα στο αίμα κι εγώ, ίσως λόγω δουλειάς το έχω σιχαθεί το αίμα αν και το αίμα των stake της Αμερικής ούτε βρομάει ούτε έχει αηδιαστική γεύση και ο ουρανίσκος το εκλαμβάνει ως σάλτσα και ουχί ως αίμα. Εγώ τρώω το κρέας και το μπιφτέκι μου πάντα medium και τρώω θεϊκά αν και μια φορά που κατά λάθος έφαγα medium rare ξετρελάθηκα).

6th avenue

Cheescake, μπέγκελς με cream cheese, hot dogs, burgers, σολωμός, τόνος, γαριδάρες και αστακούς (είναι must και είναι παντού!) Πιες κρασιά (συνήθως από τη Χιλή ή την Καλιφόρνια) και egg cream που το φτιάχνουν μόνο στη ΝΥ και δεν έχει ούτε αυγά ούτε κρέμα αλλά ανάθεμά με γιατί το ονόμασαν έτσι. Να ξέρεις ότι τα κρασιά είναι πανάκριβα και ότι το egg cream θα το βρεις σε ελάχιστα καταστήματα, π.χ. στο Katz Deli. Τα βράδια δοκίμασε σε stake house και καλά θα είναι να κλείνεις τραπέζι πριν πας (ενδεχομένως με τη βοήθεια της ρεσεψιόν στο ξενοδοχείο σου, αν και στα μεγάλα ξενοδοχεία υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται αποκλειστικά με αυτή τη δουλειά).

Για πρωινό να κατεβαίνεις νωρίς (πριν τις εφτά και μισή) στο εστιατόριο του ξενοδοχείου σου γιατί στα ξενοδοχεία δεν τρώνε μόνο οι ένοικοι (για βάλε τους ένοικους από περισσότερα από 1000 δωμάτια στα μεγάλα ξενοδοχεία!!!) αλλά και άλλοι εργαζόμενοι στο Μανχάταν -μετά τις 8.00 θα βρεις ουρά για το πρωινό και θα χάσεις ώρα από το περπάτημα!

Για μεσημεριανό να πηγαίνεις κατά τις 12.00 με 12.30 το αργότερο γιατί μετά θα περιμένεις στην ουρά αρκετή ώρα και θα χάσεις κι άλλο χρόνο από το περπάτημα. Αν βέβαια πας για μεσημεριανό μετά τις δύο τότε πάλι θα φας με την ησυχία σου γιατί οι νεοϋορκέζοι θα έχουν επιστρέψει στις δουλειές τους. Μεταξύ 12.00-13.00 περίπου είναι το happy hour όπου μπορείς να φας φθηνότερα και να πιεις στη μισή τιμή ή και δωρεάν -βέβαια αυτή είναι η ώρα που βγαίνουν ΟΛΟΙ έξω για να φάνε οπότε είναι εξαιρετικά δύσκολο το να βρεις να κάτσεις κάπου και καλύτερα είναι να καθίσεις κάπου έξω και να δεις την παρέλαση των μοντέλων-εργαζόμενων που θα νομίζεις πως έχουν δραπετεύσει από σελίδες περιοδικών μόδας.

Το βραδινό να το φας κατά τις 20.00 με 21.00 (το αργότερο) ώστε να έχεις αρκετό χρόνο για χάζεμα στην Times Square, για μπαρότσαρκα στο meatpacking district ή στην αναπτυσσόμενη με μπαρ περιοχή του Lower East Side ή για ύπνο. Θα αργήσεις να φας μόνο τις ημέρες που θα πας στο θέατρο.

Αν θέλεις να πιεις ποτό μην το πιεις στο εστιατόριο γιατί θα το πληρώσεις όσο το φαγητό σου!!! Πήγαινε σε ένα μπαρ και πιες ό,τι γουστάρεις!

6th avenue και 53str... O Elsayed επί το έργον!

Το πιο φτηνό φαγητό είναι αυτό του δρόμου, το "street food", που θα αγοράσετε από τους πλανόδιους -θα φάτε και θα ευχαριστηθείτε με λίγα μόλις δολλάρια. Ένας από τους πιο διάσημους και "νόστιμους" πλανόδιους είναι ο Elsayed που κατοικοεδρεύει στη γωνία της 6th Av με την 53st, απέναντι από το Hilton hotel -ζήτησε το "the plate with both lamb and chicken" μετά πήγαινε στο πλάι της "καντίνας" και γέμισε το πιάτο σου με white sauce", πλήρωσε 6 δολάρια (τιμή 2012) και θα καταλάβεις γιατί το αμερικάνικο όνειρο λειτουργεί ακόμα για ανθρώπους που έχουν τη διάθεση να φτιάξουν το κάτι τις το διαφορετικό.... να πας πριν πεινάσεις πολύ γιατί μπορεί να περιμένεις σε μία μεγάααλη ουρά -όλοι θέλουν να δοκιμάσουν το φαγητό που σου προείπα. Να προσέξεις όμως όταν θα πας να φας στον Elsayed! Αυτός ξεκινά μετά τις εφτά το απόγευμα και πολλές καντίνες παίρνουν από το πρωί τη θέση του για να ξεγελάσουν τους άσχετους και να τα κονομήσουν έχοντας τη σος τους σε άσπρα μπουκάλια!!! Μόνο μετά τις εφτά θα βρεις τον τύπο αυτόν, τον οποίον ΔΕΝ πρέπει να χάσεις για κανένα λόγο, εκτός κι αν έχεις το στομάχι σου ή αν πάσχεις από σπαστική κολίτιδα οπότε το full extra πιπέρι θα σε τσακίσει!

Tα hot dogs των πλανόδιων (οι ντόπιοι τα ονομάζουν και Frankfurters λόγω του λουκάνικου Φρανκφούρτης που είναι το βασικό συστατικό) είναι απλά και καλά- ψωμάκι, βραστό λουκανικάκι Νίκας (!!!), μουστάρδα και κέτσαπ (κι ό,τι άλλο θες, αν και στις κινηματογραφικές ταινίες οι ηθοποιοί δεν βάζουν τίποτε άλλο μέσα). Εγώ θέλω τρία για να χορτάσω (!!!) αλλά αυτά τα τρία μαζί με μία κόκα δεν κοστίζουν περισσότερο από 8 δολάρια (δύο δολάρια το hot dog!!! -σε μερικά ακριβά στέκια το hot dog κάνει 3 δολάρια ενώ στο αεροδρόμιο κάνει 4). Υπάρχουν τρεις «αλυσίδες» με καροτσάκια! Να προτιμάς τα καροτσάκια με την ομπρέλα NIKAS γιατί τα λουκάνικα των άλλων δεν είναι τόσο χορταστικά και εύγευστα. Να τρως hot dogs με βραστό λουκάνικο γιατί ενδέχεται να σου βάλουν λουκάνικο που θέλει λίγο ψήσιμο και συνήθως αυτά τα λουκάνικα είναι τίγκα στην καυτερή κόκκινη πιπεριά και... έχω πετάξει ουκ ολίγα hot dogs μέχρι να μάθω!

Σου γράφω μερικά εστιατόρια για φαγητό και καλά θα είναι να διαβάσεις τις ιστοσελίδες τους, να δεις το μενού τους και να σημειώσεις στο χάρτη σου τις τοποθεσίες τους ώστε όταν πεινάσεις να ξέρεις που θα φας. Αυτά που σημειώνω είναι μόνο όσα έχω δοκιμάσει εγώ ο ίδιος και κάποια οπυ μου πρότειναν φίλοι που ταξίδεψαν εκεί! Υπάρχουν πολλές χιλιάδες ακόμη!!!

Για «πρόχειρο» φαγητό:

Stage Deli http://www.stagedeli.com/

Junior’s (φαγητό και το καλύτερο cheesecake του Manhattan. Δίπλα στο κεντρικό εστιατόριο έχει bakery όπου μπορείς να αγοράσεις οτιδήποτε σε συσκευασία για “take away” ακόμη και τα cheesecake)

Katz’s deli (δοκίμασε παστράμι και  egg cream) http://katzsdelicatessen.com/

Corner bistro http://cornerbistro.ypguides.net/

Για burger:

5 Napkins burger http://5napkinburger.com/

Shake Shack http://shakeshack.com/

Ξενοδοχείο Le Parker Meridien http://www.parkermeridien.com/index1.php

Old town bar http://www.oldtownbar.com/
Spotted Pig https://www.thespottedpig.com/#home 

Για πίτσα:

Lombardis http://www.lombardisoriginalpizza.com/newyork.html

Για καλό φαγητό (μόνο θαλασσινά να παραγγείλεις)

HarbourLights (ο σολωμός τους δεν παίζεται) http://harbourlightsrestaurant.com/media/websiteharbourlights.html

River cafe http://www.rivercafe.com/

Για steak:

Del Friscos (ίσως το καλύτερο και μακράν το πιο κυριλέ και ακριβό)  http://delfriscos.com/

Gallagher’s (κλασσικό) http://www.gallaghersnysteakhouse.com/

Ruth’s Chris steakhouse (φαινομενικά ασήμαντο αλλά με καλό steak. Ίσως να είναι το φτηνότερο) http://www.ruthschris.com/

Tribeca grill (Ένα από τα εστιατόρια του De Niro, ακριβό αλλά εξαιρετικό) http://myriadrestaurantgroup.com/tribeca_grill.php

Morton’s (ο πάνω όροφος είναι άθλιος και προορίζεται για τους τουρίστες και για τους επισκέπτες χωρίς προκράτηση. Πάρα πολύ καλό steak αλλά με βιαστικό service που με χάλασε όλες τις φορές) http://www.mortons.com/

NOBU Πανάκριβο, εντυπωσιακό και εξαιρετικό εστιατόριο με ασιατική κουζίνα. Πας μόνο αν έχεις κλείσει τραπέζι γιατί από τη στιγμή που γυρίστηκε επεισόδιο του Sex and the City γίνεται της κακομοίρας.

Γλυκά

Magnolia’s bakery (Cup cakes. Να πας πριν τις 10.30 π.μ.) http://www.magnoliabakery.com/home.php
Maison Kayser, γωνια 5th Av και 36st με υπεροχα γλυκα, περιεργα ψωμακια, brioche και σαλατες με super food  http://maison-kayser-usa.com/

Μουσική και φαγητό

Swing 46 (να φας oysters και να χορέψεις) http://www.swing46.com/

Υπάρχουν πολυάριθμα jazz clubs και ό,τι άλλο χωράει ο νους σου αλλά εγώ δεν τα έχω επισκεφτεί και δεν έχω άποψη (αποφεύγω τα ξενύχτια στο Μανχάταν και γενικώς).

Το δυτικό τμήμα των 46 δρόμων ονομάζεται restaurant raw καθώς εκεί θα βρεις πολλά εστιατόρια –πολλά από αυτά με μουσική- το ένα δίπλα στο άλλο, με μικρές αυλίτσες και συμπαθητικά –ως προς το κόστος- μενού.

Μπορείς επίσης να ψάξεις στο ίντερνετ για τα roof tops (–bar στις ταράτσες ουρανοξυστών!)

Κρουαζιέρα με φαγητό

Από τις καλύτερες επιλογές, ίσως η καλύτερη, είναι οι κρουαζιέρες που ξεκινούν από την αποβάθρα Chelsea –εκεί που «τέμνουν» οι 20 δρόμοι τον Hudson river. Η αποβάθρα αυτή (Pier) είναι ένα ολόκληρο αθλητικό κέντρο που μπορείς να το επισκεφτείς το πρωί για να κλείσεις θέση για την απογευματινή κρουαζιέρα. http://www.chelseapiers.com/index.html

Άλλες επιλογές: http://www.spiritofnewyork.com/

World Yacht at Pier 81 http://www.worldyacht.com/site/home.aspx (το φαγητό είναι μετριότατο)

Υποχρεωτικό φιλοδώρημα

Del Friscos

Να ξέρεις πως τα γκαρσόνια δεν παίρνουν κανονικό μισθό αλλά κάτι συμβολικό, γι' αυτό είναι άγραφος νόμος να πληρώνεις έξτρα τα φιλοδωρήματα, τα οποία είναι καθορισμένα. Αν ο λογαριασμός σου είναι μικρός κοίταξε το χαρτί όπου θα αναγράφεται και ο φόρος ξεχωριστά- ο φόρος είναι 8%- διπλασίασε τον αναγραφόμενο φόρο κι έτσι θα βρεις το φιλοδώρημα που θα αφήσεις (16%). Αν ο λογαριασμός είναι μεγάλος να αφήσεις για φιλοδώρημα το 20% -δεν είναι λίγο αλλά είναι αυτό που πρέπει να κάνεις -αν δεν αφήσεις φιλοδώρημα τότε σημαίνει πως είσαι δυσαρεστημένος και θα έρθει ο μετρ για να σου ζητήσει να του εξηγήσεις τι δεν σου άρεσε.

Τουαλέτες

Το πάρκο μπροστά από μία εκ των εισόδων του MACY's

Στα μικρά καταστήματα ΔΕΝ μπορείς να πας τουαλέτα!!! Στα εστιατόρια και στα μπαρ όπου θα καθίσεις μπορείς να πας. Αν σε πιάσει κόψιμο δοκίμασε να τρυπώσεις στην τουαλέτα κάποιου μπαρ ή εστιατορίου -αν δεν πετύχεις τον σκοπό σου (!!!) τρέχα σε κάνα πολυκατάστημα ή στο λόμπι μεγάλου ξενοδοχείου!!! Αν είσαι στην Times Square, μπες στο ξενοδοχείο Marriott Marquis και ανέβα με τις κυλιόμενες σκάλας στον πρώτο όροφο. Εκεί, αριστερά στο βάθος, βρίσκονται οι τουαλέτες για το κοινό.

ΤΙΡ τουαλέτας: Μη ρωτήσεις ΠΟΤΕ "where is the bathroom?". Οι αμερικάνοι σιχαίνονται τη λέξη bathroom (!!!) ενώ σε κάποιους η λέξη toilette δεν τους λέει τίποτα (!!!)  Χρησιμοποίησε τη λέξη restroom.

Στα καλά εστιατόρια υπάρχει κάποιος στις τουαλέτες που φροντίζει να σου ανοίξει την πόρτα, να σου ανοίξει τη βρύση, να σου δώσει χαρτί να σκουπίσεις τα χεράκια σου μετά το πέρας της ανάγκης σου και να σου ανοίξει την πόρτα φεύγοντας ώστε να επιστρέψεις καθαρός στο τραπέζι σου -ε, άφησέ του κάνα δυο δολάρια όσο κι αν αισθάνεσαι άβολα.
Κι όταν μπεις στην τουαλέτα μη νομίζεις ότι είναι βουλωμένη επειδή το νερό θα ξεχειλίζει την λεκάνη! Έτσι είναι εκεί τα πράγματα και θα καταλάβεις τον λόγο μόνος σου! Σιγά μην εμβαθύνω σε τέτοιες απόρρητες προσωπικές λεπτομέρειες!

Εισιτήρια

Apple store επί 24ώρες. Πίσω; Plaza hotel!

Στους σταθμούς του μετρό υπάρχουν αυτόματα μηχανήματα για να βγάλεις εισιτήριο. Τα εισιτήρια είναι σαν πιστωτικές κάρτες -έχουν μία μαύρη ταινία.

Υπάρχουν άπειρες επιλογές και η πιο απλή είναι να βγάλεις το "single ride" για μία διαδρομή. Αν είστε δύο μπορείτε να βγάλετε διπλό εισιτήριο που θα σας κοστίσει πιο φτηνά. Να ξέρεις πως το single ride σημαίνει πως ανεβαίνεις στο τρένο μόνο μία φορά- όταν κατέβεις...τέλος.

Μπορείτε να αγοράσετε εισιτήριο για ολόκληρη την ημέρα αλλά αυτό είναι μάλλον υπερβολικό. Εξάλλου το μετρό το χρησιμοποιούμε μόνο για να πάμε στον προορισμό μας και μετά γυρίζουμε με τα πόδια.

Αν θέλετε μπορείτε να αγοράσετε μια κάρτα, την "The New York Pass" για να γλιτώσετε χρήματα και ουρές από τα εκδοτήρια των μουσείων, των φέρι, και άλλων δραστηριοτήτων. (Για πληροφορίες πήγαινε εδώ: http://www.newyorkpass.com/)

ΤΙΡ δυσλειτουργίας ελέγχου εισιτηρίων:

Καμιά φορά ενδέχεται να έχεις βγάλει το εισιτήριο-κάρτα για το μετρό αλλά να μην μπορεί το μηχάνημα να το "διαβάσει" οπότε η είσοδος θα παραμείνει κλειστή μπροστά σου. Μην πανικοβληθείς! Κάνε στην άκρη για να περάσει το πόπολο και κατευθύνσου προς τον τύπο που κάθεται μέσα σε ένα κουβούκλιο (υπάρχει σε κάθε σταθμό), πίσω από τζάμια ασφαλείας. Δείξε του το εισιτήριο-κάρτα -εκείνος θα καταλάβει και θα σου ανοίξει να περάσεις από άλλη πόρτα που έχει προβλεφτεί η ύπαρξή της για τέτοιες περιπτώσεις.

Θέατρα

5th avenue and 59st. Η πιο πολυσύχναστη γωνία του νησιού!

Άπειρα. Broadway, off broadway, off off broadway,... ανάλογα με την απόσταση από το κέντρο, τη χωρητικότητα του θεάτρου και το είδος της παράστασης. Αν δεν γνωρίζετε καλά αγγλικά να πάτε σε μιούζικαλ, αν και όποιο κι αν είναι το επίπεδο των αγγλικών σας ένα μιούζικαλ αξίζει τα λεφτά του.

Όπως σου έχω ήδη πει, πάνω στην Times Square υπάρχει ένα "κιόσκι" όπου πουλάνε εισιτήρια για θεατρικές παραστάσεις με έκπτωση από 10-50%!!! Μην ξεχνάς πως τα εισιτήρια είναι ακριβά -σε παλιές παραστάσεις (π.χ. Mama mia, Lion's King, Hair, Phantom of the opera, κ.λ.π.) το εισιτήριο κοστίζει γύρω από 67 έως 125 δολάρια ενώ σε καινούργιες παραστάσεις η τιμή μπορεί να ξεπερνά τα 200! Αν θέλετε να δείτε κάποιον σταρ του Χόλιγουντ θα πληρώσετε παραπάνω! Αν δεν θέλετε να περιμένετε στην ουρά μπορείτε να πάτε στο ίδιο το θέατρο για να αγοράσετε τα εισιτήριά σας τα οποία μπορείτε να τα κλείσετε και από την Ελλάδα μέσα από τα άπειρα sites που υπάρχουν και πουλάνε για το σκοπό αυτό.

Αν πάτε έξω από το θέατρο μία με δύο ώρες νωρίτερα θα δείτε τους ηθοποιούς να περνούν από μπροστά σας.

Να ξέρετε πως μετά το τέλος της παράστασης, και αφού βγείτε έξω από το θέατρο, μπορείτε να περιμένετε να βγουν οι ηθοποιοί -συνηθίζουν να βγαίνουν μετά από 10 λεπτά έως και μία ώρα (!!!) για να υπογράψουν αυτόγραφα. Δεν βγαίνουν από την κεντρική πόρτα αλλά από μία πλαϊνή που θα την καταλάβεις γιατί θα περιμένουν κι άλλοι που θέλουν να δουν από κοντά τους αγαπημένους τους ηθοποιούς.

Στο φουαγιέ των θεάτρων υπάρχουν καταστήματα με αναμνηστικά από την παράσταση αν και είναι ακριβά. Το καλύτερο είναι να αγοράσετε το "πρόγραμμα" για να το έχετε ως ενθύμιο και κάποιο απόγευμα να πεταχτείτε στην Times Square. Εκεί, στην "πιλοτή" που υπάρχει κάτω από το τεράστιο ξενοδοχείο Marriott Marquis, υπάρχει ένα κατάστημα, το λένε Broadway αν θυμάμαι καλά, όπου θα βρείτε τα πάντα για τις παραστάσεις (από ποτηράκια και μπλουζάκια μέχρι αφίσες, CD, DVD και παρτιτούρες με τη μουσική της παράστασης!!!) όχι όμως σε χαμηλές τιμές.

Μουσεία

Να κοιτάς τον χάρτη σου συχνά!

Τα μουσεία είναι πολλές δεκάδες. Στα κλασσικά και must συμπεριλαμβάνονται:

Ellis island museum, Metropolitan, MOMA (museum of modern arts), American Museum of the Natural History, Museum of the City of New York, Intrepid Sea-Air-Space Museum, National Museum of the American-Indian, Guggenheim Museum.

Να ξέρεις πως τις Δευτέρες τα περισσότερα μουσεία είναι κλειστά με εξαίρεση το ΜΟΜΑ, το φυσικής ιστορίας και το Μητροπολιτικό. Το ΜΟΜΑ είναι κλειστό τις Τρίτες. Καλά θα είναι να δεις στο ίντερνετ τα μουσεία της πόλης και, αν σε ενδιαφέρει κάτι ιδιαίτερα, να προγραμματίσεις την επίσκεψή σου με βάση τις μέρες και τις ώρες λειτουργίας του.

Αν κάποιο μουσείο σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα να πας νωρίς και να στηθείς απ' έξω γιατί ενδέχεται η ουρά να είναι μεγάλη. Πάντως με την κάρτα Citypass δεν περιμένεις και δεν πληρώνεις έξτρα χρήματα αν και εγώ προτιμώ να στέκομαι στην ουρά ή να πηγαίνω στα μουσεία κάνα δίωρο αφότου ανοίξουν. Να ξέρεις πως μέσα στα μεγάλα μουσεία έχει και εστιατόριο και καφετέρια αν σκοπεύεις να περάσεις εκεί πολλές ώρες. Αν πας αργά δεν θα βρεις ουρά και ίσως να μην πληρώσεις εισιτήριο αλλά να δώσεις ό,τι θέλεις εσύ (!!!) καθώς ο χρόνος που θα έχεις θα είναι ελάχιστος.

Συνήθως τα μουσεία κλείνουν κατά τις πέντε το απόγευμα.

Μην παραλείπεις να επισκέπτεσαι τα καταστήματα των μουσείων -ιδίως τα καταστήματα του ΜΟΜΑ (το ένα βρίσκεται μέσα στο μουσείο και το άλλο στον απέναντι δρόμο) είναι άκρως ενδιαφέροντα!

Στο μητροπολιτικό μουσείο η τιμή είναι «προτεινόμενη» και η ταμίας θα σε ρωτήσει αν είσαι ευχαριστημένος οπότε μπορεί εσύ να πάρεις το τσιγκούνικό σου και να αντιπροτείνεις κάτι λιγότερο.

Ταξί

Doyers street-Αλληλοεξόντωση συμμοριών (back in 19... κάτι)

Να είστε ακριβείς στο τι θα πείτε -οι περισσότεροι είναι Ινδοί ή Πακιστανοί και ανάθεμα αν ξέρουν αγγλικά. Να ξέρετε που πάτε -στα ταξί υπάρχουν οθόνες όπου μπορείτε να χαζέψετε τις ειδήσεις, να δείτε τα αθλητικά νέα ή ό,τι άλλο επιλέξετε, αν και το καλύτερο είναι να επιλέξετε την εικόνα του χάρτη που έρχεται κατευθείαν από το GPS του ταξιτζή και έτσι μπορείτε να βλέπετε το πού είστε ανά πάσα στιγμή αλλά και να ελέγχεται το πού σας πάει ο ταρίφας. Μην ξεχάσετε να αφήσετε φιλοδώρημα 20% της αναγραφόμενης τιμής.

Ψώνια

Central Park

Να ξέρεις πως αυτό που θα βρεις φτηνά σε ένα κατάστημα θα το βρεις ακόμη φτηνότερα σε ένα άλλο κατάστημα λίγο παραπέρα!!!

Να θυμάσαι πως η τιμή που θα βλέπεις να αναγράφεται δίπλα στο προϊόν δεν είναι η τελική αλλά σε αυτήν θα προστεθεί και ο φόρος. Να ρωτάς πάντα λοιπόν αν συμπεριλαμβάνεται ο φόρος (Are taxes included? ή Which is the final price?)

Κάνε παζάρια (όχι στα ακριβά μαγαζιά της 5ης λεωφόρου και όχι στα πολυκαταστήματα).

Παντού θα βρείτε μαγαζιά. Παντού. Να χαζέψετε αυτά της 5ης λεωφόρου αλλά μην μπείτε μέσα. Είναι σαν να θέλετε να αγοράσετε ένα τζιν Παντελονέξ και αντί να το αγοράσετε 20 ευρώ από την Αγία Βαρβάρα να αγοράσετε το ίδιο Παντελονέξ με 100 ευρώ από το Κολονάκι!!! Είναι σαν να πηγαίνεις γυρεύοντας να σε πιάσουν κορόιδο τα φρουφρουκιαρώματα-λαμόγια.

Τα πάντα θα τα βρείτε στο Macy's (34st μεταξύ Broadway και 7th av -να πάτε από την Broadway και μετά να καθίσετε στο πάρκο που υπάρχει μπροστά για να μετρήσετε τα λεφτά που σας απέμειναν -σας απέμειναν;). 

ΤΙΡ για το MACY’s:

Όταν μπείτε στο εν λόγω κατάστημα να ανεβείτε στον 1,5 (ένα και μισό) όροφο όπου θα δείξετε το διαβατήριό σας και θα σας δώσουν μια εκπτωτική κάρτα -έτσι θα έχετε έκπτωση 10%  σε οτιδήποτε αγοράσετε στις, ούτως ή άλλως, εξευτελιστικές τιμές, τις οποίες πάντα συνοδεύουν έξτρα εκπτώσεις και προσφορές. Υπάρχουν μέρες που το εν λόγω κατάστημα κάνει επιπλέον έκπτωση 25% αν και αυτό δεν είναι προγραμματισμένο. Υπολογίστε να δαπανήσετε πολλές ώρες εκεί μέσα (!!!) αν και εγώ προτιμώ να ξεχύνομαι στους δρόμους και να ψωνίζω από τα μικρά καταστήματα που συναντάω στο διάβα μου.

Για παπούτσια να πάτε στην Union Square και να περπατήσετε τους 14 δρόμους προς τα ανατολικά, όπου θα βρείτε πολλά καταστήματα με φοβερές τιμές. Επίσης για παπούτσια, και όχι μόνο, μπορείτε και επιβάλλεται να πάτε στην Broadway, και να την περπατήσετε προς τα βόρεια ξεκινώντας την από χαμηλά, από την Chamber's street.

F.A.O. Swartz

Για παιχνίδια να πάτε στο F.A.O. Swartz για να χαζέψετε έστω κι αν δεν αγοράσετε –είναι ακριβό αλλά αξίζει τη βόλτα- (θα το βρείτε στην 5η λεωφόρο στο ύψος τoυ 59st, αριστερά, εκεί που τελειώνει το Central Park) και στο Toys are Us της Times Square που είναι φτηνό και θυμίζει το δικό μας Jumbo αλλά όχι την κάκιστη ποιότητα των προϊόντων του.

Αν χρειάζεστε κάτι εξειδικευμένο, (γκαλερί, είδη για σκάκι, γούνες, στρατιωτικά είδη, επιτραπέζια, παζλ, ηλεκτροκίνητα, τηλεκατευθυνόμενα, πορσελάνινες κούκλες, καουμπόικα καπέλα, κόμικς, παλιά περιοδικά και εφημερίδες, αξεσουάρ του NBA, κ.λ.π. ψάξτε το στο ίντερνετ προτού αναχωρήσετε. Τα περισσότερα από αυτά τα καταστήματα βρίσκονται στο Greenwich village).

Για βαλίτσες να πάτε στην 6η λεωφόρο και 59 δρόμους -έχει καλές προσφορές στις Samsonite (συνήθως 50%) καθώς οι εν λόγω βαλίτσες είναι από τις φθηνότερες στη Νέα Υόρκη- αλλά θα βρείτε και καταστήματα για βαλίτσες και άλλα είδη ταξιδίου κατεβαίνοντας την Broadway  κοντά στο Macy's. Σε γενικές γραμμές καλά θα είναι να μην αγοράσετε τίποτα αν δεν ψάξετε και σε άλλα καταστήματα, εκτός κι αν βρείτε κάτι σε εμφανώς εξευτελιστική τιμή.

Φυσικά να μην παραλείψετε να μπαίνετε στα καταστήματα των μουσείων, όπου θα βρείτε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για να αγοράσετε.

Στην Times Square και στους γύρω δρόμους θα βρείτε δεκάδες τουριστομάγαζα με ωραία αλλά και με american style κιτς αναμνηστικά.

Χωρίς χάρτη θα χαθείς στο Woodburry common!

Σε μερικά καταστήματα, τα δοκιμαστήρια είναι κλειδωμένα και πρέπει να ζητήσεις από τον υπάλληλο να σου τα ξεκλειδώσει. Πρόσεξε όταν θα βγεις να μην κλείσεις την πόρτα πίσω σου γιατί και πάλι θα πρέπει να αναζητήσεις τον υπάλληλο για να σου τα ξεκλειδώσει! (Αυτό ισχύει και για κάποια καταστήματα του Woodbury Common outlet για το οποίο θα σου πω στη συνέχεια).

Το λοιπόν.... μία με μιάμιση ώρα έξω από το Μανχάταν υπάρχει το Woodbury common (βρες το στο ίντερνετ και τύπωσε το χάρτη του) -ένα outlet χωριό για τρελά ψώνια και με τιμές που θα σας κάνουν να προγραμματίζετε ταξίδια στη ΝΥ μόνο για ψώνια και θα κατανοήσετε το πόσο μας κλέβουν εδώ στο Ελλαδακιστάν -(θα βρείτε Timberland με όχι περισσότερο από 50 δολάρια, Calvin Klein, Polo και Heilfinger παντελόνια με 30 δολάρια και μπλούζες με 20 δολάρια, Levi's στα καλάθια με 5 και 10 20 δολάρια, φιρμάτες γραβάτες στα 20 δολάρια και άλλα τέτοια ωραία που δεν τελειώνουν ποτέ!!!). Εγώ πλέον δεν πηγαίνω στο εν λόγω outlet γιατί βαριέμαι τη διαδρομή αλλά και γιατί δεν βαριέμαι να περπατάω στους δρόμους του Μανχάταν όπου βρίσκω τις ίδιες τιμές και μάλιστα με μεγαλύτερη ποικιλία προϊόντων. (Οι τιμέςπου αναφέρω είναι του 2012)

53st East

TIP για πάμφθηνες αγορές στο Woodbury common:

Αν τελικά αποφασίσετε να πάτε στο Woodbury common να ξέρετε ότι σχεδόν καθημερινά, τα αμερικάνικα καταστήματα έχουν απίστευτες προσφορές -υπάρχουν ημέρες που η έκπτωση αγγίζει και το 80%. Το πότε συμβαίνει αυτό και το σε ποια μαγαζιά, μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα του outlet όπου θα βρείτε ακριβείς ημερομηνίες των εκπτώσεων και θα δείτε ποια μαγαζιά ξεπουλάνε την ημέρα που θα πάτε, για να σχεδιάσετε στον χάρτη του πολυκαταστήματος τη διαδρομή σας. Αν νομίζεις ότι κάνω πλάκα γελιέσαι, γιατί όσοι πηγαίνουν χωρίς να έχουν σχεδιάσει τη διαδρομή τους στο πολυκατάστημα και δεν έχουν μαρκάρει τα καταστήματα που τους ενδιαφέρουν, στο τέλος φεύγουν χωρίς να έχουν δει σχεδόν τίποτα!

Καταπληκτικά outlet υπάρχουν απέναντι από το Μανχάταν, στο New Jersey, σε απόσταση γύρω στη μία ώρα με το λεωφορείο από το Pen Station -ρώτησε... όλοι το ξέρουν αν και δε νομίζω πως αξίζει τον κόπο να αφήσετε το νησί για κανένα λόγο.

Μην ψάξεις για καταστήματα πώλησης cd -είναι ζήτημα να έχουν απομείνει πέντε έξι μικρά. Όλα έκλεισαν αφού η μουσική πωλείται πια (ή κλέβεται !!!) μέσω δικτύου. Κάποια καταστήματα με δίσκους βινυλίου ή και cd έχουν απομείνει ακόμη στο Greenwich village.

Υπάρχουν πολύ καλά βιβλιοπωλεία και μάλιστα σε τιμές εξευτελιστικές!

Από την κορυφή του Empire State Building

Στη συνέχεια θα σου προτείνω αναλυτικό πρόγραμμα για τις πρώτες ημέρες σου και αυτό θα το κάνω γιατί κάποιες περιοχές χρειάζονται αναλυτικό οδηγό! Προς το παρόν άφησέ με να σου δώσω μια λίστα με τα μέρη που οφείλεις να επισκεφτείς στην πρώτη σου επίσκεψη στο Μανχάταν ώστε όταν επιστρέψεις να έχεις κάτι να πεις και κάτι να θυμάσαι:

Ellis island και Battery park, Southeast seaport, Rockefeller center (Top of the Rock’s και παγοδρόμιο), Empire State Building, Grand Central, Central Park, Times Square, Chinatown, Brooklyn bridge

Στη δεύτερη επίσκεψη θα πρόσθετα:

Lower East Side, Washington square park και Greenwich village, Soho, Hell’s Kitchen, Madison Square, Flatiron building, μουσεία και θεάματα και καλό φαγητό.

Στην τρίτη επίσκεψη θα έβαζα και:

Roosevelt island, Upper East Side, Washington heights και Cloisters museum, High line, Brooklyn heights, μουσεία και θεάματα και καλό φαγητό.   

Τι κάνεις αφού προσγειωθείς

Κάπου στο Chelsea

Η πρώτη εντύπωση ίσως είναι απογοητευτική, αν και ο χώρος είναι εντυπωσιακός. Θα περιμένεις στην ατελείωτη ουρά για να σε ελέγξουν στο immigration, θα είσαι εξοντωμένος και θα πάθεις ένα κάτι τις! Υπομονή! θα έρθει και η σειρά σου!

Θα βάλεις τα δαχτυλάκια σου στην οθόνη, (Right hand thumb.... right hand four fingers), και μετά θα κοιτάξεις μέσα σε εκείνη τη συσκευή για να φωτογραφίσουν την ίριδά σου... ντα! ντα! Έγινες διάσημος! Πρόσεξε όμως! Μην σε πιάσει το επαναστατικό σου γιατί δεν το έχουν σε τίποτα να σε βάλουν στην επόμενη πτήση και να σε γυρίσουν σούμπιτο στην Ελλάδα.

Πάρε τη βαλίτσα σου και βγες από την αίθουσα.

Αν είστε παρέα να πάρετε ταξί (δεν είναι φτηνό αλλά ούτε και εξωφρενικά ακριβό για μια τέτοια απόσταση). Αν είστε μεγάλη παρέα πάρτε μία λιμουζίνα (το ίδιο θα σας κοστίσει). Η απόσταση είναι μικρή -32 χιλιόμετρα αν θυμάμαι καλά-, αλλά ενδέχεται να χρειαστούν πολλές ώρες για να φτάσεις αναλόγως της κίνησης (έχω κάνει 40 λεπτά αλλά έχω κάνει και δυόμισι ώρες). Αν είστε δύο πάρτε το λεωφορείο ή το τραίνο (γραμμή Α), ακόμη καλύτερα, αλλά θα ταλαιπωρηθείτε γιατί η γραμμή Α δεν περνάει από κεντρικά σημεία του Μανχάταν και κατά συνέπεια θα αναγκαστείτε να πάρετε και άλλο μεταφορικό μέσο για να φτάσετε στο ξενοδοχείο σας. Αν είστε χλιδάτη παρέα και γουστάρετε να χαλάσετε χρήματα πάρτε ελικόπτερο για να δείτε το Μανχάταν από ψηλά (λένε πως είναι αξέχαστη η εμπειρία με το ελικόπτερο -η πτήση κοστίζει γύρω στα 1000 δολάρια τιμή 2010) αλλά μετά θα πάρετε πάλι ταξί από το ελικοδρόμιο έως το ξενοδοχείο! Το ελικόπτερο αξίζει τον κόπο αν η παρέα θέλει ούτως ή άλλως να μπει σε ελικόπτερο και να πετάξει πάνω από το Μανχάταν -η πτήση τότε θα κοστίσει ανάλογα από το πόσα λεπτά θα διαρκέσει η πτήση και το και ποια διαδρομή θα ακολουθήσει ο πιλότος. Η καλύτερη λύση πάντως είναι το ταξί.

Battery Place

Φτάσατε στο ξενοδοχείο;

Να ξέρετε ότι σε πολλά ξενοδοχεία η ρεσεψιόν είναι ψηλά (π.χ. στο Marriott Marquis της Times Square είναι στον 8ο όροφο) και αυτό γιατί τα ενοίκια για καταστήματα είναι τεράστια, οπότε οι ξενοδοχοϊδιοκτήτες προτιμούν να νοικιάζουν το ισόγειο και τους χαμηλούς ορόφους για καταστήματα. Σχεδόν σε όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία υπάρχουν Starbucks για έναν γρήγορο καφέ και ένα σνακ.

Αν θελήσετε μίνι μπαρ στο δωμάτιο θα πρέπει να το ζητήσετε γιατί τα ξενοδοχεία της Νέας Υόρκης δεν έχουν μίνι μπαρ. Βέβαια δεν είναι σκόπιμο το μίνι μπαρ γιατί το περιεχόμενό του θα σας κοστίσει πολλά και γιατί το ξενοδοχείο είναι το μοναδικό μέρος του Μανχάταν που πρέπει να μείνετε το λιγότερο δυνατό.

Τελειώστε με το check in. Ανεβείτε στο δωμάτιό σας, πετάξτε τις βαλίτσες σας σε μια άκρη και μην διανοηθείτε να ξαπλώσετε γιατί θα σας πάρει ο ύπνος αμέσως και το jet lag θα σας χτυπήσει κατακέφαλα.

Θα σου πρότεινα να ρίξεις μια βουτιά στο κρεβάτι σου –τα στρώματα και τα μαξιλάρια είναι απίστευτα αναπαυτικά και είναι δεδομένο ότι θα τα ερωτευτείς, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την πρώτη σας νύχτα –δεν θα θες να απομακρυνθείς από κοντά τους!

Ρίξτε νερό στο κεφάλι σας, ξεδιψάστε από τις βρύσες του μπάνιου αν δεν έχετε μπουκαλάκι νερό (ναι, το νερό πίνεται -το μπουκαλάκι νερό κοστίζει δύο δολάρια!!!), πάρτε τα απαραίτητα και αμέσως κατεβείτε στο λόμπι, πάρτε ένα χάρτη και ρωτείστε τη ρεσεψιόν για το πλησιέστερο Drug store, (έτσι ονομάζονται τα φαρμακεία-σούπερ μάρκετ) απ' όπου θα αγοράσετε νερά και ότι άλλο ψιλολόι θα χρειαστείτε.

Αν είναι η πρώτη φορά που θα πας στη Νέα Υόρκη θα σου έλεγα να ξεκινήσεις από την Times Square για να εντυπωσιαστείς από τον κόσμο και τα φώτα και το γενικότερο τζέρτζελο –όπου όλοι στέκονται μέσα στην τρελή χαρά, με το στόμα ανοιχτό, με μία φάτσα έκπληκτη και ένα βλέμμα που τριγυρίζει στα φώτα και στα βίντεο-wall και στους άπειρους στριμωγμένους.

(Αν θέλεις να μάθεις για την πλατεία –το μουσείο της, τα εστιατόριά της, τα καταστήματά της, κ.λ.π. να επισκεφτείς την επίσημη ιστοσελίδα της!)

Άγαλμα (με σημασία) στο Battery Park

Μπορείς να φας κάτι γρήγορο στα Mac Donald’s ή στη μία από τις δύο πιτσαρίες της πλατείας (θα τις βρείτε στα δεξιά σας αν αρχίσετε να ανεβαίνετε την 7η λεωφόρο από τη διασταύρωσή της με την Broadway. Μην φας στο SBARRO (μεγάλη ταμπέλα με άσπρο-κόκκινο -πράσινο) όπου έχει και άλλα φαγητά εκτός από πίτσες και το φαγητό το πληρώνεις ανάλογα με το βάρος του πιάτου σου. Πολλοί καταφεύγουν εκεί το πρώτο βράδυ, γιατί είναι εύκολα διακριτό, αλλά θυμίζει τουριστοταβέρνα της εθνικής οδού Αγρινίου-Άρτας!!! Μετά πάρτε ένα καπουτσίνο μετρίου μεγέθους (tall capuccino), (το μεγάλο μέγεθος έχει σχήμα γλάστρας), από τα Στάρμπακς που βρίσκονται στο πλάι του τεράστιου ξενοδοχείου Marriott Marquees επί της πλατείας (αποκλείεται να μην δεις τους τεράστιους δύο ουρανοξύστες του ξενοδοχείου και την τεράστια ταμπέλα με τα κόκκινα γράμματα σε ασημί φόντο) και αράξτε σε ένα από τα τραπεζάκια του πεζόδρομου ή πάνω στις κερκίδες της πλατείας και κόψτε κίνηση -το πρώτο βράδυ δεν είναι για πολλά πολλά και φυσικά δεν είναι για αλκοόλ γιατί καραδοκεί το jet lag.

Εκείνη η στιγμή θα είναι και η πρώτη σου ευκαιρία να δεις το χάρτη σου για να εντοπίσεις την Times Square και να καταλάβεις ποιος δρόμος είναι ποιος.

Αναφέρομαι συνέχεια σε "καπουτσίνο" γιατί ο ντόπιος καφές είναι άθλιος και δεν πίνεται με τίποτα.

Αν έχεις διάθεση για περισσότερα, μπες στο παιχνιδάδικο που θα δεις στο κάτω αριστερά μέρος της πλατείας, το Toys 'r' us -(τα καταστήματα κλείνουν στις 23.00μ.μ.). Είναι κλασσικό παιχνιδάδικο με πολλή υπερβολή και έκδηλη αμερικανιά -θα καταλάβεις τι εννοώ αμέσως μόλις περάσεις την πόρτα του- και αξίζει τον κόπο να το χαζέψεις έστω και από την είσοδο. Περπάτησε και στα τουριστοκαταστήματα της πλατείας αλλά και της 7ης λεωφόρου -λίγο πιο πάνω από την πλατεία- για να πάρεις αναμνηστικά -αν καταφέρεις να διαλέξεις ανάμεσα στα πολλές χιλιάδες μικροαντικείμενα που θα δεις. 

Επιστρέψτε στο ξενοδοχείο για ύπνο.

Central Park

ΤΙΡ-SOS:Προσοχή! Αν και θα είστε ψόφιοι από την κούραση, το πιθανότερο είναι να ξυπνήσετε κατά τις 3.00 με 4.00 το πρωί μέσα στην τρελή χαρά λόγω του απροσάρμοστου βιολογικού σας ρολογιού -ΜΗΝ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ από το κρεβάτι γιατί το jet lag καραδοκεί (το ξαναείπα αυτό, ε;) Παραμείνετε ξάπλα μέχρι να σας ξαναπάρει ο ύπνος!  

Υ.Γ.

Τι; Θέλεις να νοικιάσεις αυτοκίνητο; Χα χα χααα χααααααααα χαααα! Μην το διανοηθείς! Θα πήζεις στην κίνηση, δεν θα έχεις πού να το παρκάρεις (αν είσαι υπέρ του δέοντος κωλόφαρδος ενδέχεται να βρεις καμιά κενή θέση σε κάποιο ιδιωτικό (εννοείται) πάρκιγκ αλλά θα πληρώσεις τα μαλλιοκέφαλά σου) και στο τέλος της ημέρας θα έχεις μαζέψει ένα πακέτο κλήσεις μεγαλύτερες από τον προϋπολογισμό του ταξιδιού σου, ιδιαίτερα δε αν οδηγείς εκεί όπως οδηγείς και εδώ!!!

Βέβαια στους δρόμους κυκλοφορούν διάφοροι τύποι και τύπισσες (συνηθέστερα) που νοικιάζουν ποδήλατα -μην τα νοικιάσεις γιατί έχεις τα ποδαράκια σου που πρέπει (επιτέλους) να τα βάλεις να δουλέψουν.

Πρόγραμμα 1ης μέρας

Empire State Building 33st, 5th av.

Για την πρώτη σου μέρα λέω να ξεκινήσεις από κάτω κάτω... πιο κάτω δεν έχει...

Εμένα έτσι μου αρέσει στο Μανχάταν. Να το ξεκινάω από κάτω και να το ανεβαίνω. Έτσι αποφασίζω να ακολουθήσεις κι εσύ τα γούστα μου (!!!) και να δεις το Lower Manhattan. Λοιπόν, ξύπνα νωρίς, πολύ νωρίς, στις 07.00 μπορώ να σου πω, γιατί όχι και στις 06.30, και αφού φας το πλούσιο πρωινό σου πάρε το μετρό (γραμμή 1-κόκκινη γραμμή στους χάρτες) για να κατέβεις στο σταθμό South Ferry από όπου θα πάρεις το φέρι για το άγαλμα της ελευθερίας (Liberty island) και για το παλιό χώρο υποδοχής των μεταναστών (Ellis island). 

Να προσέξεις τι κουβαλάς μαζί σου, γιατί πριν μπεις στο πλοίο θα περάσεις από ενδελεχή έλεγχο όπως ακριβώς συμβαίνει όταν πηγαίνεις στο αεροδρόμιο (μηχανήματα, έλεγχο χειραποσκευών, κ.λ.π.).

Να πας νωρίς γιατί μετά τις 8.30 γίνεται ο κακός χαμός -είδα ουρά τουλάχιστον δύο χιλιομέτρων!!! Υπολόγισε πως ο χρόνος από την Times Square μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου με το μετρό είναι γύρω στα είκοσι λεπτά. Ξεκίνησε λοιπόν στις εφτά και μισή από το σταθμό για να μη χάσεις την ημέρα σου.

Όταν κατέβεις στον σταθμό South Ferry περπάτησε μαζί με τον κόσμο ακολουθώντας τις πινακίδες για "Ferry to liberty island". Πρόσεξε όμως γιατί η πλειοψηφία του κόσμου πηγαίνει προς το Ferry για το Staten Island και μπορεί να ξεγελαστείς. Βεβαιώσου πως πηγαίνεις στη σωστή κατεύθυνση.

Φτάνοντας θα δεις μπροστά σου ένα κυκλικό φράχτη από τούβλα -αυτό είναι το κάστρο Clinton όπου θα μπεις για να βγάλεις εισιτήριο. Θα ζητήσεις το εισιτήριο και για το Liberty island και για το Ellis island. Θα ανέβεις στο φέρι και θα φτάσεις πρώτα στο άγαλμα της ελευθερίας (Liberty island). Μην κατέβεις από το πλοίο -δεν αξίζει τον κόπο και θα χάσεις πολύ χρόνο για να ξανανέβεις στο επόμενο. Φωτογράφισε το άγαλμα της ελευθερίας και μετά από δέκα λεπτά το πλοίο θα αναχωρήσει για το Ellis island. Κατέβα. Δεν θα πληρώσεις εισιτήριο και θα μπεις για να εξερευνήσεις όλες τις αίθουσες. Σε κάθε αίθουσα υπάρχουν κάποια τηλέφωνα -σήκωσέ τα και θα ακούσεις κάποιον να σου εξιστορεί γεγονότα και να σου περιγράφει τι τραβούσαν οι μετανάστες στην συγκεκριμένη αίθουσα -είναι ένας πολύ έξυπνος και πρωτότυπος τρόπος ξενάγησης. Φυσικά να μπεις και στο κατάστημα του μουσείου -πάντα να μπαίνεις στα καταστήματα των μουσείων.

Θα φύγεις αφού περπατήσεις το γύρω του νησιού και φωτογραφήσεις το Μανχάταν. Πρόσεξε σε ποιο φέρι θα μπεις γιατί από το Ellis Island φεύγουν φέρι και για τη New York (εννοούν το Μανχάταν) αλλά και για το New Jersey.

Επέστρεψε στο Μανχάταν -λογικά θα είναι περίπου 11.30 με 12 το μεσημέρι αν δεν έχεις ξοδέψει πάρα πολύ χρόνο στο μουσείο του Ellis Island.

Το βράδι είναι πιο όμορφη!

Διέσχισε το πάρκο προς τα βόρεια και να προσέχεις τα διάφορα αγάλματα μέσα στο πάρκο γιατί είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά! Συνεχίζοντας το διάβα σου θα βρεθείς στην αρχή της Broadway όπου βρίσκεται το Bowling Green -εκεί οι αριστοκράτες έπαιζαν παλιά bowling (!!!)- και θα φωτογραφίσεις τον τεράστιο μεταλλικό ταύρο -σήμα του οικονομικού κέντρου της πόλης. Οι τουρίστες θεωρούν ιδιαίτερα έξυπνο να αγγίζουν τους όρχεις του ταύρου και να φωτογραφίζονται με χαμόγελο (οι γυναίκες γιατί θα ήθελαν να τα πιάνουν συνεχώς και οι άντρες γιατί θα ήθελαν να τα 'χουν για να τους τα πιάνουν συνεχώς)- είναι ένα τουλάχιστον γελοίο θέαμα!

Εκεί ακριβώς βρίσκεται το μουσείο των Ινδιάνων, η είσοδος στο οποίο είναι ελεύθερη -μπορείς να μπεις αν και θα απογοητευτείς από τον πολύ μικρό αριθμό των εκθεμάτων -βέβαια έχει ένα πολύ ενδιαφέρον κατάστημα όπου πωλούνται άκρως ενδιαφέροντα βιβλία, cd με εκμοντερνισμένη ινδιάνικη μουσική και πολλά άλλα που θα σου κλείνουν το μάτι για να τα αγοράσεις. Η επίσκεψη εδώ δεν θα κρατήσει πολύ.

 Το Tompkins Square Park στο East Village

Στη συνέχεια περπάτησε προς τα δυτικά, με σκοπό να βγεις στην «παραλιακή»  στις όχθες του Hudson river. Όταν δεις νερό στρίψε δεξιά και περπάτα φροντίζοντας να έχεις πάντα στα αριστερά σου το ποτάμι (Hudson river). Με τον τρόπο αυτό θα περάσεις από το South Cove, θα διασχίσεις την Battery park city και θα φτάσεις στο North Cove, όπου μπορείς να καθίσεις σε κάποιο από τα εστιατόρια ή τις καφετέριες του εμπορικού κέντρου Winder Garden δίπλα στο ποτάμι για να πιεις ένα καφέ με θέα τον ποταμό.

Η διαδρομή από το πάρκο όπου θα αποβιβαστείς από το φέρι έως το Winder Garden είναι υπέροχη -ο ωραιότερος περίπατος της πόλης- και θα διαρκέσει γύρω στη μισή ώρα.

Μετά να μπεις μέσα στο κτίριο-εμπορικό κέντρο που θα δεις μπροστά και αριστερά σου (έχοντας πίσω σου το ποτάμι). Θα βρεθείς σε έναν γιγάντιο χώρο από την ανατολική τζαμαρία του οποίου μπορείς να δεις το χώρο όπου βρίσκονταν οι δίδυμοι πύργοι. Αυτό το κτίριο ονομάζεται Financial Center και είναι ένα από τα πολλά που είχαν υποστεί τεράστιες ζημιές από την πτώση των δίδυμων πύργων αλλά που έχει αποκατασταθεί πλήρως και αναδιαμορφωθεί προς το εντυπωσιακότερο!

Για περισσότερες πληροφορίες για το εμπορικό κέντρο δες την ιστοσελίδα: http://www.worldfinancialcenter.com/shopping_and_dining.htm

To Washington Square Park στο Greenwich village

 Αν πείνασες μπορείς να καθίσεις στα καταστήματα του εμπορικού κέντρου και να φας κάτι πρόχειρο αν και θα σου έλεγα να κάνεις υπομονή!

Βγαίνοντας από το κτίριο από την ανατολική έξοδο (προς το χώρο των πρώην δίδυμων πύργων) θα πέσεις πάνω στην Trinity Pl. Διέσχισέ την κάθετα και θα δεις την οδό Liberty (κοίτα το χάρτη σου ντε!). Εκεί βρίσκεται το εμπορικό κέντρο Century 21 για να ξεκινήσεις τα ψώνια σου ψάχνοντας για τις καλύτερες των προσφορών.

Στη συνέχεια βγες πάλι στην Trinity Pl και ανέβα τον δρόμο μέχρι να συναντήσεις την Chambers στην οποία θα στρίψεις αριστερά και μετά θα στρίψεις δεξιά την Greenwich. Στη διασταύρωσή της με την Franklin θα συναντήσεις το Tribeca grill –ένα ακριβό εστιατόριο που αξίζει τα λεφτά του 100%. Η περιοχή στην οποία βρίσκεσαι είναι η TRIBECA που σημαίνει TRIangle Below Canal street. Να καθίσεις για φαγητό -θα χρειαστείς γύρω στα 80 με 100 δολάρια αν ξεκοιλιαστείς. Το εστιατόριο είναι ένα από τα δύο του Robert de Niro και στους τοίχους του θα δεις τις ερασιτεχνικές προσπάθειες του γνωστού σταρ να ζωγραφίσει. Να παραγγείλεις Grilled Hanger Steak (medium or medium well στη χειρότερη) και New York Cheesecake. Το κρέας αυτό που θα φας είναι αυτό που κρέμεται κάτω από τις πλευρές του ζώου και είναι από τις πιο νόστιμες λιχουδιές που έχεις δοκιμάσει ποτέ. Να ξέρεις πως κάθε μέρος του ζώου έχει εντελώς διαφορετική γεύση από ένα άλλο, γι' αυτό θα σου προτείνω διαφορετικά είδη stake στα διάφορα εστιατόρια που θα σου πω να .

H 9th avenue στο Upper West side

Δεν ξέρω πόσο αντέχεις ακόμη αλλά προτείνω να γυρίσεις στο ξενοδοχείο σου με τα πόδια γιατί εδώ κοντά δεν έχει μετρό οπότε πάρε την Broadway βόρεια για να περάσεις και από το SOHO απ’ όπου θα οδηγηθείς βόρεια και μέσω του Greenwich Village στην Avenue of the Americas και θα πέσεις πάνω σε σταθμό μετρό στη διασταύρωσή της με την Washington Square. Τα πόδια σου θα βγάζουν φωτιές αλλά αξίζει τον κόπο, πίστεψέ με.

Γύρνα στο ξενοδοχείο αν βαριέσαι αν κι εγώ λέω να καθίσω να χαζέψω την πλατεία με την τεράστια αψίδα που σίγουρα θα την έχεις δει σε κάποια ταινία.

Αφού βάλεις στεγνά ρούχα και παπούτσια τράβα κατά την Times Square. Χάζεψε. Κοίτα τα τουριστομάγαζα και βρες το τεράστιο ξενοδοχείο Marriott Marquis. Στην πιλοτή του ξενοδοχείου υπάρχουν τρία ωραία αν και σχετικά ακριβά καταστήματα με είδη δώρων. Χάζεψε και μπες στο κατάστημα "Broadway" για να πάρεις αναμνηστικά από θεατρικές παραστάσεις (αν σε ενδιαφέρει βέβαια -όχι, αυτό δεν μπορώ να σε υποχρεώσω να το κάνεις. Χα!). Στην πιλοτή του ξενοδοχείου υπάρχει ένα Starbucks. Εντόπισέ το και πέρνα απέναντι στο Junior's (το μεγάλο εστιατόριο με την κιτρινοκόκκινη ταμπέλα). Δες το http://www.juniorscheesecake.com/

Στο Junior's

Να παραγγείλεις καπουτσίνο (είναι τεράστιος) και το original cheesecake. Το Junior's έχει το καλύτερο cheesecake της Νέας Υόρκης και είναι το μοναδικό κατάστημα του Μανχάταν όπου θα σε σερβίρουν νερό (!!!!) και μάλιστα με παγάκια και θα στο ξαναγεμίσουν κιόλας!!! Να ζητήσεις το original cheesecake, στο τονίζω αυτό -το νεοϋορκέζικο cheesecake είναι διαφορετικό από αυτό που φτιάχνουν στην υπόλοιπη Αμερική ή και αλλού στον κόσμο, γιατί είναι το μοναδικό που ψήνεται και μετά μπαίνει στο ψυγείο (εννοείται πως θα το φας σκέτο και χωρίς μαρμελάδες γιατί αν ζητήσεις μαρμελάδα ...μπορεί και να σε πετάξουν και με τις κλωτσιές!!! Πλάκα κάνω αλλά μην το χάσεις γιατί θα είναι η πρώτη σου γαστρονομική απόλαυση του ταξιδιού σου και όποιος πήγε ήθελε να ξαναπάει και να ξαναπάει...) Δεν πρέπει να φύγεις από τη Νέα Υόρκη αν δεν φας το original cheesecake του Junior’s! Και πού είσαι; Αν είσαστε παρέα των τεσσάρων ατόμων μην παραγγείλετε μεμονωμένα από ένα cheesecake αλλά να το πάρετε ολόκληρο γιατί θα φάτε περισσότερο και γιατί θα σας κοστίσει λιγότερα δολάρια!

Σήκω ξεκοιλιασμένος και χάσου μέσα στα στενά. Να περπατάς κάνοντας ζικ-ζακ για να τα δεις όλα γύρω από την Times Square.

Επειδή μάλλον θα έχει περάσει η ώρα, μπορείς να φας στο Junior’s και αν είσαι ψόφιος να πας για ύπνο!

Τι; Δεν είσαι ψόφιος; Καλά τότε. Πάρε μία κόκα από κάποιον πλανόδιο και άραξε στις κερκίδες της Times Square για να κόψεις κίνηση. (Απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά να το πίνεις αλκοόλ δημόσια -η πράξη αυτή θεωρείται παράνομη. Ίσως βρεις κάποιον να σου πουλήσει μπύρα αλλά θα στην βάλει μέσα σε χαρτοσακούλα για να μην φαίνεται -να την αφήσεις την μπύρα σου μέσα στη χαρτοσακούλα γιατί αν σε δουν οι μπάτσοι να πίνεις αλκοόλ δημοσίως την έχεις άσχημα).

Αν τελικώς είσαι ψόφιος, όπως το φαντάζομαι, τότε καληνύχτα σου.

Ραντεβού αύριο το πρωί στις 07.00 για πρωινό -ακολουθεί πολύ, μα πολύ, μα πάρα πολύ περπάτημα.

Πρόγραμμα 2^ης ημέρας

Καλημέρα! Είδες; Ξύπνησες από τα ξημερώματα ενώ είσαι κομμάτια κι όμως νιώθεις μια χαρά σαν να έχεις κοιμηθεί πολλές ώρες. Είμαι βέβαιος πως έχει ήδη ερωτευτεί το στρώμα σου και το μαξιλάρι σου, όπως σου προείπα, και αυτό όχι γιατί είσαι κουρασμένος αλλά γιατί τα αμερικάνικα στρώματα και μαξιλάρια απλώς δεν παίζονται! Φάε πρωινό και επειδή είναι νωρίς ακόμη θα σου έλεγα να ανηφορήσεις μέχρι τους 59 δρόμους, εκεί δηλαδή όπου ξεκινά το Central Park. Στην αριστερή γωνία (δεξιά στο χάρτη) είναι και το κλασικό ξενοδοχείο Plaza, το μισό του οποίου έχει διαμορφωθεί πλέον σε δυαράκια αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που πουλήθηκαν μέσα σε μία νύχτα, έχει μαγαζιά, ωραίο πάρκο και κόσμο πολύ. Στο πάρκο μπροστά στο Πλάζα έχει πολύ κόσμο, οι περισσότεροι των οποίων κάνουν μια στάση στην είσοδο του Πλάζα για να φωτογραφηθούν -ίσως η είσοδος να σου θυμίσει μια σκηνή φόνου από τον "Νονό" ή ίσως να σου θυμίσει και το «Μόνος στο σπίτι» που γυρίστηκε εδώ. Ακριβώς απέναντι από το Πλάζα είναι το στούντιο ενός τηλεοπτικού σταθμού, και κάθε πρωί συγκεντρώνεται κόσμος για να δει τις οθόνες που βρίσκονται στις τζαμαρίες του, ελπίζοντας να τους τραβήξει κάποια από τις κάμερες ώστε να πάρουν τη δημοσιότητα που τους αναλογεί βγαίνοντας σε εθνικό δίκτυο! Λίγο πιο πέρα είναι το κεντρικό κατάστημα της Apple -αποκλείεται να μην το δεις –έχει ένα τεράστιο μήλο στην επίσης τεράστια τζαμοκατασκευή του και λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο- και δίπλα του είναι το παιχνιδάδικο FAO Swartzch. Η γωνία 5η και 59 δρόμοι θεωρείται η πιο πολυσύχναστη του Μανχάταν -θα καταλάβεις το γιατί αν πας. Στην άλλη γωνία του Central Park (8η και 59 δρόμοι) είναι το Columbus circle που αξίζει να το επισκεφτείς.

Greenwich st στην TRIBECA

Χάζεψε τριγύρω και μετά κατέβα την 6^η λεωφόρο μέχρι τη διασταύρωσή της με τους 49 δρόμους. Εκεί βρίσκεται ένα από τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία του Μανχάταν -είναι το Magnolia's  στο οποίο η ουρά είναι ατελείωτη (εκτός κι αν πας πριν τις 10.00 π.μ.)!!! Must go to Magnolia's!!! Να φροντίσεις να φτάσεις εκεί πριν τις 10.30 γιατί μετά δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις να μπεις μέσα.

Μπορείς να πας σε κάποιο μουσείο (πολλά από τα προτεινόμενα είναι σχετικά κοντά αν και το ΜΟΜΑ είναι το πλησιέστερο).

Αν δεν θέλεις να πας στο ΜΟΜΑ θα σου πρότεινα να περπατήσεις ανατολικά, μέχρι την Lexgington av στους 51 δρόμους, όπου θα πάρεις το μετρό αριθμός 6 μέχρι το σταθμό Canal street. Βγες από το τρένο και πήγαινε δεξιά κατεβαίνοντας την οδό Lafayette και μετά στρίψε αριστερά στην Worth str. Προχωρώντας την θα συναντήσεις στο αριστερό σου χέρι το Columbus Park που παλαιότερα ονομαζόταν Five Points -εδώ γίνονταν οι σφαγές μεταξύ των συμμοριών των Ιρλανδών και των "ντόπιων" στα μέσα του 19ου αιώνα που αναφέρει και ο Σκορτσέζε στο "Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης". Προχώρα και στρίψε αριστερά στην The Bowery και αμέσως αριστερά στην Doyers (εδώ, στην καμπύλη του στενού δρόμου, ίσως τη μοναδική σε όλο το Μανχάταν, οι κινέζικες συμμορίες έστηναν καρτέρι η μία στην άλλη και ακολουθούσαν και πάλι σφαγές(!!!) - όπου φτωχός κι η μοίρα του!) Περπάτησε την Doyers μέχρι να βγεις στην Mott την οποία και θα συνεχίσεις προς τα βόρεια για να χαζέψεις –η Mott st είναι ο κεντρικός δρόμος της Chinatown.

H Times Square νωρίς το πρωί! Τόσο άδεια ποτέ άλλοτε!

Τώρα βρίσκεσαι στο κέντρο της Τσάινα Τάουν και προχωράς. Διάφορες γιαγιάδες θα σε πλησιάσουν για να σου ζητήσουν να κάνεις μασάζ (μασάτζι!!!). Άμα θες κάνε αλλά μην μπεις μόνος σου πουθενά –δεν ξέρω αν είναι επικίνδυνα αλλά εγώ δε νιώθω άνετα στην Τσάινα Τάουν –κανείς δεν μιλά αγγλικά, όλοι σε κοιτάζουν παράξενα, οι δρόμοι είναι στενοί και ο κόσμος πολύς. Ίσως η Τσάινα Τάουν να είναι το μόνο μέρος του Μανχάταν στο οποίο θα νιώσεις ξένος. Περπατώντας θα ακούς πίσω σου τους κινέζους παππούδες να βήχουν αηδιαστικά και με τον ίδιο αηδιαστικό τρόπο να φτύνουν στο δρόμο (αυτό είναι γενικευμένο και στο λέω για να είσαι προετοιμασμένος). Θα περάσεις από την αγορά τους –αποξηραμένα λαχανικά, αποξηραμένα θαλασσινά και διάφορα μικροπράγματα κινέζικης τεχνοτροπίας που εγώ τα είδα μόνο για να λέω ότι τα είδα (κάθε τι κινέζικο με αφήνει παντελώς αδιάφορο).

Υποτίθεται πως κάπου εκεί, βόρεια της Τσάινα Τάουν, αφού περάσεις την Canal street, βρίσκεται και η Little Italy αλλά αυτή κοντεύει να εξαφανιστεί πλέον λόγω της επέκτασης της συνοικίας των κινέζων. Κάπου κάπου θα δεις καμιά ιταλική σημαία, κάποια πιτσαρία και αυτό είναι όλο.

Ανέβα την Mott μέχρι την Spring st, όπου θα κάνεις αριστερά και θα συνεχίσεις το περπάτημα μέχρι να συναντήσεις την Lombardi’s pizza στον αριθμό 32 –είναι η πρώτη πιτσαρία της Νέας Υόρκης και αξίζει τα λεφτά της 100%. Φάε για μεσημεριανό και μετά ξαναβγές στην Spring st και συνέχισε να βαδίζεις δυτικά –σε 2-3 τετράγωνα θα συναντήσεις την Broadway την οποία θα διασχίσεις κάθετα και θα βρεθείς στο SOHO (σημαίνει South of Houston street) με τα πολλά καταστήματα, τις γκαλερί και τα εξαιρετικής τεχνοτροπίας σιδερένια κτίρια. Σήμερα θα έχεις περισσότερο χρόνο για να δεις το SOHO οπότε χάσου στα στενά περπατώντας τα οικοδομικά τετράγωνα γύρω γύρω με κατεύθυνση προς τα βόρεια (κοίτα και λίγο το χάρτη σου ντε) και κάποια στιγμή θα συναντήσεις την Bleecker st. Εκεί βρίσκεται το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και αριστερότερα η Thompson st. Βρες την και παρ’ την δεξιά για να σκάσεις πάνω στην Washington sq. Park. Άραξε για να φωτογραφηθείς στην γνωστή από τις ταινίες αψίδα και μετά, κατευθυνόμενος βόρεια, χάσου μέσα στα στενά για να απολαύσεις τις ιδιαιτερότητες του Greenwich village. Ανεβαίνοντας θα πέσεις πάνω στους 14 δρόμους, θα στρίψεις δεξιά μέχρι να συναντήσεις στο αριστερό σου χέρι την τεράστια πλατεία Union sq.

Πολλά στη Union Square

Έφτασες στην Union square; Χαράς το κουράγιο σου. Χάζεψε ολόγυρα και κοίτα τα μαγαζιά –υπάρχουν καταστήματα με πολύ φτηνά πράγματα όλων των ειδών αν και το χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα πολλά καταστήματα με παπούτσια –μπες και ψώνισε με μανία γιατί όλα είναι τσάμπα. 
Αφού τελειώσεις τα ψώνια σου είμαι βέβαιος πως θα έχεις λυσσάξει από την πείνα ή από την πείνα- εγώ πεινάω συνέχεια.

Συνέχισε το βάδισμά σου βόρεια –δεξιά της πλατείας ξεκινά η Park avenue, αυτήν θα πάρεις. Προχώρα και στρίψε αριστερά στους 18 δρόμους (18th str) – στο δεξί σου χέρι θα δεις το Old Town μπαρ το οποίο είναι ακριβώς όπως ήταν και το 1800 κάτι που χτίστηκε –θα καταλάβεις τι εννοώ όταν θα μπεις. Μη δώσεις σημασία στο βαριεστημένο και αγέλαστο προσωπικό και κάθισε στον ξύλινο πάγκο αριστερά ή σε κάποιο από τα τραπέζια με τους δερμάτινους καναπέδες (τα ‘χεις δει σε καουμπόικες ταινίες όλα αυτά-είμαι σίγουρος) και παράγγειλε μία μπύρα… α… όλα κι όλα, σε μέρη σαν αυτό πρέπει να πιεις μπύρα. Αν πεινάς να παραγγείλεις το μικρό αλλά αξιοπρεπέστατο burger, αν όχι αρκέσου στο να απολαύσεις την μπύρα σου γιατί η δίψα σου ήταν η αφορμή μόνο για να μπεις σε αυτό το μπαρ και να φωτογραφηθείς. Την ώρα που θα πίνεις ή που θα τρως, αν τύχει να κοιτάξεις στο μπαρ, θα νομίζεις πως διάφοροι καουμπόηδες έχουν αρχίσει τον αναμεταξύ τους ξυλοδαρμό και ο μπάρμαν προσπαθεί να σώσει τον τεράστιο καθρέφτη του. (Καλάααα… θα με θυμηθείς…).

Φύγε χορτάτος έχοντας δοκιμάσει burger που οι νεοϋορκέζοι έχουν ψηφίσει ως ένα από τα καλύτερα της Νέας Υόρκης. (Εγώ για να χορτάσω θέλω δύο αλλά μην το παρακάνεις γιατί η ώρα του δείπνου είναι κοντά). Για να καταλάβεις τι κρέας τρώνε οι τύποι θα σου πω μόνο πως τα μπιφτέκια τα φτιάχνουν μόνο με κιμά και αλατοπίπερο. Ούτε αυγουλάκια για να νοστιμέψει, ούτε ψίχα για να αφρατέψει, ούτε τίποτε! Κι όμως λιώνουν στο στόμα σου. (Καλάαααα... θα με θυμηθείς!)

Τράβα στο ξενοδοχείο σου με κάθε μέσο και πλύσου και ντύσου αξιοπρεπώς.

Εγώ, επειδή είμαι του ασταμάτητου περπατήματος, θα σου έλεγα, προκειμένου να επιστρέψεις στο ξενοδοχείο σου, να περπατήσεις την Broadway προς τα βόρεια και να την ανέβεις λίγα τετράγωνα ακόμη για να δεις το Flatiron building (ο πρώτος ουρανοξύστης στον κόσμο) και το υπέροχο Madison park. Στη συνέχεια να πάρεις την 23st προς τα ανατολικά μέχρι τη διασταύρωση με την Park avenue και από εκεί εσύ θα πάρεις το τρένο για το ξενοδοχείο και εγώ θα ανέβω περπατώντας την υπέροχη Park Avenue μέχρι ψηλά -θα καταλήξω στο Grand Central, στο μεγαλύτερο σταθμό τρένων του νησιού τον οποίον θα πρέπει να τον δεις οπωσδήποτε κάποια στιγμή και αυτό ή θα το κάνεις τώρα ή θα σου δώσω άλλη μία ευκαιρία -έχει πολλά καταστήματα, πολλά εστιατόρια και πολύ κόσμο. Αν είσαι των ταινιών θα θυμηθείς το "Αδιάφθοροι". Δες το http://grandcentralterminal.com/

Για τη βραδινή σου έξοδο να ντυθείς ελαφρά αλλά να έχεις μαζί σου κι ένα λεπτό πανωφόρι.

Εννοείται πως δεν θα ξεκουραστείς καθόλου -δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

Η θέα του νησιού από το River Cafe (στο Brooklyn)

Έχει πια σκοτεινιάσει! Αφού αναστηλωθείς πάρε πάλι το μετρό –τρένο 4-5-6 και κατέβα στο σταθμό City Hall-Brooklyn bridge. Σε κάποιους σταθμούς, ο συγκεκριμένος σταθμός αναφέρεται μόνο ως City Hall ή μόνο ως Brooklyn bridge, το ίδιο είναι. Κατέβα και ψάξε (μπροστά σου θα είναι) για τη γέφυρα του Brooklyn. Ανέβα και περπάτησέ την μέχρι το Brooklyn. Η θέα του Μανχάταν από τη γέφυρα είναι μαγευτική και θα βγάλεις ουκ ολίγες φωτογραφίες. Στρίψε δεξιά και όλο δεξιά μέχρι να βρεις την One Water str, όπου θα καθίσεις να φας στο River café –είναι ένα ακριβό εστιατόριο για τα δεδομένα της Νέας Υόρκης –το πλήρες μενού κοστίζει 97 δολάρια αλλά αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω καθώς θα φας φρέσκα ψαρικά από τον ωκεανό και μάλιστα θα τα φας με θέα τη φωτισμένη γέφυρα και το Μανχάταν που είναι μαγικό –(να βγεις στο… υπαίθριο καπνιστήριο για να το φωτογραφίσεις). Επισκέψου την ιστοσελίδα του για να καταλάβεις τι εννοώ και για να ενημερωθείς για το μενού και για τις τιμές του γιατί τα 97 δολάρια που σου προανέφερα είναι τιμές του 2010: (http://www.rivercafe.com/)

Εννοείται πως στο River cafe δεν θα παραγγείλεις κρέας (!!!), για όνομα του όποιου θεού. Εννοείται επίσης πως θα έχεις κλείσει τραπέζι γιατί εκεί θα φτάσεις κατά τις 22.00 μ.μ αν τα έχω υπολογίσει σωστά.

Επέστρεψε στο ξενοδοχείο γιατί με πονέσανε τα πόδια μου.

Καλή σου νύχτα και τα λέμε στο πρωινό μας ραντεβού για το πρωινό, όπου θα σε ενημερώσω για το πρόγραμμα της 3ης μέρας -θα περπατήσουμε ακόμη πιο πολύ (αν δεν αντέχεις πες το μου να το ξέρω για να σταματήσω να σε κάνω παρέα και να πάω να τα δω όλα μόνος μου).

Πρόγραμμα 3^ης ημέρας

North-East Central Park

Λέω να ξεκουραστούμε σήμερα .....χαααααα! Το πίστεψες;

Ξεκίνα με το πρωινό σου γεύμα και φύγε για το Central park. Δεν ξέρω πού μένεις οπότε δεν μπορώ να σου πω πως να πας. Εγώ φυσικά θα σου πρότεινα να πας με τα πόδια και να ξέρεις πως καλά θα είναι σε κάθε σου έξοδο να επιλέγεις και διαφορετική διαδρομή για να δεις διαφορετικές «γειτονιές» και για να ανακαλύψεις τα μικρομάγαζα, που είναι σκορπισμένα παντού και ενδέχεται να έχουν πράγματα που σε ενδιαφέρουν σε πραγματικά εξευτελιστικές τιμές.

Αν έχεις προετοιμαστεί καλά θα έχεις ήδη στα χέρια σου το χάρτη του πάρκου -μπορείς να τον κατεβάσεις από http://www.centralpark.com/  Λίγες ημέρες προτού φύγεις να επισκεφτείς την παραπάνω ιστοσελίδα για να δεις τι προγράμματα υπάρχουν για τις ημέρες που θα είσαι εκεί -ενδέχεται να έχουν διοργανωθεί συναυλίες συγκροτημάτων, συναυλίες κλασικής μουσικής, θεατρικές παραστάσεις, κ.α.
Αν θέλεις μπορείς να νοικιάσεις ποδήλατο. Οι επιλογές σου είναι δύο. Ή νοικιάζεις ένα απλό ποδήλατο από πλανώδιο (25 δολλάρια-τιμή 2017)  ή παίρνεις ένα από τα ηλεκτρικά ποδήλατα που υπάρχουν στο πάρκο αλλά ξεφορτίζεται γρήγορα και ο χρόνος φόρτισής του είναι πολύ μεγάλος.

Πήγαινε στη νότια πλευρά του πάρκου και μπες μέσα από την είσοδο που υπάρχει στους 59 δρόμους. Προχώρα δεξιά αριστερά, όπου έχει μονοπάτι αλλά και όπου δεν έχει. Εκεί, ανάμεσα στα δέντρα, θα δεις και όγκους από τον μαύρο γρανίτη που αποτελεί το υπέδαφος του Μανχάταν.

Καλά θα είναι να προμηθευτείς ένα χάρτη του πάρκου για να τα δεις όλα (λίμνες, ζωολογικό κήπο, κ.λ.π.). Μπορείς να ενημερωθείς για τα κατατόπια αλλά και για τα χάπενιγκς του πάρκου από την ιστοσελίδα του. 

ΤIP προσανατολισμού όταν είσαι μέσα στο Central Park
Αν προσέξεις, θα δεις ότι μέσα στο πάρκο υπάρχουν στύλοι οι οποίοι αναγράφουν αριθμούς. Οι αριθμοί αυτοί υποδεικνύουν τον αριθμό του δρόμου στον οποίον θα βρισκόσουν αν δεν μεσολαβούσε το πάρκο!!! Π.χ. Αν ο στύλος έχει τον αριθμό 7304, αυτό σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο ύψος των 73 δρόμων. Ο αριθμός 04 υποδηλώνει ότι αυτός ο στύλος είναι ο 4ος στύλος από την 5η λεωφόρο. Στο βόρειο τμήμα του πάρκου, όταν οι αριθμοί των δρόμων είναι μεγαλύτεροι από 100, ο αριθμός 1 παραλείπεται...π.χ. στύλος με αριθμό 0501 σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο ύψος των 105 δρόμων και ότι αυτός είναι ο 1ος στύλος από την 5η λεωφόρο! Σου θυμίζω ότι η 5η λεωφόρος είναι παράλληλη του πάρκου από την ανατολική του πλευρά. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση του στύλου 7304, καταλαβαίνεις ότι είσαι προς τη δυτική πλευρά του πάρκου αφού αυτός είναι ο 4ος στύλος από την 5η λεωφόρο, ενώ στην περίπτωση του στύλου 0501, καταλαβαίνεις ότι είσαι εγγύτερα στην ανατολική πλευρά του πάρκου.

Χάζεψε και φωτογράφισε την υπέροχη θέα της πόλης μέσα από τα δέντρα του πάρκου -ο θόρυβος της πόλης θα εξαφανιστεί κι εσύ θα νομίζεις πως ξαφνικά βρέθηκες στην εξοχή. Στο μέσο του πάρκου, στην ανατολική πλευρά (δεξιά όπως κοιτάς το χάρτη) θα δεις ένα μεγάλο κτίριο να προβάλει μέσα στο πάρκο. Αυτό είναι το Metropolitan museum. Στρίψε δεξιά για να βγεις από το πάρκο και μπες στο μουσείο... έχεις στη διάθεσή σου όλη μέρα για να το χαζέψεις. Δες το http://www.metmuseum.org/

Συνηθισμένη εικόνα έξω από το Μητροπολιτικό μουσείο

Θα πληρώσεις στην είσοδο, θα σου δώσουν ένα μεταλλικό κλιπ για να το βάλεις στα ρούχα σου, σε εμφανές σημείο, και μετά προχώρα λοξά και δεξιά όπως μπαίνεις για να πάρεις ένα χάρτη από τον γκισέ που βρίσκεται εκεί. Ακολούθησε το χάρτη για να περιδιαβείς όλο το μουσείο και να δεις όλες τις θεματικές ενότητες -μην ξεχάσεις να ανέβεις και στον πρώτο όροφο για να δεις και την αμερικάνικη πτέρυγα (εγώ ο βιαστικός την ξέχασα τις δύο πρώτες φορές που πήγα). Να αγοράσεις και τον οδηγό του μουσείου και να θυμάσαι πως μπορείς να φωτογραφίσεις τα πάντα αρκεί να μην χρησιμοποιήσεις φλας. 

Μέσα στο μουσείο έχει καταστήματα -να τα επισκεφτείς. Ζήτησε να μάθεις πώς μπορείς να ανέβεις στην ταράτσα του μουσείου –είναι ανοιχτή για το κοινό και η θέα σε αποζημιώνει!

Όταν θα σε κόψει η πείνα να φας... δεν χρειάζεσαι εμένα για να σου το πω αυτό. Φάε ή μέσα στο μουσείο ή καλύτερα και φθηνότερα να βγεις έξω, (όταν βγεις έξω να πετάξεις το μεταλλικό κλιπ στο καλαθάκι λίγο πριν την έξοδό σου), να πας σε κάναν πλανόδιο με καροτσάκι και ομπρελίτσα "Νίκας" για να φας hot dog. Χτύπησε τουλάχιστον δύο με κέτσαπ και μουστάρδα, πλήρωσε 6 δολάρια για τα 2 hot dog και ένα μισόλιτρο νεράκι. Αντί για αυτό το φαγητό θα σου πρότεινα να βγεις από τη δυτική πλευρά του πάρκου και να προχωρήσεις στους 84 δρόμους και στη διασταύρωση των 84st και Broadway θα συναντήσεις το πολύ καλό 5Napkin Burgers για να καθίσεις να φας φτηνά και πολύ καλά! Μετά το ξεκοίλιασμα περπάτα την Broadway προς τα νότια για να δεις και το Upper West Side. Ο δρόμος σου θα σε περάσει μπροστά από το Lincoln Center –κέντρο μουσικών τεχνών και παραστάσεων επιπέδου- και, αν συνεχίσεις θα καταλήξεις στο Columbus circle, στη νοτιοδυτική γωνία του Central Park –εξερεύνησέ το αν δε βαριέσαι- και μπορείς ελεύθερα να επιστρέψεις στο ξενοδοχείο σου για ένα σύντομο φρεσκάρισμα ή να συνεχίσεις την Broadway όσο αντέχεις.

Τράβα στο ξενοδοχείο σου για να πλυθείς και να αλλάξεις -μην ξεχάσεις το μπουφανάκι ακόμη κι αν είναι καλοκαίρι. Αν έχεις αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο για να απολαύσεις το μουσείο τότε θα έχει ήδη νυχτώσει (στη Νέα Υόρκη νυχτώνει νωρίς καθότι είναι βορειότερα από την Αθήνα).  Αν το μουσείο το πέρασες γρήγορα (όσο και να κάτσεις δεν θα προλάβεις να το δεις ολόκληρο) τότε τώρα θα είναι σχετικά νωρίς και αυτή είναι η κατάλληλη μέρα να πας στο θέατρο και μετά την παράσταση να πας -αφού θα έχεις κλείσει τραπέζι- στο Dock's Oyster Bar and Seafood Grill http://www.docksoysterbar.com/ στους 40 δρόμους επί της 3ης λεωφόρου και να φας οπωσδήποτε crab cake (καβουροκέικ !!!) το οποίο αποτελεί μια αξέχαστη γευστική απόλαυση που δεν θα τη χορταίνεις αλλά θα τελειώσει γρήγορα γιατί τα πολύ πολύ πολύ ωραία πράγματα τελειώνουν πάρα πολύ γρήγορα, τα άτιμα! Η σπεσιαλιτέ του καταστήματος είναι ο lobster (αστακός). Φάε άμα σου αρέσει (είναι από τους καλύτερους στη Νέα Υόρκη) αλλά μπορείς και να δοκιμάσεις τις πιατέλες με τα θαλασσινά -κάνε ό,τι θες, σε αφήνω ελεύθερο να αποφασίσεις μόνος σου μια φορά!!! Θα πληρώσεις γύρω στα 60 δολάρια αν είσαι φειδωλός ή 90 αν είσαι φαγάς. Εννοείται πως δεν θα πάρεις κρεατικά, ούτε και κρασί.

Το θέατρο... σχόλασε!

(Να ξέρεις πως για κάθε εστιατόριο που σου προτείνω μπορείς να μπεις στην ιστοσελίδα του, να δεις το μενού και τις τιμές και να αποφασίσεις εκ των προτέρων. Επίσης να ξέρεις πως τα εστιατόρια που σου προτείνω είναι από τα καλύτερα στη Νέα Υόρκη, όπως τα έχουν ψηφίσει οι κάτοικοί της σε σχετικές ιστοσελίδες, και όπως τα έχει γευτεί ο λεπτεπίλεπτος ουρανίσκος μου- τρομάρα μου!)

Όταν ολοκληρωθεί και αυτή η γαστρονομική πανδαισία και ντερλικώσεις για τα καλά, να φύγεις, (αφού πληρώσεις τον λογαριασμό με μετρητά ή πιστωτική), και να βαδίσεις τους 40 δρόμους προς τα δυτικά. Από την 3η λεωφόρο θα φτάσεις στην Lexgington, θα την διασχίσεις, θα περάσεις και την Park avenue και την Madison. Όταν φτάσεις στη γωνία της 5th av και 40 δρόμους να στρίψεις αριστερά και να κατέβεις την 5η λεωφόρο μέχρι τους 34 δρόμους. Έφτασες στο Empire state building. Η ώρα θα είναι γύρω στις 11 με 12 το βράδυ, οπότε δεν θα βρεις κόσμο ή ακόμη κι αν βρεις η ουρά θα είναι ελάχιστη μπροστά στην ατελείωτη ουρά των πρωινών και απογευματινών ωρών. Θα μπεις και θα πληρώσεις 21 δολάρια. Θα ελεγχθείς όπως όταν μπαίνεις σε ένα αεροπλάνο!!! Ένα από τα ασανσέρ θα σε ανεβάσει (τους ορόφους δέκα δέκα) στον 80ο όροφο με ταχύτητα 415 μέτρα το λεπτό και από εκεί με ένα δεύτερο ασανσέρ θα ανέβεις στον 84 όροφο για να μείνεις... άφωνος. Ούαο, ουάο, ουάο. Έχε κι ένα χάρτη μαζί σου για να προσανατολιστείς γιατί θα είναι νύχτα και δεν θα μπορείς να διαβάσεις τις κατατοπιστικές πινακίδες. Φωτογράφισε τα πάντα γύρω σου, πέρνα από το κατάστημα και φύγε για το ξενοδοχείο σου για μια νύχτα καλύτερη από την προηγούμενη, καθώς πλέον θα έχεις προσαρμοστεί απολύτως στο νέο ωράριο και θα έχεις αρχίσει να μπερδεύεσαι με την ώρα της Ελλάδας (Ποιας; Τι μου θύμισες τώρα βρε αθεόφοβε;). Αν θέλεις μπορείς να δοκιμάσεις να επισκεφτείς τον εν λόγω ουρανοξύστη κάποια πρωινή ώρα για να έχεις καλύτερη θέα του πρωινού Μανχάταν, αν και οι ουρές είναι συνήθως ατελείωτες. Λέγεται πως στον ουρανοξύστη λειτουργεί τμήμα εικονικής πτήσης πάνω από το Μανχάταν (το εισιτήριο είναι ακριβό) και ίσως να αξίζει τον κόπο, αν και το καλύτερο θα ήταν να πετάξεις με πραγματικό ελικόπτερο πάνω από το νησί –το κόστος δεν είναι απαγορευτικό για μια τέτοια εμπειρία, την οποία δεν έχω τολμήσει να δοκιμάσω και δεν νομίζω πως θα δοκιμάσω ποτέ!

(Περί ορέξεως και περί υψοφοβίας… κολοκυθόπιτα)

Υ.Γ.

Μην ξεχάσεις να φορτίσεις τις μπαταρίες της μηχανής σου γιατί σήμερα το παρακάναμε με τις φωτογραφίσεις.

Τα λέμε αύριο. Καλ... χρρρρρ...βζζζζζ

Πρόγραμμα 4^ης ημέρας

Κατασκευή στην ταράτσα του Μητροπολιτικού μουσείου.

Φάε και τρέχα στο μετρό. Με την ησυχία σου όμως γιατί σήμερα δεν βιαζόμαστε.

Εχθές είδαμε το νότιο μισό του Σέντραλ Παρκ. Σήμερα θα δούμε το βόρειο μισό και επ’ ευκαιρίας θα επισκεφτούμε, αν θέλεις, τρία μουσεία (!!!). Τράβα με τα ποδαράκια σου, ή πάρε το τρένο B-C κατευθυνόμενος uptown. Θα κατέβεις στη στάση 72st. Βγαίνοντας από το μετρό θα βρεθείς στη γωνία της 8ης λεωφόρου και 72 δρόμους και θα έχεις πίσω σου το Σέντραλ παρκ. Απέναντι (επί της γωνίας 72st με 8av δεξιά) θα δεις το κτίριο Dakota όπου έμενε ο John Lennon -εκεί απ' έξω δολοφονήθηκε. Τέλος πάντων, αφήνουμε το συχωρεμένο στην ησυχία του και συνεχίζουμε να βαδίζουμε προς τα δεξιά ανεβαίνοντας την 8η λεωφόρο. Σε λίγες δεκάδες μέτρα θα βρεθείς έξω από το μουσείο φυσικής ιστορίας. http://www.amnh.org/

Μπες. Δεν στα γρήγορα το τμήμα με τα ζώα, σπατάλησε λίγο περισσότερο χρόνο στο τμήμα με τους δεινόσαυρους και αφιέρωσε λίγο περισσότερο χρόνο στο τμήμα για τον πολιτισμό των ιθαγενών Ινδιάνων -ενδιαφέρον! Να τελειώνεις γρήγορα -το μεγαλύτερο μέρος του μουσείου είναι για τα παιδιά σου που δεν θα τα έχεις μαζί σου, οπότε τρέεεεεχααααα. Βγες από το μουσείο και μπες μέσα στο Σέντραλ Παρκ. Προχώρησε αριστερά για να βαδίσεις όλο το βόρειο μισό του. Φτάνοντας στο βόρειο άκρο του θα βγεις από την έξοδο στους 110 δρόμους. Είσαι στο Harlem -σου φτάνει αυτό που βλέπεις, μην πηγαίνεις πιο μέσα, όχι γιατί είναι επικίνδυνο αλλά γιατί θα βρεθείς μέσα σε συμπλέγματα κατοικιών και τίποτε άλλο.

(Κάπου εκεί, βορειότερα υπάρχουν μονοκατοικίες (!!!) έκτασης 140 τετραγωνικών που αναπτύσσονται σε τρεις ορόφους -κάθε όροφος είναι γύρω στα 45 τετραγωνικά!!! Σκέψου πως αυτές οι μονοκατοικίες πωλούνται -αν έχει μείνει καμιά απούλητη- 45 εκατομμύρια δολάρια ενώ –προ εκκαθάρισης του Μανχάταν από τις συμμορίες- πουλιόνταν μόλις 1000- δολάρια!!!). 

Όταν βγεις λοιπόν από την βόρεια έξοδο του πάρκου να στρίψεις δεξιά και στη γωνία του πάρκου (5η λεωφόρος) να ξαναστρίψεις δεξιά για να κατέβεις την 5η λεωφόρο μέχρι τους 103 δρόμους. Εκεί βρίσκεται το μουσείο της πόλης (Museum of the city of New York http://www.mcny.org/). Αν σε ενδιαφέρει μπες και όταν τελειώσεις και με αυτό το μουσείο, συνέχισε να κατεβαίνεις μία από τις Madison ή Park av, μέχρι να φτάσεις στους 89 δρόμους. Εκεί θα στρίψεις δεξιά για να ξαναβγείς στην 5^η λεωφόρο και να δεις, έστω και από έξω το μουσείο Guggenheim. Είναι ένα εξαιρετικό κτίριο από αρχιτεκτονικής άποψης και τα εκθέματά του είναι πίνακες μεγάλων ζωγράφων -πρέπει να το επισκεφτείς αν σου αρέσει ο Kadinski, το μεγαλύτερο μέρος του έργου του οποίου βρίσκεται εδώ. http://www.guggenheim.org/

Το τμήμα αυτό της 5ης λεωφόρου ονομάζεται museum mile γιατί μέσα σε ένα μίλι υπάρχουν αμέτρητα μουσεία!!! Θα το διαπιστώσεις αν παρατηρήσεις προσεκτικά τα κτίρια που θα προσπερνάς!

Επειδή στο μεταξύ θα έχεις λυσσάξει από την πείνα, κατέβα την 5^η άλλα τριά τετράγωνα και μετά να στρίψεις αριστερά (όπως κατεβαίνεις) στους 86 δρόμους και να προχωρήσεις μέχρι να συναντήσεις το Shake Shack, μεταξύ της Lexington av και 3^rd av, για να φας καταπληκτικά burgers.  Μετά το φαγητό συνέχισε να κατεβαίνεις είτε την Lexington ή την 3^rd av. ή την 2^nd av. για να δεις τις γνωστές από τις ταινίες γειτονίες του πλούσιου (και των πλούσιων) Uper East Side. (Στην περιοχή αυτή σε κάνω ζικ-ζακ για να δεις καλύτερα τη γειτονιά αυτή). Αν δεν αντέχεις, πήγαινε στη διασταύρωση Lexington av και 86st για να πάρεις το μετρό. Όπως και να ‘χει να κατέβεις στο σταθμό Grand central. Βγαίνοντας από το σταθμό να πας προς τα ανατολικά, επί των 42 δρόμων, για να δεις πρώτα το πανέμορφο Chrysler Building (Lexington av και 42st), το Tudor park (μεταξύ 1^ης και 2^ης λεωφόρου) και τέλος το κτίριο των Ηνωμένων Εθνών, στις όχθες του East river. Θα έχει έρθει το απόγευμα.

Μέσα στο World Financial Center (στο North Cove)

Θα σου έλεγα να πας στο ξενοδοχείο σου για να αλλάξεις και να σουλουπωθείς και μετά να τραβήξεις κατά το Rockefeller center.  http://www.rockefellercenter.com/

Αυτό είναι ένα κτιριακό συγκρότημα που αποτελείται από 9 ουρανοξύστες και βρίσκεται μεταξύ των λεωφόρων 5η και 6η και των δρόμων 49 και 51. Εκεί συγκεντρώνεται πολύς κόσμος καθώς είναι το μέρος όπου τα Χριστούγεννα τοποθετείται το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης, το χειμώνα λειτουργεί παγοδρόμιο που την άνοιξη και το καλοκαίρι μετατρέπεται σε υπαίθριο καφεστιατόριο, και υπάρχουν πολλά καταστήματα (μεταξύ των οποίων και ένα από τα καταστήματα του μητροπολιτικού μουσείου) καθώς και το κλασσικό Rock Center Cafe όπου μπορείς να καθίσεις για καφέ. Σε έναν από τους ουρανοξύστες του κέντρου υπάρχει το λεγόμενο Top of the Rock Observatory, όπου ανεβαίνεις αφού πληρώσεις εισιτήριο για να δεις τη θέα της πόλης από ψηλά (από έναν κλειστό χώρο, που έχει μόνο τζαμαρία για να μην εμποδίζεται η θέα). Μπορείς να κλείσεις εισιτήριο και για βραδινή επίσκεψη αν και τίποτε δεν συγκρίνεται με την εμπειρία της θέας από το Empire State Building!

Μετά να βγεις στην 5η λεωφόρο και να την κατέβεις μέχρι τους 46 δρόμους. Εκεί θα βρεις το Morton's για να φας καλά -να έχεις κλείσει τραπέζι με τη βοήθεια του ανθρώπου που υπάρχει γι' αυτό το λόγο στα ξενοδοχεία. Το Morton's βρίσκεται πάνω στην 5η λεωφόρο μεταξύ των 45 και 46 δρόμων (κοντά στα θέατρα) και σερβίρει ένα από τα καλύτερα stake του Μανχάταν (όπως έχουν αποφασίσει οι νεοϋορκέζοι αλλά και διάφοροι σεφ του Μανχάταν). Δες το http://www.mortons.com/index.php

Central Park

Ναι, όντως, έχει από τα καλύτερα stake αλλά αν πάρεις τον κατάλογο στα χέρια σου θα τα χάσεις με την ποικιλία των κρεάτων και δεν θα ξέρεις τι να διαλέξεις. Γι' αυτό να ζητήσεις την Porterhouse stake ψημένη medium και θα με θυμάσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου. Να παραγγείλεις πουρέ (smashed potatoes) ως συνοδευτικό του stake - ο πουρές τους δεν παίζεται, ακόμη κι αν δεν σου αρέσει ο πουρές -ο πουρές τους είναι ο καλύτερος που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου (έχω φάει πολλούς γιατί μου αρέσουν). Αυτός ο συνδυασμός από porterhouse stake και smashed potatoes του Morton's θα είναι η τρίτη κορυφαία γαστρονομική σου απόλαυση στο ταξίδι σου που ακόμη δεν άρχισε και θα σου κοστίσει γύρω στα 80 δολάρια αρκεί να μην πάρεις κρασί. Γενικώς να το έχεις ως κανόνα να αποφεύγεις να παραγγέλνεις αλκοόλ (και κυρίως κρασί) στα εστιατόρια γιατί η μία φιάλη κοστίζει διπλάσια ή και πολλαπλάσια από το φαγητό σου.

Φυσικά στο stake house δεν τρώμε ψαρικά (έλεος- έχω κανονίσει να φας και ψαρικά στα κορυφαία εστιατόρια του είδους γι' αυτό μην βιάζεσαι. Στο Morton's τρώμε μόνο Porterhouse stake (υπάρχει και διπλή!!!).

Υ.Γ.

Κάπου στο Upper East Side.

Να ξέρεις πως μετά και τη σημερινή μέρα θα έχεις δει όλα τα τουριστομέρη του Μανχάταν και θα έχεις περπατήσει σε πολλά περισσότερα μέρη από τον μέσο τουρίστα ενός συνηθισμένου γκρουπ. Και... μη ξεχνάς σε ποιον το οφείλεις αυτό.... χα... χα... χααααα...

Υ.Γ.2

Φαντάζομαι πως θα έχεις διαπιστώσει κι εσύ πως σε παίρνει ο ύπνος προτού ακόμη ακουμπήσεις το κεφάλι σου στο μαξιλάρι. Έτσι δεν είναι;

Άντε, καλήνυ...χρρρ...βζζζζζ!

Πρόγραμμα 5^ης ημέρας

Μετά το πρωινό σου και χωρίς να βιάζεσαι πιάσε τους 46 δρόμους και προχώρα προς τα δυτικά μέχρι να βγεις στον ποταμό Hudson river. Εκεί, στην αποβάθρα (Pier) 86, στο ύψος των 46 δρόμων θα δεις ένα αεροπλανοφόρο. Βάδισε προς το μέρος όπου είναι αραγμένο για να μπεις στο ενδιαφέρον Sea-air and space museum. http://www.intrepidmuseum.org/ Η θέα από την πλατφόρμα είναι εξαιρετική και η εμπειρία του παρκαρισμένου παραπλεύρως πυρηνικού υποβρυχίου αξέχαστη! Θα δεις και το διαστημικό λεωφορείο που έχει μεταφερθεί εκεί από το καλοκαίρι του 2012. Απόλαυσέ το και όταν το χορτάσεις βγες και στρίψε αριστερά για να ανέβεις την λεωφόρο που θα δεις μπροστά σου μέχρι τους 53 δρόμους. Στρίψε δεξιά και προχώρα ανατολικά.

Επιδόρπιο στο River Cafe

Pastrami σάντουιτς στο Carnegie Deli

Να ξέρεις πως το μέρος που διασχίζεις ονομάζεται Hell's Kitchen και κάποτε αποτελούσε ένα από τα μέρη όπου συνωστίζονταν οι Ιρλανδοί μετανάστες. Η περιοχή ήταν πολύ φτωχή και από αυτές με την μεγαλύτερη εγκληματικότητα του Μανχάταν λόγω της δράσης συμμοριών -τώρα μπορείς να την περπατήσεις άνετα χωρίς να φοβάσαι απολύτως τίποτα. Όταν συναντήσεις μπροστά σου την 7η λεωφόρο στρίψε αριστερά και θα συναντήσεις το αξιοπρεπές Stage Deli (μεταξύ 53 και 54 δρόμους) όπου μπορείς να φας φτηνά (http://www.stagedeli.com/). Αν έχεις υπομονή να περιμένεις στην ουρά μπορείς να συνεχίσεις να περπατάς στην 7η λεωφόρο προς τα βόρεια μεταξύ των 54 και 55 δρόμων όπου υπάρχει το Carnegie Deli (http://en.wikipedia.org/wiki/Carnegie_Deli) -ένα κατάστημα όπου φημίζεται για τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μερίδες του (ακόμη και οι τούρτες του είναι τεράστιες). Οι νεοϋορκέζοι το αγαπούν γιατί διαθέτει το καλύτερο (κατά τη γνώμη τους) σάντουιτς με παστράμι (Pastrami sandwich) -εμένα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα αλλά είναι μια γευστική εμπειρία που καλά θα είναι να δοκιμάσεις αν θέλεις να λες πως τα έφαγες όλα στη Νέα Υόρκη. Το μότο του Carnegie Deli είναι "αν καταφέρεις να τελειώσεις το γεύμα σου, τότε έχουμε αποτύχει"!!!

Καθώς κατεβαίνεις την Broadway στάσου για λίγο και γύρνα!

Αφού και αν φας, κατέβα την 7η λεωφόρο χαμηλά, μέχρι την Times Square και από εκεί πιάσε την Broadway μέχρι τους 34 δρόμους, όπου στο δεξί σου χέρι θα δεις την είσοδο για το πολυκατάστημα Macy’s ενός από τα μεγαλύτερα πολυκαταστήματα του Μανχάταν (ίσως είναι το μεγαλύτερο εκπτωτικό γιατί υπάρχουν κι άλλα, διάσημα, τεράστια και πανάκριβα). (http://www.macys.com/). Οι τιμές στα περισσότερα είδη είναι εξευτελιστικές. Όταν μπεις να δείξεις το διαβατήριό σου για να σου δώσουν την εκπτωτική κάρτα που θα σου εξασφαλίσει έκπτωση 10% σε ό,τι αγοράσεις. (Αυτό γίνεται στον 1,5 όροφο –ναι στον 1,5 όροφο, δεν κάνω λάθος). Περπάτησε όλους τους ορόφους και ψώνισε μετά μανίας (!!!).

Γύρισε στο ξενοδοχείο για να αφήσεις τις σακούλες με τα ψώνια και άραξε για ολιγόλεπτη χαλάρωση και ...αναπαλαίωση.

Για το βράδυ, ήδη θα έχει φτάσει το βράδυ γιατί στο Macy's θα χαθείς κάποιες ώρες, θα σου πρότεινα να πας να δεις θέατρο και πάλι. Πήγαινε στο θέατρο (όλα εκεί γύρω είναι) και μετά θα σου πρότεινα να φας στο καλό και κλασικό stake house "Gallagher" που βρίσκεται στους 52 δρόμους μεταξύ 8ης λεωφόρου και Broadway. Στο Gallagher να παραγγείλεις Oxtail Soup (η καλύτερη σούπα που έχω φάει στη ζωή μου) και Prime Sirloin Steak -αυτή η μπριζόλα είναι φτιαγμένη από κρέας που συντηρείται και υποβάλλεται σε μία διαδικασία "σίτευσης" με έναν τρόπο που θεωρείται κατοχυρωμένος (ως πατέντα) από το εν λόγω εστιατόριο -θα τον δεις αν προσέξεις την βιτρίνα δεξιά από την είσοδο, όπου οι μπριζόλες είναι τοποθετημένες σαν βιβλία σε βιβλιοθήκη!

Μετά μπορείς να πας για ένα κυριλέ ποτό στην Times Square, στην κορυφή του ξενοδοχείου Marriott Marquis. Εκεί υπάρχει ένα κυριλέ μπαρ και ένα εξαιρετικό αλλά ακριβό εστιατόριο τα οποία γυρίζουν γύρω γύρω και καθώς κάθεσαι η θέα σου εναλλάσσεται -εγώ πάντως προτιμώ μια Corona στο χέρι και άραγμα στις κερκίδες της πλατείας.

Καλή μας νύχτα!

Πρόγραμμα 6^ης ημέρας

Κάστρο Clinton

Πάρε το μετρό 1 και κατέβα στο σταθμό South Ferry. Θα βρεθείς στο σταθμό των φέρι μποτ, εκεί από όπου πήρες το φέρι την πρώτη μέρα για το Ellis island. Βγαίνοντας από τον σταθμό να πάρεις τον δρόμο Whitehall και όταν συναντήσεις την Water st στρίψε δεξιά μέχρι να φτάσεις στην Broad st.

Αν θέλεις να πετάξεις με ελικόπτερο πάνω από το Μανχάταν να στρίψεις δεξιά και θα βρεθείς στο ντοκ Pier 6 όπου βρίσκεται το ελικοδρόμιο της εταιρείας Liberty Helicopter Tours. http://www.nytix.com/GuidedTours/HelicopterTours/helicopter.html

 Όταν τελειώσεις από την ελικοπτερότσαρκα να ξαναβγείς στην Broad st στην οποία και θα βαδίσεις αφήνοντας πίσω σου το ποτάμι (East river). Αμέσως μόλις περάσεις την Water st, στην οποία θα βρίσκεσαι αν αποφασίσεις να μην κάνεις ελικοπτερότσαρκα, θα συναντήσεις στο δεξί σου χέρι την Pearl st, στην οποία θα στρίψεις δεξιά για να δεις την Fraunces Tavern –χτίστηκε το 1719, ένα μέρος του είχε καταστραφεί αλλά αποκαταστάθηκε, και το εν λόγω κτίριο αρχικά ήταν «ταβέρνα» και στη συνέχεια στέγασε το υπουργείο άμυνας κατά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας των Αμερικάνων. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο (ανοίγει στις 12 το μεσημέρι) αλλά και ως εστιατόριο (με όχι ιδιαίτερα καλές κριτικές αν και πρόσφατα ανακαινίστηκε).

Αφού φωτογραφίσεις και φωτογραφηθείς να πάρεις την Pearl st (αφήνοντας πίσω σου την Broad st) και να στρίψεις αριστερά στην William st μέχρι να βρεις την Wall st στην οποία θα στρίψεις αριστερά για να βρεθείς μετά από λίγο στην Trinity church στην οποία πρέπει να πας! Δίπλα στην εκκλησία έχει ένα παμπάλαιο νεκροταφείο όπου οι εργαζόμενοι κάθονται ανάμεσα στους τάφους και ξεκουράζονται πίνοντας καφέ ή χυμούς που παίρνουν από την καντίνα του νεκροταφείου!!! Είναι ένας μικρός παράδεισος εκεί, όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο. Στη συνέχεια ανέβα την Trinity pl και θα φτάσεις στο Zuccotti park, στο τετράγωνο που σχηματίζουν οι Trinity pl, Liberty st, Broadway και Cedar st, όπου θα δεις το μνημείο για την 11^η Σεπτεμβρίου. Κάνεις δεξιά την Liberty st. ή την Cedar st. (το ίδιο είναι) και αμέσως δεξιά στην Broadway, αριστερά στην Pine st., δεξιά στην William st. και αριστερά στην Wall st. την οποία θα βαδίσεις ολόκληρη για να δεις και το χρηματιστήριο και για να μάθεις από πού ελεγχόμαστε, (στο Βερολίνο θα ταξιδέψεις άλλη φορά). Προχωρώντας τη Wall st. θα πέσεις πάνω στη Water st. και θα κάνεις αριστερά, και μετά θα προχωρήσεις μερικά τετράγωνα μέχρι να συναντήσεις την Fulton st. Λίγο πιο μπροστά σου υπάρχει το μνημείο του Τιτανικού –δες το αν θες. Στρίψε δεξιά την Fulton st. για να περάσεις από την ενδιαφέρουσα υπαίθρια αγορά και μετά, επιτέλους, στο South street Seaport –Pier 17- που κάποτε ήταν το κύριο λιμάνι της χώρας επί πολλά έτη.. Δες το http://www.southstreetseaport.com/ Χάζεψε στα μικρομάγαζα, πιες καφέ, πιες παγωμένη λεμονάδα κι άραξε!

(Συγνώμη για τις απανωτές στροφές αλλά φταίει η κακή ρυμοτομία του Μανχάταν!!!) Και τα 8 τετράγωνα της περιοχής έχουν πολύ ενδιαφέροντα καταστήματα, γκαλερί και διάφορα άλλα, τα οποία θα πρέπει να τα δεις μόνος σου περπατώντας και ψάχνοντας δεξιά και αριστερά.

Επίσης, περπάτησε στην αποβάθρα 17 όπου θα δεις τα παλιά ιστιοφόρα και θα πιεις καφέ δίπλα τους και όταν και άμα βαρεθείς γύρνα πίσω έχοντας στο δεξί σου χέρι την Brooklyn bridge. Αν δεν βαριέσαι –να μην βαριέσαι- ξαναπερπάτα τη γέφυρα τουλάχιστον μέχρι το μέσον της, ώστε επιστρέφοντας να ξαναντικρίσεις τη θέα του Μανχάταν στο φως της ημέρας. Εδώ έχει και αξιοπρεπή εστιατόρια για να καθίσεις για φαγητό με θέα την υπέροχη γέφυρα του Brooklyn και λίγο βορειότερα τη γέφυρα Manhattan.

Αν θέλεις μπορείς να περπατήσεις παράλληλα της γέφυρας μέχρι την είσοδο για τους πεζούς και εκεί απέναντι θα δεις το πάρκο του δημαρχείου. Πιάσε αν θες την Park row και μετά την East Broadway για να περάσεις κάτω από τη Manhattan bridge μέχρι την 1^η λεωφόρο στην οποία θα στρίψεις αριστερά για να την ανέβεις περνώντας μέσα από το Lower East Side και το βορειότερα East Village –περιοχές που αναπτύσσονται ραγδαία, με μεγάλη συγκέντρωση μπαρ και κατοικιών που γνωρίζεις από τις ταινίες. Στην St Mark pl. στρίψε αριστερά για να βγεις στην μικρή πλατεία Astor pl για να πάρεις το μετρό για επιστροφή στο ξενοδοχείο σου.

Προς το Grand Central

Για το βραδινό σου δείπνο έχω να σου κάνω μία μόνο πρόταση για να με θυμάσαι για πάντα! Να πας στην 6η λεωφόρο και 52 δρόμους -εκεί θα ψάξεις για τον πλανόδιο Islam Elsayed για τον οποίο σου έχω πει ήδη: http://newyorkstreetfood.com/3739/ode-to-the-53rd-6th-halal-cart/ και http://board.jokeroo.com/threads/140106-The-Halal-Food-Guy-in-NY

Βρίσκεται στο πλάι του ξενοδοχείου Hilton (όπως θα στέκεσαι μπροστά στην κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου και θα κοιτάς το ξενοδοχείο, η εν λόγω καντίνα είναι στο αριστερό σου χέρι, στο απέναντι πεζοδρόμιο). Όταν θα έρθει η σειρά σου να ζητήσεις "the plate with both lamd and chicken" και όταν θα σου το δώσουν να πας στο διπλανό μέρος της καντίνας (δεξιά) όπου θα δεις μια σειρά από μπουκάλια με διάφορες σως. Να πάρεις το άσπρο μπουκάλι και να καλύψεις όλη την επιφάνεια του πιάτου σου με αυτή τη μαγική (και μυστικής συνταγής) άσπρη κρέμα. Κάθισε στο διπλανό σιντριβάνι και απόλαυσε την κάθε σου μπουκιά, γιατί αυτό το πράγμα λιώνει στο στόμα σου σε μία γευστική πανδαισία αντάξια για πολλά αστέρια Μισελέν. (Ένα από τα μεγαλύτερα σάιτ της Νέας Υόρκης έχει χαρακτηρίσει αυτήν την καντίνα ως το 5ο καλύτερο εστιατόριο της Νέας Υόρκης!!!). Ξέχασα να σου πω πως για να φας αυτό το μεγαλείο θα πρέπει να πληρώσεις 6 (έξι) δολάρια (τιμή 2010) (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!). Καλή σου όρεξη και να ξέρεις πως σε ζηλεύω... Για να καταλάβεις πόσο περιζήτητη είναι η γεύση του πιάτου που σου προανέφερα, θα σου πω μόνο πως οι ντόπιοι στήνονται στην ουρά προτού ακόμη έρθει το κιόσκι του μάγειρα!!! Αν πας κατά τις πεντέμισι θα δεις ανθρώπους να σχηματίζουν ουρά μπροστά από το τίποτα, εκεί που αργότερα θα εμφανιστεί το σιδερένιο "καρότσι". Ενίοτε γιατί κάποιοι επιτήδειοι, στήνουν το κιόσκι τους εκεί για να αρπάξουν πελάτες που δεν γνωρίζουν, και για να είναι επιτυχής η παραπλάνηση έχουν και σος μέσα σε λευκά μπουκάλια!!! Γι' αυτό μη βιαστείς να στηθείς στην ουρά! Σου το έχω ξαναπεί αυτό και στο ξαναλέω γιατί δεν πρέπει να φύγεις από τη Νέα Υόρκη χωρίς να έχεις φάει αυτό το πιάτο!

Μέσα στο Grand Central

Και επειδή σήμερα δεν κουράστηκες πολύ (!!!), μπορείς να το ρίξεις έξω αν θέλεις. Κατέβα με ταξί στην περιοχή Meatpacking District http://www.meatpacking-district.com/  -έτσι να πεις στον ταξιτζή και για να γίνεις πιο σαφής πες του να σε αφήσει στην 8η λεωφόρο και 14 δρόμους. Η περιοχή στέγαζε παλιά την κρεαταγορά που πλέον έχει μεταφερθεί έξω από το Μανχάταν και έχει γεμίσει ο τόπος μπαρ και κλαμπ. Ανακατέψου με τον κόσμο, μπες σε μπαρ και τσάκισε τις μπύρες αν και το καλύτερο είναι αυτό που γίνεται έξω από τα μπαρ και όχι μέσα. Άφησε τον εαυτό σου να χαθεί στα στενά ---τράβα όπου πηγαίνουν όλοι.

Άντε καληνύχτα μας.

Υ.Γ.

Ίσως να παρατήρησες πως όσο περνάνε οι μέρες σου γράφω όλο και λιγότερες λεπτομέρειες. Αυτό γίνεται γιατί μετά την 2η μέρα σου θα διαπιστώσεις πως μπορείς να μετακινηθείς μόνος σου πολύ εύκολα. Επίσης, θα πρέπει να ξέρεις, πως το Μανχάταν κρύβει άπειρες γωνιές άξιες να τις γνωρίσεις αλλά κανείς δεν μπορεί να σου πει τίποτε για όλες αυτές γιατί πρέπει να τις ανακαλύψεις. Ο σκοπός είναι να περπατάς όσο γίνεται περισσότερο και να αφήνεσαι να χάνεσαι μέσα στους δρόμους. Έτσι θα ανακαλύψεις πολλά περισσότερα απ' όσα μπορώ να σου πω εγώ ή και ο κάθε τουριστικός οδηγός και θα μου τα πεις και εμένα όταν επιστρέψεις για να τα εντάξω στον προγραμματισμό μου για το επόμενο ταξίδι μου. 

Πρόγραμμα 7^ης ημέρας

Brooklyn Bridge

Σήμερα θα κάνεις την επανάστασή σου ενάντια στα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Θα κάνεις την επανάστασή σου ενάντια στη λιτότητα. Θα πας για ψώνια σε ένα outlet έξω από τη Νέα Υόρκη.

Εγώ βέβαια θα σου πρότεινα να παραμείνεις στο Μανχάταν και να περπατήσεις χαλαρά. Εξερεύνησε ό,τι δεν έχεις εξερευνήσει, άραξε για έναν καφέ στις όχθες ενός από τους δύο ποταμούς, κάθισε για φαγητό στο εστιατόριο της μεγάλης λίμνης στο μέσο του πάρκου, χάζεψε τον κόσμο, περπάτα την Madison από τη μία άκρη μέχρι την άλλη αν αντέχεις για να δεις τα ατελιέ των μεγάλων της μόδας και να χαζέψεις με τα μοντέλα που κυκλοφορούν εκεί, ανέβα με το μετρό στο βόρειο Μανχάταν, στο Inwoods για να δεις το μουσείο Cloisters και να πάρεις μια γεύση του αρχέγονου Μανχάταν, με τους λόφους του και τα ποτάμια του, ...ωωωω... έχεις τόοοοοοσα πράγματα να κάνεις που δεν ξέρω τι να σου πρωτοπώ και δεν χρειάζεται να σου πω τίποτε άλλο γιατί αν έχεις κάνει όσα είπαμε, αν έχεις μπει στο μετρό όσες φορές είπαμε, αν έχεις αφεθεί να "χαθείς" στα στενά, τότε ξέρεις πολλά περισσότερα από τον μέσο τουρίστα -ίσως να ξέρεις περισσότερα και από τον μέσο τουριστικό ξεναγό που θα σε πήγαινε στα τουριστομέρη και μόνο σε αυτά! Μπορείς λοιπόν να κάνεις μόνος σου πολλά πράγματα και να κινηθείς άνετα ως νεοϋορκέζος (ούτε αυτοί ξέρουν όσα εσύ γιατί δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ και όταν βγαίνουν πηγαίνουν στα στέκια τους).

Αν πάλι επιμένεις να βγεις από το Μανχάταν για περισσότερα ψώνια, (πόσα ακόμη άραγε;), να πας στο Woodbury. Να πάρεις λεωφορείο -αυτό ξεκινά από της 8η λεωφόρο και 42 δρόμους -το πρώτο δρομολόγιο φεύγει στις 07.30 -φρόντισε να είσαι εκεί για να πάρεις το πρώτο δρομολόγιο -έλεγξε την ιστοσελίδα για να δεις αν μπορείς να κάνεις κράτηση εκ των προτέρων

http://www.newyorksightseeing.com/tourpage.php?item=WC

Όταν φτάσεις στο outlet άρχισε να τρέχεις γιατί δεν θα σου φτάσει ο χρόνος -εγώ δεν έχω καταφέρει ποτέ να μπω σε περισσότερα από 7 καταστήματα μέσα σε οχτώ ώρες!!! Θα καταλάβεις τι εννοώ όταν θα πας.

Να φροντίσεις να έχεις κατεβάσει το χάρτη του outlet από την Ελλάδα και μαζί να κατεβάσεις και την λίστα των καταστημάτων. Να σημειώσεις πάνω στο χάρτη τα καταστήματα που σε ενδιαφέρουν ώστε να μη χάνεις χρόνο να ψάχνεις. Να ξέρεις πως υπάρχει μόνο μία διαδρομή με την οποία θα περάσεις από όλα τα καταστήματα και αυτήν δεν θα σου την πω εγώ αλλά να κάτσεις να μελετήσεις τον χάρτη και να την σχεδιάσεις ώστε να είσαι έτοιμος.

http://www.premiumoutlets.com/outlets/outlet.asp?id=7

Happening!

ΤΙΡS για την επίσκεψη στο Woodbury common:

1. Το outlet έχει δύο καταστήματα με βαλίτσες -το ένα έχει αποκλειστικά Samsonite που είναι φθηνότερες από τις άλλες βαλίτσες!!! Να μην τις πάρεις όμως από το κατάστημα της Samsonite αλλά από το άλλο βαλιτσάδικο που τις έχει πιο φτηνά!!! 

 2. Να ψάχνεις προσεχτικά τα καταστήματα. Κάποια ενδέχεται να έχουν μια φοβερή προσφορά κρυμμένη σε κάποια απόμερη γωνιά της βιτρίνας (π.χ. πήγα για να πάρω μια μεγάααλη βαλίτσα Samsonite και θα την αγόραζα 250 δολάρια όταν είδα μια μικρή ταμπέλα που ανακοίνωνε πως μπορούσα να αγοράσω δύο βαλίτσες Samsonite (μία μεγάαλη και μία μεσαίου μεγέθους) με 160 δολάρια και τις δύο!!!)

3. Συχνά οι τιμές που αναγράφονται δεν συμπεριλαμβάνουν φόρο (αυτό ισχύει και για τα καταστήματα του Μανχάταν) οπότε αν κάτι είναι ακριβό και θέλεις να το αγοράσεις να ρωτάς ποια είναι η τελική τιμή μαζί με τους φόρους.

4. Πάρε όσα μπορείς να αντέξεις να κουβαλήσεις γιατί εκεί θα αγοράσεις ό,τι επώνυμο σε τιμές φτηνότερες και από αυτές με τις οποίες θα αγόραζες μαϊμούδες από τα καλάθια των Νιγηριανών στο Μοναστηράκι.

5. Να προτιμήσεις τις αμερικάνικες φίρμες γιατί αυτές είναι που ξεπουλιόνται, κυριολεκτικά. Οι Ευρωπαϊκές είναι επίσης πάμφθηνες αλλά είναι πιο ακριβές από τις αμερικάνικες οπότε γιατί να πληρώνεις τον Αρμάνι;

6. Πριν φύγεις για τη Νέα Υόρκη, την αμέσως προηγούμενη μέρα, να μπεις στο σάιτ του Woodbury για να δεις και να σημειώσεις το ποια καταστήματα κάνουν προσφορές –μερικά κάνουν μέχρι και 80% για περιορισμένο αριθμό ημερών, ώστε να τους δώσεις προτεραιότητα κατά την επίσκεψή σου εκεί.

Old versus new

Για βραδινό φαγητό θα σου πρότεινα να πας στο εντελώς αμερικάνικο Swing 46. Αμερικάνικο με την έννοια όχι της διακόσμησης αλλά της αμερικανιάς ρε παιδί μου, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ γιατί αν δεν καταλαβαίνεις δεν μπορώ να σου το εξηγήσω αλλιώτικα. Το Swing 46 είναι ένα εξαιρετικό εστιατόριο με ζωντανή ορχήστρα, στους 46 δρόμους μεταξύ 7ης και 8ης λεωφόρου, όπου θα σε μάθουν Swing, αν θέλεις και γιατί να μην θέλεις, και θα χορέψεις ακατάπαυστα (όλοι χορεύουν) μαζί με την υπέροχη χορεύτρια ή τον τεράστιο χορευτή τους με μουσική από κλασικά του 30 έως rock 'n' roll και jazz. Έξοχο!!! Μπορείς να πιεις μόνο ποτό αλλά γιατί να μην δοκιμάσεις τα Scallops προτού φύγεις από το Μανχάταν; (Πρόκειται για μοναδική γαστρονομική λιχουδιά -τεράστια χτένια που βρίσκονται στις βόρειες θάλασσες, με κρέας που μοιάζει με χοντρό σωλήνα, κομμένο σε φέτες και καλοψημένο, με υπέροχη σος και καταπληκτικό ταίριασμα με τον υπέροχο πουρέ του καταστήματος. Μην το χάσεις... θα χάσεις). Αν είστε δύο να παραγγείλετε επίσης Angus Hanger Stake ο ένας και Filet Mignon ο άλλος και να τα μοιραστείτε για να επιτρέψετε στον ουρανίσκο σας να συμμετάσχει στο πάρτι που θα έχει αρχίσει και για σας.

(Εννοείται πως θα χορέψετε μέχρι να λιποθυμήσετε -όλοι χορεύουν ακατάπαυστα, μα όλοι λέμε όμως ε!)

Check: Mandarin Hotel!

Πρόγραμμα 8^ης μέρας  

Τι να σου πω τώρα πια; Το ταξίδι πλησιάζει στο τέλος του κι εσύ πια είσαι έμπειρος για να κινηθείς στο Μανχάταν καθ’ όπως θέλεις.

Εγώ σήμερα θα ήθελα να περιπλανηθώ ασκόπως στο Lower Manhattan, στο Bowling Green, κι από κει στο South East Seaport, κάτω από τη γέφυρα Manhattan και βόρεια, προς το Tompkins square park και από τους 14 δρόμους να βγω στην Union Square για να πάρω το μετρό για το Upper East Side, όπου θα καθίσω για καφέ και φαγητό, και μετά θα κατηφορίσω την Madison μέχρι τους 59 δρόμους και θα στρίψω δεξιά και να πλησιάσω το Plaza για να ξεκουραστώ στην αρχή του πάρκου. Ίσως να μην καταφέρω να υπερνικήσω τον πειρασμό και να πάρω το τραίνο για τους 33 δρόμους ώστε να χωθώ και πάλι στο Macy’s μετά θα γυρίσω πίσω ανεβαίνοντας την Madison av για να χαζέψω τα ατελιέ των επώνυμων σχεδιαστών μόδας και τα μοντέλα που ξεπροβάλλουν μέσα από αυτά και μετά, ή θα φάω κάτι πρόχειρο στα Junior’s ως δικαιολογία για να σαβουρώσω πάλι το original cheesecake ή θα επιχειρήσω να ξαναγοράσω λεμονόπιτες από το Magnolia’s ώστε να την αράξω στο παρκάκι με το σιντριβάνι απέναντι από το Hilton Hotel για να τις φάω και μετά θα ξεκουραστώ με ένα ντους στο ξενοδοχείο και θα βάλω και τα καλά μου ρούχα προτού φύγω για την κρουαζιέρα μου με τα πλοία που φεύγουν από το Chelsea, με τη φωτογραφική μηχανή και τη βιντεοκάμερα παραμάσχαλα και τα… μυαλά στα κάγκελα!!!

Park Av. Η λεωφόρος των γλυπτών!

Το βράδυ να έρθεις κι εσύ μαζί μου στην κρουαζιέρα γύρω από το νησί! Υπάρχουν τρεις επιλογές.

Η 1η είναι να πάρεις ένα ταχύπλοο -χαμός από κόσμο.... άσε δε που θα γίνεις μούσκεμα!!!

Η 2η είναι να πεις στο Circle line -πλοία κάνουν το γύρο του Μανχάταν σε 5 ώρες αλλά ο κόσμος είναι πολύς και θα νιώσεις σαν ταλαίπωρος μετανάστης του 19ου αιώνα.

Η 3η είναι να πας με γιοτ! Υπάρχουν τα πολύ κυριλέ γιοτ (ιστιοφόρα) που κοστίζουν πανάκριβα. Υπάρχουν και τα άλλα, αυτά που μπαίνω εγώ ο μικρομεσαίος. Αυτά αναχωρούν από την μαρίνα που βρίσκεται αμέσως νοτιότερα του σημείου που βρίσκεται το αεροπλανοφόρο-μουσείο και συγκεκριμένα στο σημείο που η 41η οδός φτάνει στον Hudson river, στην αποβάθρα 81, ενώ τα καλύτερα κατά τη γνώμη μου ξεκινούν από το Chelsea, όπως σου έχω ξαναπεί. Αυτό το μικρό ταξίδι με το γιοτ είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετήσεις το Μανχάταν και να ετοιμαστείς ψυχολογικά για την επιστροφή σου στην καθημερινή μας μιζέρια.

Μην καθίσεις!!! Θα λερώσεις!!! Χαζοαμερικανιές!!!

Αν δεν βαριέσαι (εγώ βαριέμαι) και νομίζεις ό,τι θα σε ενδιαφέρει (εμένα δεν με ενδιαφέρει) θα μπορούσες να κάνεις το εξής σήμερα: μπορείς να πάρεις το τρένο και να πας στην Αστόρια για να συναντήσεις του Ελληνάρες της Νέας Υόρκης (μα έφυγα από τους Ελληνάρες για να πάω στους Ελληνάρες;) -εδώ ζουν οι βολεμένοι ελληνάρες -ιδιοκτήτες ακινήτων, καταστημάτων, εστιατορίων, μπουζουκομάγαζων, κ.λ.π. που τελευταία τα πουλούν για να αράξουν καθώς τα παιδιά τους (γνήσια αμερικανάκια) αδυνατούν να ζήσουν ως εστιάτορες φτιάχνοντας καθημερινά γύρο, ψητά κοτόπουλα και σουβλιστό αρνί. Οι ελληνικές σημαίες αλλά και οι σημαίες του Ολυμπιακού είναι πανταχού παρούσες. Θα έλεγα πως στην Αστόρια ζουν οι Έλληνες που ήρθαν κάποτε αποφασισμένοι να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στη Νέα Υόρκη και αυτό έκαναν. Είναι όλοι αυτοί που θυμούνται την Ελλάδα με "αγάπη και νοσταλγία" αλλά τη θυμούνται όπως ήταν το '40 και το '50 που έφυγαν (κάποιοι είναι εκεί από την αρχή του 20ου αιώνα!!!). Βέβαια το γιατί δεν θα ξαναγυρίσουν ποτέ στην «ονειρεμένη Ελλάδα» που θυμούνται κανείς δεν ξέρει. 
Αν μάλιστα θέλεις να μάθεις για την ποιότητα των Ελλήνων μεταναστών, μπες στην ιστοσελίδα της αντίστοιχης γενικής ασφάλειας των ΗΠΑ και δες τα στατιστικά των εγκλημάτων. Μέσα στις πρώτες θέσεις ήταν πάντα Έλληνες. (Αυτοί ήμασταν ανέκαθεν και το τι ήμασταν και το τι είμαστε το δείχνουμε σήμερα στους μετανάστες της Ομόνοιας και όχι μόνο).

Αν δες θες να δεις την Αστόρια να πας στο Μπρούκλιν και να το περπατήσεις (εγώ βαριέμαι και αρνούμαι να εγκαταλείψω το Μανχάταν για να δω τα περίχωρα, τα οποία δεν είναι και τόσο ασφαλή -κάποιες γωνιές, που δεν ξέρω να στις πω είναι επικίνδυνες). Υπάρχουν κι εδώ ένα σωρό πράγματα για να κάνει κανείς -μουσεία, μαγαζιά, εξαιρετικά εστιατόρια, κ.λ.π. Στο Μπρούκλιν άλλωστε ζούσαν οι έλληνες μετανάστες μετά τα μέσα του 20ου αιώνα -αυτοί δηλαδή που μετανάστευαν για να βγάλουν κάποια χρήματα για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους στην Ελλάδα. Θα έλεγα πως εδώ έμεναν οι Έλληνες που μετανάστευσαν για συγκεκριμένο διάστημα και είχαν σκοπό να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αφού θα είχαν τακτοποιήσει τα οικονομικά τους προβλήματα εκμεταλλευόμενοι την τότε ισοτιμία δραχμής δολαρίου.

Μπορείς να πας και στο ζωολογικό πάρκο του Μπρονξ (εγώ δεν πήγα και μάλλον δεν θα πάω ποτέ). Είναι τεράστιος και θέλεις μια μέρα για να τον περπατήσεις. Αν πας, και αφού τον περπατήσεις, μετά να ανέβεις στο τελεφερίκ που κάνει το γύρω του ζωολογικού πάρκου από ψηλά.

Μπορείς να πας και στο Staten Island αν το θες.

Κάνε ό,τι τραβά η ψυχή σου, αφού μέχρι τώρα έχεις δει όσα έπρεπε να έχεις δει προκειμένου να γυρίσεις πίσω και να δίνεις κι εσύ οδηγίες στους φίλους σου που θα αποφασίσουν να επισκεφτούν το Μανχάταν, και αφού θα μου έχεις στείλει τις προτάσεις σου όταν θα ανακαλύψεις κάτι ενδιαφέρον που δεν το αναφέρω σε αυτόν τον μίνι ταξιδιωτικό βοηθό. 

Μάλλον αυτά είχα να σου πω.

Τα ταξίδια μου στη Νέα Υόρκη ολοκληρώθηκαν.

Το δικό μου παιδικό όνειρο εκπληρώθηκε επιτυχώς.

Ό,τι ήταν να γράψω λοιπόν, το έγραψα. Τα υπόλοιπα είναι δική σου δουλειά και, εννοείται, πως αν χρειαστείς οτιδήποτε να μου στείλεις μήνυμα και θα σε βοηθήσω αν και όπως μπορώ.

Να θυμάσαι:

Το ταξίδι στη Νέα Υόρκη χαρακτηρίζεται από τους περισσότερους ως "ταξίδι ζωής". Δικαίως! Το κόστος δεν είναι αμελητέο και η εμπειρία είναι αξέχαστη!

Γι' αυτό το λόγο πρέπει να κάνεις όλα όσα πρέπει για να ρουφήξεις την εμπειρία του ταξιδιού που πραγματικά θα σου μείνει αξέχαστο.

Το πλεονέκτημα του Μανχάταν έναντι άλλων πόλεων στην Αμερική, στην Ευρώπη και αλλού είναι το γεγονός ότι είναι πολύ μικρό και πολύ καλά οργανωμένο. Η ιστορία του είναι μόλις 400 χρόνων και μπορείς να τη μάθεις μέσα σε ένα μήνα αν διαβάσεις τα σωστά βιβλία και αν επισκεφτείς τα ανάλογα μουσεία.

Το Μανχάταν σου δίνει τη δυνατότητα να χαλάσεις τα μαλλιοκέφαλά σου ζώντας μέσα στη χλιδή, (μείνε στο Πλάζα έχοντας τον προσωπικό σου μπάτλερ, τον προσωπικό σου γυμναστή και την προσωπική σου... μασατζού (!!!), μετακινήσου με λιμουζίνες και ελικόπτερα, φάε σε γκουρμέ πολυβραβευμένα εστιατόρια και ψώνισε στην 5η λεωφόρο), αλλά και να την περάσεις σπαρτιάτικα αλλά εξίσου καλά (μείνε σε μικρό ξενοδοχείο, φάε πρωινό στα Deli, μετακινήσου με το μετρό, φάε street food, burger, hot dogs και πίτσες, και ψώνισε στα πολυάριθμα outlet).  

Μπορείς να γνωρίσεις καλά το Μανχάταν αλλά αυτό προϋποθέτει να το μελετήσεις προτού πας και να το περπατήσεις αφού πας.

Ό,τι θέλεις μπορείς να κάνεις και εγώ δεν μπορώ να σε υποκαταστήσω με τα κείμενά μου τούτα εδώ, τα οποία είχαν τη λογική να σου πω μόνο πράγματα που έκανα εγώ ο ίδιος και που με ενθουσίασαν, αφήνοντας έξω άλλα που δεν μου άρεσαν, και να σου προγραμματίσω το χρόνο και τις διαδρομές ώστε να δεις περισσότερα στο Μανχάταν αλλά σε προειδοποιώ (!): ο προγραμματισμός αυτός έγινε με βάση τη δική μου αντίληψη του χρόνου που συχνά είναι διαφορετική και πιο σπιντάτη από αυτή του μέσου επισκέπτη.

 Διάβασε προσεκτικά έναν καλό ταξιδιωτικό οδηγό, μάθε τα βασικά από το χάρτη του Μανχάταν (δρόμοι, λεωφόρους) και να τον έχεις πάντα μαζί σου, ετοιμάσου για τις λεπτομέρειες του ταξιδιού σου προτού πας (θέατρα που θέλεις να δεις, μουσεία που θα σε ενδιέφεραν, καταστήματα απ' όπου θα ήθελες να αγοράσεις κάτι εξειδικευμένο,...)

Να ξέρεις πως για κάθε περιοχή του Μανχάταν υπάρχει και μία επίσημη ιστοσελίδα όπου αναφέρονται όλα τα αξιοθέατα, τα μουσεία, τα καταστήματα, κ.λ.π. Τις περισσότερες από αυτές στις έχω βάλει στις αναρτήσεις μου αν και θα ανακαλύψεις μόνος σου χιλιάδες ακόμη. Ψάξε σε αυτές γιατί θα βρεις πράγματα που ενδέχεται να σε ενδιαφέρουν.

Οι καθημερινές εκδηλώσεις και τα χάπενιγκ είναι δεκάδες, τα μουσεία είναι εκατοντάδες, τα καταστήματα χιλιάδες... όλα είναι στο ίντερνετ.

Καταστήματα αποκλειστικά για καπέλα, καταστήματα αποκλειστικά για μπότες, καταστήματα με στρατιωτικά είδη, καταστήματα με πορσελάνινες κούκλες, με γούνες, με κασκόλ και σκούφους, με περιοδικά, με συλλεκτικά κόμικς, με παλιούς δίσκους βινυλίου, με μουσικά όργανα, με βιβλία καινούργια ή μεταχειρισμένα, με χάρτες, με πίνακες, με παιχνίδια, με τηλεκατευθυνόμενα, με παλιά μουσειακά παιχνίδια, με ηλεκτρονικά, με γκατζετάκια κάθε είδους, με παζλ, με αντίγραφα από τα μουσεία, με γκουρμέ επιλογές,.... χαμός!!!

Βλέπεις πως σου μιλάω συνέχεια για καταστήματα -αυτό το κάνω γιατί η επίσκεψή σου στο Μανχάταν είναι μια μοναδική ευκαιρία να αγοράσεις πράγματα και θάματα σε τιμές που δεν θα τις πιστεύεις ούτε όταν θα τις βλέπεις να αναγράφονται πάνω στα είδη που θα αγοράσεις -οι άνθρωποι έχουν σπουδάσει το θέμα "πωλήσεις" -πάρε μία μπλούζα για 20 δολάρια... αν πάρεις δεύτερη δώσε μου 25 σύνολο... πώς να μην αγοράσεις και πώς να μην ξοδέψεις; Και γιατί να ξαναψωνίσεις από τη χώρα σου, όπου οι καταστηματάρχες είναι υπερόπτες και θεωρούν πως είσαι δέσμιός τους;

Η ουσία όμως της επίσκεψης στο Μανχάταν δεν είναι τα ψώνια -γι' αυτά πας μία φορά, άντε δύο, άντε και να πηγαίνεις τρεις μέρες κάθε τρία-τέσσερα χρόνια μόνο για τα ψώνια (θα κάνεις απόσβεση των εξόδων σου και με το παραπάνω).

Η ουσία του ταξιδιού σου και της παραμονής σου εκεί, αυτή που θα σε κάνει να θέλεις να ξαναπάς και να ξαναπάς και να ξαναπάς, αν έχεις ανοιχτό μυαλό, είναι το να περπατήσεις στην πόλη ανάμεσα στα εκατομμύρια των ντόπιων και των μεταναστών και να πιάσεις τον παλμό τους, να αφουγκραστείς τους ήχους της πόλης, τις διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους, τα πουλιά στα πάρκα, τις μουσικές που παίζονται από πλανόδιους εξαιρετικούς καλλιτέχνες παντού, τα ασταμάτητα κορναρίσματα, να νιώσεις το μετρό που μουγκρίζει καθώς κυλάει λίγα μόλις μέτρα κάτω από τα πόδια σου, να χαθείς στις ιστορίες που μαρτυρούν τα ποτάμια που κυλούν δεξιά και αριστερά σου, να αφεθείς στη θέα του ωκεανού, που η απεραντοσύνη του βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, να διασχίσεις τις λεωφόρους που στην πραγματικότητα είναι πολύ πολύ μικρότερες από αυτό που φαντάζεσαι βλέποντας ταινίες και σήριαλ, να θαυμάσεις τους ουρανοξύστες και τη δόμηση του νησιού που είναι πραγματικά θαύματα αν σκεφτείς ότι σχεδιάστηκαν και χτίστηκαν από τις αρχές του 19ου (!!!) αιώνα και οφείλονται στην άψογη οργάνωση αυτής της τεράστιας πολυπολιτισμικής πόλης, να βιώσεις το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού της αγοράς με το να σε πνίγουν σε όλο και καλύτερες προσφορές και με το να διαπιστώνεις την ποιότητα ακόμη και της τελευταίας καντίνας του δρόμου, να χαζέψεις τις λεπτομέρειες των πανύψηλων κτιρίων που δεν δηλώνουν ματαιοδοξία αλλά τη λύση στην ανάγκη για σπίτια και γραφεία, να ζηλέψεις τα καθαρά παρτέρια που μοσχοβολάνε αρώματα και σε γεμίζουν χρώματα και σε ξαφνιάζουν όταν τα βλέπεις σε ένα νησί που διψά για τσιμέντο, να χαρείς και να ξαποστάσεις στις μικρές οάσεις που προβάλουν μέσα στο χάος μιας πόλης που θα περίμενες να είναι ο ορισμός του χάους αλλά που στην πραγματικότητα όλα είναι σε τάξη, να ξαφνιαστείς από τις πάμπολλες διαφορετικές γειτονιές -το νησί αλλάζει πρόσωπο από γωνιά σε γωνιά, να ζηλέψεις που στο Μανχάταν οι μετανάστες έχουν πλέον την δική τους θέση και δεν ξεχωρίζουν από τους ντόπιους σε αντίθεση από την "πολιτισμένη" μας χώρα, να ζηλέψεις ακόμη περισσότερο που εκεί, ανάμεσα στους ουρανοξύστες και τα εκατομμύρια των ανθρώπων, οι ντόπιοι έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ένα τεράστιο πάρκο, μια όαση που κάθε του τετραγωνικό κοστίζει πάμπολλα εκατομμύρια δολάρια και όμως αυτό στέκει εκεί χωρίς να φοβάται μήπως το τσιμεντοποιήσουν τα απανταχού λαμόγια.

Οι ντόπιοι είναι μερικά εκατομμύρια και οι επισκέπτες πολλά εκατομμύρια επίσης -μπερδέψου ανάμεσά τους και θα νιώσεις με το κλείσιμο των ματιών σου πως είσαι ένα κομμάτι αυτού του νησιού. Νιώσε πως, αν μη τι άλλο, ο χώρος που στέκεσαι σου ανήκει και όχι όπως εδώ που όπου και να σταθείς νιώθεις ξένος ή όπου κι αν κοιτάξεις βλέπεις πράγματα που δεν θα ήθελες να βλέπεις. Άσε το χαμόγελο και την καλοσύνη (δε δίνω δεκάρα αν είναι επιτηδευμένη) των ντόπιων να σε κάνουν να νιώσεις οικειότητα και ασφάλεια. 

Επισκέψου το Ellis island και νιώσε την αγωνία των πρώτων μεταναστών που έφταναν εδώ -κάποιοι τα κατάφεραν και με το παραπάνω, κάποιοι πέθαναν προτού πατήσουν το πόδι τους στο νησί. Δες τον Hudson river που αποτέλεσε μέρος πολύχρονων εξερευνήσεων τον 17ο αιώνα προκειμένου να ανακαλυφτεί ο υδάτινος δρόμος προς την ενδοχώρα ώστε να διευκολυνθεί και να αναπτυχθεί το εμπόριο τόσο των Ινδιάνων όσο και των νεοφερμένων Ευρωπαίων με την υπόλοιπη ήπειρο. Περπάτα τους μπερδεμένους δρόμους του Lower Manhattan και φαντάσου τις πρώτες Ολλανδικές αποικίες των αρχών του 17ου αιώνα, που παραδόθηκαν στους Άγγλους μετά από λίγες δεκάδες χρόνια και των Γάλλων που εκδιώχθηκαν από τους Άγγλους στον πολυετή αναμεταξύ τους πόλεμο. Ολόκληρη η Wall street έγινε ένας ξύλινος τοίχος για να προστατεύσει τους πρώτους κατοίκους από τους Ινδιάνους Ιρόκουα, που αρχικά συμμάχησαν με τους Γάλλους στον πόλεμο εναντίον των Άγγλων και τελικά πήραν το μέρος των Άγγλων εναντίον των Αμερικάνων και τελικά ενσωματώθηκαν έχοντας τους δικούς τους μαύρους αφρικάνους σκλάβους (!!!).

Στo Battery park ήταν στημένα τα κανόνια για να προστατεύσουν τους κατοίκους από την εισβολή των Άγγλων.

To Greenwich village ήταν το μέρος όπου οι πλούσιοι έχτιζαν τα εξοχικά τους (!!!) προτού μετακινηθούν βορειότερα, στα βοσκοτόπια και στους βάλτους του σημερινού Σέντραλ παρκ, όταν οι φτωχοί μετακινούνταν στο Greenwich village για να αποφύγουν το συνωστισμό και τις επιδημίες του Lower Manhattan, που περιοδικά χτυπούσαν τη χώρα ακολουθώντας το κύμα των μεταναστών που εκδιώκονταν από τις χώρες της Ευρώπης (της Αγγλίας κατά κύριο λόγο), γιατί οι πλούσιοι της Ευρώπης τους έπαιρναν τα κτήματα για να φτιάξουν μεγαλοφυτείες βαμβακιού και τους πετούσαν σε ένα καράβι για την Αμερική.

Στο Lower East side γειτνίαζαν οι συνοικίες των Ιρλανδών (προτού αυτοί μετακινηθούν στο Hell's Kitchen) με αυτές των Γερμανών, των Ουκρανών, των Εβραίων (αργότερα), και πιο δυτικά με αυτές των Ιταλών και των Κινέζων (οι περισσότεροι από τους οποίους μετακινήθηκαν εδώ για να φτιάξουν τους σιδηρόδρομους της Αμερικής).

Στο Southeast Seaport θα δεις το ιστιοφόρο που μετέφερε από την Κίνα τσάι τυλιγμένο σε μεταξωτά υφάσματα, (σου λέει κάτι το φακελάκι τσαγιού;), και όπιο και αποτέλεσε την αιτία να γραφτούν κάποιες μαύρες σελίδες της ιστορίας (που δεν είναι και τόσο γνωστές αλλά είναι διαθέσιμες πια στο δίκτυο).

Χρησιμοποίησε το μετρό που σκάφτηκε υπογείως μέσα στο συμπαγή μαύρο γρανίτη που στηρίζει το νησί (θα τον δεις μέσα στο Σέντραλ παρκ) και καλύπτει συγκοινωνιακά κάθε μέρος της πόλης κι ας φτιάχτηκε πριν από εκατό τόσα χρόνια (!!!) -σκέψου πως καθημερινά εκατοντάδες αντλίες κρατούν στεγνές τις υποθαλάσσιες δαιδαλώδεις στοές του μετρό .

Άφησε το βλέμμα σου να θαυμάσει τη γέφυρα του Μπρούκλιν που εγκαινιάστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα και πέτυχε τη σύνδεση του αποκομμένου αλλά ανεπτυγμένου Μπρούκλιν με το Μανχάταν και από εκεί με τις διόδους που πρόσφεραν τα ποτάμια προς την πρωτεύουσα της πολιτείας.

Είπα προηγουμένως πως αυτά όλα θα τα νιώσεις αν έχεις ανοιχτό μυαλό.

Φυσικά! Αν πρόκειται να πας στο Μανχάταν έχοντας στο μυαλό σου διάφορες κομματικές αρλούμπες περί Αμερικής (ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ) τότε μην πας καθόλου. Το Μανχάταν δεν είναι για σένα. Εξάλλου, στο λέω ξανά και στο τονίζω, το Μανχάταν δεν αντιπροσωπεύει την Αμερική, ούτε την Νέα Υόρκη δεν αντιπροσωπεύει, και οι άνθρωποί του δεν έχουν καμιά σχέση με τον μέσο αποχαυνωμένο αμερικάνο.

Μα, θα μου πεις, είναι όλα τόσο καλά στο Μανχάταν; Ε, όχι βέβαια! Για μένα και για σένα είναι καλά, τέλεια θα έλεγα, αλλά για τους ντόπιους είναι ένα δράμα. Τρέχουν όλη μέρα, δουλεύουν όλη μέρα σαν σκλάβοι, και με το άγχος μιας απόλυσης η σκλαβιά είναι δεδομένη. Θα τα καταλάβεις όλα αυτά αν προσέξεις πως οι υπάλληλοι στα καταστήματα είναι όλη την ημέρα όρθιοι εξυπηρετώντας δεκάδες χιλιάδων τουριστών καθημερινώς, κάνουν μόνο είκοσι λεπτά διάλειμμα, στην καλύτερη να κάνουν μία ώρα διάλειμμα αν εργάζονται σε γραφείο, εργάζονται μέχρι αργά το βράδυ, εργάζονται και τα σαββατοκύριακα και δεν ξέρουν από γιορτές και σχόλες. Τα καταστήματα την περίοδο των χριστουγεννιάτικων εορτών δεν κλείνουν καθόλου και είμαι σίγουρος ότι κανείς εργαζόμενος δεν ρωτάται γι' αυτό! Θα δεις παππούδες να σέρνουν καρότσια όλη μέρα πέρα δώθε για να συμπληρώσουν την πενιχρή τους σύνταξη, η οποία δεν τους φτάνει ούτε για το νοίκι τους. Θα δεις γιαγιάδες και παππούδες σερβιτόρες και σερβιτόρους. Θα δεις άστεγους να χώνονται μέσα σε πλαστικές σακούλες για να γλιτώσουν από το κρύο της νύχτας και να στριμώχνονται στα σκαλιά των εκκλησιών και όχι μόνο. Θα δεις φτωχούς να περιπλανώνται και να κάνουν ό,τι μπορούν -με αξιοπρέπεια όμως και όχι με τη αγιοβαρβαρίτικη βαβούρα των δικών μας- για να μαζέψουν ένα δολάριο και να βγάλουν την ημέρα. Όλα αυτά θα τα δεις αν θελήσεις να τα δεις γιατί συνήθως χάνεσαι στο να βολεύεσαι στην χαμογελαστή εξυπηρέτηση και όλα αυτά συνήθως τα παραβλέπεις.
Όσο αφορά στο American dream... ο παππούς μου και η γιαγιά μου ήταν μετανάστες στην Νέα Υόρκη και είχαν να μου πουν μόνο τα χειρότερα αν και αυτοί ήταν η αιτία που μου κόλλησε η μανία με το νησί και που κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί νοιώθω τόσα μα τόσα πολλά, που, όπως έχω ξαναπεί, δεν υπάρχουν λόγια για να τα περιγράψω! Όσο ο παππούς μου εργαζόταν σε Αμερικάνους εργοδότες... όλα καλά (σχετικά καλά), όταν εργάστηκε σε συμπατριώτη Έλληνα... αισθάνθηκε δούλος! Η γιαγιά μου εργαζόταν για Εβραία και ήταν κι αυτή άλλη μία δούλα! Το Μανχάταν δεν το είχε δει ποτέ μέρα γιατί έμπαινε νύχτα στην υπόγα του γουναράδικου της 5ης λεωφόρου στο Lower Manhattan κι έβγαινε νύχτα από κει για να πάει στο σπίτι της στο Brooklyn! Τίποτε δεν ήταν καλό για τους μετανάστες εκτός από την τότε ισοτιμία δολαρίου-δραχμής που τους έδινε το περιθώριο να στέλνουν λίγα δολλάρια στα παιδιά τους (που μεταφράζονταν σε πολλές δραχμές).  

Ναι, στο Μανχάταν όλα είναι τέλεια αν είσαι ένας απλός επισκέπτης, αλλιώς...

Εν κατακλείδι, το Μανχάταν είναι το Μανχάταν και μέρος σαν αυτό δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο.

Καλό σου ταξίδι και περιμένω με λαχτάρα τα νέα σου, τις ανακαλύψεις σου και τις εντυπώσεις σου. (Νομίζω πως τις δικαιούμαι, ε; Τι λες κι εσύ;)

…και συγνώμη για την πολυλογία, ε;
Αν θέλεις πάτησε στο σύνδεσμο που ακολουθεί για να δεις ένα ενδιαφέρον ταξιδιωτικό βίντερο που ανέβασαν από τον ορειβατικό σύλλογο καλαμάτας: 
http://www.youtube.com/watch?v=cXX4pVLBsO8 

Υ.Γ.

Η μαγεία του Μανχάταν δεν είναι αυτό που βλέπεις αλλά αυτό που νιώθεις όταν βρίσκεσαι εκεί, και όσα κι αν σου πω εγώ αυτό δεν θα το καταλάβεις παρά μονάχα όταν το επισκεφτείς! Και να είσαι σίγουρος ότι θα με θυμηθείς, όταν επιστρέψεις και δεν θα βρίσκεις λόγια για να περιγράψεις στους γνωστούς και φίλους αυτά που ένοιωσες!

Περιμένω με λαχτάρα τα νέα σου, τις ανακαλύψεις σου και τις εντυπώσεις σου. Νομίζω ότι τις δικαιούμαι, ε; Τι λες κι εσύ;

Καλό σου ταξίδι!!!