Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

ΜΕΙΝΕ ΣΠΙΤΙ ΡΕ


-"Μείνε σπίτι", μου λένε, μα οι γείτονές μου έβγαλαν σήμερα τραπεζοκαθίσματα στον κήπο κάτω από το μπαλκόνι μου για να απολαύσουν το υπέροχο της ημέρας, και το μπάρμπεκιου καρβούνιασε σιωπηλά τις μελλοντικές τους ημέρες, αλλά δεν το σκέφτονται -είναι "σε εξωτερικό χώρο"!
-"Να αερίζεις το σπίτι", μου λένε, μα όταν ανοίγω τα παράθυρα η βρώμα είναι αφόρητη αφού οι γείτονές μου άναψαν τα τζάκια τους να κάνουν χαβαλέ με την παρέα τους -αποχαιρετιούνται οριστικά οι ανόητοι αλλά δεν το σκέφτονται -"δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω στο σπίτι μου"!
-"Προστάτεψε τους αγαπημένους σου", μου λένε, και πέρασε ένας μήνας χωρίς να βρεθώ παρέα με τα παιδιά μου, μα οι γείτονες στρίμωξαν ολόκληρη την οικογένειά τους στο αυτοκίνητο και πήγαν εκδρομή -πάνε στο χωριό για να κάνουν το πρώτο μνημόσυνο του παππού και της γιαγιάς, ΜΑΖΙ με τον παππού και τη γιαγιά!
Η καθημερινότητα επιβεβαιώνει τα πιστεύω μου για το ανθρώπινο είδος:
-είμαστε απόγονοι των Ζώων.
-δεν είμαστε η εξέλιξη του ζωικού βασιλείου αλλά η παλινδρόμησή του.
-κατά την διαδικασία "δημιουργίας" μας, χάθηκε το ένστικτο διατήρησης του είδους και της επιβίωσης του εαυτού εις βάρος της περιστασιακής αυτοϊκανοποίησης!
Μάλιστα, σε πολλά άτομα του είδους, η αυτοϊκανοποίηση έγινε μόνιμη ενασχόληση!
Υ.Γ. Εγώ μένω μέσα! Μείνε κι εσύ αδελφέ, μπας κι αγκαλιαστούμε όταν έρθει η ώρα, χωρίς να μετράμε τις απώλειες αναμεταξύ μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια: