Άμα ρωτάς για μία αγάπη που δεν την νιώθεις...

(Ρέθυμνο! Μπαλκονάτος καφές με θέα! Συνομιλία νεαρού ζευγαριού στο διπλανό μπαλκόνι)
-"Μ'αγαπάς;" ρωτά ο άντρας!
-"Φυσικά!" απαντά εκείνη!
.........
-"Μ'αγαπάς ρε γαμώτο;" ξαναρωτά ο άντρας!!
-"Μα τι σ'έπιασε πάλι; Εννοείται!"
.........
-"Σ'αγαπώ πολύ" δηλώνει ο άντρας!!!
-"Δεν παίζεσαι σήμερα!"

Αυτά ειπώθηκαν μέσα σε ένα 20λεπτο και θέλω να ουρλιάξω στον τύπο να φύγει τρέχοντας αφού φυσικά και δεν τον αγαπάει εκείνη και εννοείται ότι αυτός το 'χει καταλάβει και είναι πασιφανές ότι λίαν συντόμως αυτός θα είναι το καταβαραθρωμένο θύμα και εκείνη ο αγέρωχος ψιθυριστής του παγερού "Αντίο"!!!
Αποφάσισα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό, γιατί θα έτρωγα στη μάπα ένα "τι μιλάς εσύ ρε μακάκα;" και δίκιο θα 'χε να το έλεγε ο τύπος αφού, ό,τι κι αν σου λένε οι άλλοι, ο έρωτας είναι και τυφλός και κουφός και συχνά πανίβλαξ!!!
Συνεχίζω το λοιπόν να γράφω τη νουβέλα μου, ρουφώ περιστασιακά τον καφέ μου με τη δέουσα νωχελικότητα και κατασταλάζω στο ότι "άμα φτάνεις στο σημείο να ρωτάς για μια αγάπη, που δεν καταλαβαίνεις την παρουσία της, τότε δεν είναι αγάπη αυτό που λαμβάνεις"!