Οι γέφυρες του Μάντισον

Το άρχισα χθες τα μεσάνυχτα, το τελείωσα σήμερα το ξημέρωμα! Άλλες εποχές θα το προσπερνούσα ως μια καλογραμμένη (πραγματική) ρομαντική ιστοριούλα, μα τώρα που ξέρω, θα δω και την ταινία.
Υ.Γ. Υπάρχουν κάποια πράγματα που συμβαίνουν μόνο μία φορά στη ζωή μας, απροσδόκητα, αναπάντεχα, απρόσμενα, και μας στοιχειώνουν! Και αναγνωρίζουμε από την αρχή αυτή τη "μοναδικότητα", και αιφνιδιαζόμαστε, και κλονίζονται οι ισορροπίες μας από την έντασή της αλλά "δεν ανοίγουμε την πόρτα για να ακολουθήσουμε", καθοδηγούμενοι από το ένστικτο επιβίωσης που μας απομακρύνει από αχαρτογράφητα μονοπάτια, από τις εμπειρίες "πολύ καλό για να 'ναι αληθινό", και από την ωριμότητα που μας βυθίζει, συνειδητά και απολύτως δικαιολογημένα, στην ασφάλεια και στη σταθερότητα της καθημερινότητάς μας!
Είθε να στοιχειωθείτε όλοι από κάτι ανάλογο!