Ούτε για την κουζίνα ούτε για την κάλπη!

Όπως εγώ σιχαίνομαι τα κόμματα της μεταπολίτευσης, κάποιοι σιχαίνονται τον ρεβυθοπατατοπουρέ! Εγώ αυτά τα δύο τα ταυτίζω, γιατί η όψη τους είναι εμετική ενώ το αποτέλεσμα προκαλεί μακροχρόνια δυσπεψία και πολλά άλλα δυσάρεστα για τους τριγύρω παρατηρητές! Όταν όμως είσαι μέσα, τρως, τρως, τρως και δεν θες να σταματήσεις! Σκέφτηκα να το παίξω μήτσους και τάκης και να στολίσω το κόμμα-ρεβυθοπατατοπουρέ με κομματάκια από απάκι κρητικοανεξάρτητης προέλευσης, τυλιγμένα με μαυρομπλέ απόχρωσης (ήτοι μελιτζανί) συνεργάτες, τους οποίους, για να μην γίνει αντιληπτή σε όλη της την έκταση η ακραία τους πνευματική πικρίλα, τους κάλυψα με σάλτσα από φέτα Βρυξελλών, κρέμα δρακουλεσκουονείρωξης και τηλεοπτικό σκούζων μαϊντανό! Πήρα τις ντοματούλες, που θα πετούσα στα ρετουσαρισμένα αντιπολιτευτικά πρόσωπα που βουτούσαν το κεφάλι στον πατατορεβυθοπουρέ και ξεχνούσαν να το βγάλουν! Θα τις πέταγα αν τα πρόσωπα αυτά άξιζαν τον κόπο, αλλά επειδή ΔΕΝ, τις άπλωσα στο εγχείρημά μου! Το αποτέλεσμα ήταν μια αθλιότητα, που την πέταξα στα σκουπίδια, και θα το πέταγες κι εσύ στα σκουπίδια, μολονότι οι δημοσκοπήσεις θεωρούν ότι προηγείται σε γεύση τού πρώτη-φορά-λαϊκό-πιτογυρο-μενού κατά 16 ποσοστιαίες μονάδες, γεγονός που δεν με εκπλήσσει αφού ουδέποτε οι δημοσκόποι δεν είχαν ιδέα από κοινή γεύση και λογική! Κι όπως λέει κάποιος που πάσχει από εκλογοονειρώξεις: "τίποτα, τίποτα, τίποτα"! "Χάλια μαύρα" προσθέτω εγώ και κλείνω την TV μου για να αγκαλιάσω την καλή μου ώρα και στιγμή!
Υ.Γ. Dude, μην το δοκιμάσεις ούτε στο σπίτι ούτε στην κάλπη!